جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: شناخت، اگرچه عمیقاً در درک ما از اشیاء و اشخاص، هویت و ایده ها نقش می بندد، اما پیش از این هرگز موضوع یک تحقیق فلسفی واحد و پایدار نبوده است. این اثر، توسط یکی از برجسته ترین صداهای فلسفه معاصر، بازشناسی را از طریق چهره ها و معانی فلسفی مختلف خود دنبال می کند - و از طریق "سیر بازشناسی" به دنبال توسعه چیزی کمتر از هرمنوتیک مناسب شناخت متقابل است. مقالات گردآوری شده در اینجا به عنوان سخنرانی در مؤسسه علوم انسانی در وین ارائه شده است، مقالات گردآوری شده در اینجا به رسمیت شناختن در سه شکل از آن را در نظر می گیرند. فصل اول با تمرکز بر شناخت اشیاء، به نقش بازشناسی در معرفت شناسی جدید اشاره می کند. دوم، مربوط به آنچه می توان به رسمیت شناختن مسئولیت نامید، درک عاملیت و مسئولیت اخلاقی را از پیشینیان تا امروز ردیابی می کند. و سومی مسئله شناخت و هویت را مطرح می کند که از بحث هگل در مورد مبارزه برای به رسمیت شناختن از طریق استدلال های معاصر درباره هویت و چندفرهنگی گسترش می یابد. در سرتاسر، پل ریکور اهمیت ظرفیت ما برای تشخیص افراد و اشیاء، و شناخت خود و هویت خود را در رابطه با هدیه شناخت متقابل بررسی می کند. الهام گرفتن از متون ادبی مانند ادیسه و ادیپ در کولونوس، و درگیر کردن برخی از نوشته‌های کلاسیک سنت فلسفی قاره‌ای - نوشته کانت، هابز، هگل، آگوستین، لاک و برگسون - دوره شناخت دامنه وسیعی دارد. وسعت زمان و موضوع را در بر می گیرد و در این فرآیند تعدادی از راه های تفکر بسیار روشنگر را از طریق پرسش های اصلی فلسفه مدرن پیشنهاد می کند. (20070101)

آقای محمد مجتهد شبستری از دگراندیشان معاصر است که بر اساس مبانی برگرفته از علم هرمنوتیک، موضوع‌های گوناگون دینی و اجتماعی را تحلیل کرده و در این‌ باره آثار فراوانی تولید کرده است. وی پایگاه اندیشه خود و نیز اندیشه­ سازنده منظومه هرمنوتیکی ­اش را فلسفه قاره ­ای قرن بیستم آلمان معرفی کرده و در اهمیت آن گفته است که مشکل جهان اسلام در حال کنونی، عدم تمسک به مکتب هرمنوتیکی برآمده از این مبنای فکری که هرمنوتیک فلسفی نام دارد، می ­باشد؛ با این حال منظومه هرمنوتیکی وی مجموعه گردآمده از عنصرهایی است که به صورتی غیرعلمی از مکتب‌های هرمنوتیکی گوناگون که در مبانی و بلکه بناها با هم به‎طورکامل متضاد و حتی متناقض هستند، به عاریه گرفته شده و در کنار هم قرار داده شده ­اند؛ به‎طورمثال وی در مبانی انسان­شناختی و معناشناختی و نیز جایگاه تفسیر در فهم معنا بر اساس آموزه ­های هرمنوتیک روشی و هرمنوتیک روش­ شناختی سخن گفته است و در مباحث مربوط به معرفت شناسی فهم و فرایند آن نیز ترکیبی از هرمنوتیک فلسفی و هرمنوتیک روشی را انتخاب کرده است. افزون بر اینکه تلقی وی از هرمنوتیک روش ­شناختی شلایر ماخر نادرست می‌باشد و مسئله اصلی وی را اشتباه تشخیص داده ­است. مقاله پیش رو می‌کوشد این اقتباس­ه ای غیرفنی و برداشت‌های نادرست را نشان دهد و بحث کند.