جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هابرماس دموکراسی را به عنوان راهی برای نجات زندگی مدرن از دست اقتصاد و بوروکراسی تایید می کند اجباری که وبر آن را شرطی اجتناب ناپذیر می دانست از مدرنیته این ماموریت نجات مستلزم آن است که هابرماس دموکراسی را تابع منافع واقعی مردم قرار دهد. با رهایی از تاملات سیاسی خود از هجوم پول یا قدرتی که می‌تواند با آنها تداخل داشته باشد شکل گیری ترجیحات سیاستی که به وضوح منعکس می شود آن منافع اما هابرماس ماهیت مبهم منافع ما را در شرایط پیچیده مدرن نادیده می گیرد. و حتی دشواری دانستن وضعیت مدرن چیست در حال انجام است - چه رسد به قضاوت در مورد اینکه آیا چه کاری انجام می دهد یا خیر منافع ما را به خوبی تامین می کند. این منابع نادیده گرفته شده از جهل عمومی وبر بدبین تر است درک دموکراسی، و مانند تئاترهای پیرامون حاکمیت مردمی، جهل عمومی هر دو استقلالی را که به مقامات دولتی و رهبران افکار غیردولتی اجازه می دهد تا سیاست های عمومی را به صورت غیردموکراتیک شکل دهند، قادر می سازد و می پوشاند.

ترجمه ماشینی: دفاع روحی از ارتباط عقل برای دوران شک و تردید عمومی در مورد موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوا، واکسن ها، و تکامل. چرا عقل اهمیت دارد، اگر (همانطور که به نظر می رسد بسیاری از مردم فکر می کنند) در نهایت همه چیز به ایمان کور یا غریزه درونی ختم می شود؟ چرا فقط به چیزی که باور دارید ادامه نمی دهید، حتی اگر با شواهد در تضاد باشد؟ چرا وقتی نام بردن، دستکاری و زور در چشم انداز فرهنگی و سیاسی کنونی ما بسیار مؤثرتر است، توضیح منطقی را به خود زحمت دهیم؟ مایکل لینچ در ستایش عقل، در دوران شک و تردید گسترده، دفاعی پرشور از عقل و عقلانیت ارائه می‌کند – زمانی که برای مثال، مردم شواهد علمی در مورد موضوعاتی مانند تکامل، تغییرات آب‌وهوایی و واکسن‌ها را رد می‌کنند، در حالی که با اعتقاداتشان همخوانی ندارد. و نظرات در سال‌های اخیر، شک و تردید در مورد ارزش عملی عقل حتی در آکادمی علمی نیز پدیدار شده است. بسیاری از فیلسوفان و روانشناسان ادعا می‌کنند که دلایلی که ما برای عمیق‌ترین دیدگاه‌های خود ارائه می‌دهیم، اغلب چیزی بیش از توجیه اعتقادات قبلی ما نیست. در ستایش عقل استدلالی متقابل به ما می دهد. گرچه پرسش‌های شک‌آمیز درباره عقل، تاریخچه عمیق و جالبی دارند، اما می‌توان به آنها پاسخ داد. به ویژه، توسل به اصول علمی عقلانیت بخشی از ارز مشترک اساسی هر جامعه دموکراتیک مدنی است. این ایده که همه چیز خودسرانه است - که دلیل وزنی بیش از ایمان کور ندارد - یک اصل کلیدی یک جامعه مدنی را تضعیف می کند: اینکه ما به همشهریان خود برای آنچه انجام می دهیم، مدیون توضیحاتی هستیم. عقل مهم است - نه فقط برای آرمان شریف حقیقت، بلکه برای دنیای روزمره ای که در آن زندگی می کنیم.

ترجمه ماشینی: کشورهای دموکراتیک باید از آزادی شهروندان محافظت کنند و هم آزادی مذهبی و هم تنوع فرهنگی را در نظر بگیرند. این امر دموکراتیک یکی از دلایل افزایش سکولار بودن اکثر دموکراسی های مدرن است. با این حال، شهروندان مذهبی معمولاً دولت سکولار را غیردوستانه نسبت به دین می‌دانند. این کتاب اصولی را بیان می‌کند که دولت‌های سکولار را قادر می‌سازد تا از آزادی به گونه‌ای محافظت کنند که کلیسا و دولت را به طور عاقلانه از هم جدا کند و به شهروندان مذهبی کاملاً احترام بگذارد. پس از ارائه گزارشی مختصر از رابطه دین و اخلاق، این کتاب نشان می‌دهد که چگونه اخلاق می‌تواند مستقل از دین باشد - به نحوی که دانش اخلاقی را برای شهروندان سکولار ممکن می‌سازد - بدون اینکه منابع دینی را یک مرجع اخلاقی خودشان انکار کنند. با این حساب، جدایی کلیسا از دولت را به تصویر می‌کشد که دولت‌ها را ملزم می‌کند نه تنها از تأسیس مذهبی اجتناب کنند، بلکه بی‌طرفی مذهبی را نیز حفظ کنند. این کتاب نشان می‌دهد که چگونه بی‌طرفی مذهبی با موضوعاتی مانند آموزش زیست‌شناسی تکاملی در مدارس دولتی، مشروعیت کوپن‌ها برای تأمین مالی مدارس خصوصی، و حمایت دولتی از «ابتکارات مبتنی بر ایمان» مرتبط است. فصل آخر نشان می‌دهد که چگونه نظریه پیشنهادی دین و سیاست، مدارا و بخشش را به عنوان عناصری در دموکراسی‌های شکوفا می‌کند. بردباری و بخشش توصیف شده است. نقش آنها در شهروندی دموکراتیک روشن شده است. و در این پرتو مفهومی از فضیلت مدنی ارائه شده است. به طور کلی، این کتاب نظریه لیبرال دموکراسی را پیش می برد، رابطه بین دین و اخلاق را روشن می کند، اصول متمایز حاکم بر دین در سیاست را ارائه می دهد و نظریه تساهل را برای جوامع کثرت گرا ارائه می دهد. اصول نهادی را برای هدایت سیاست های حکومتی در قبال دین تنظیم می کند. استانداردهای شهروندی را برای رفتار سیاسی افراد بیان می کند. مورد تأیید این دو نوع معیار را بر اساس آنچه که از نظر تاریخی عقل طبیعی نامیده می شود، بررسی می کند. و از روایتی از تساهل دفاع می کند که کاربرد عملی چارچوب اخلاقی را هم در کشورها و هم در عرصه بین المللی افزایش می دهد.

ترجمه ماشینی: این کتاب به تحلیل رابطه بین اندیشه های سیاسی غربی و اسلامی می پردازد. تمرکز بر شباهت ها و تفاوت های بین لیبرال دموکراسی غربی و شورا است - که اغلب به عنوان همتای اسلامی دموکراسی غربی دیده می شود. این اولین اثری است که مقایسه مستقیم و مفصلی بین این دو سیستم ایده ارائه می‌کند، همانطور که در نظام‌های سیاسی مشخصی که ظهور کرده‌اند بیان شده است.

ترجمه ماشینی: طنزی که در همه نظام های سیاسی نهفته است این است که اصولی که زیربنای آنهاست و مشخصه آنهاست، می تواند آنها را نیز به خطر بیندازد و از بین ببرد. این مجموعه به بررسی محدودیت‌هایی می‌پردازد که باید بر دموکراسی، آزادی و مدارا اعمال شود تا بقای جوامعی که آنها را گرامی می‌دارند تضمین شود. مقالات این جلد مشکلات فلسفی ذاتی مفاهیم آزادی و مدارا را در نظر می گیرد. در عین حال، آنها به مشکلات عملی ناشی از تنش بین نیروهای دموکراسی و عناصر مخربی که از آزادی برای آسیب رساندن به دموکراسی سوء استفاده می کنند، فکر می کنند. بنابراین، این جلد که در پی ترور اسحاق رابین نوشته شده است، به پرسش مرزها اختصاص دارد: دموکراسی‌ها چگونه باید با نیروهای ضد دمکراتیکی که نظام آن را به چالش می‌کشند کنار بیایند؟ چگونه باید به تهدیداتی که دموکراسی را تضعیف می کند و در عین حال ارزش های ما را حفظ می کند و تعهد خود را به دموکراسی و ارزش های زیربنایی آن حفظ می کند، پاسخ دهیم؟ همه مقالات در اینجا اعتقادی به فوریت نیاز به مقابله و یافتن پاسخ های کافی برای رادیکالیسم و ​​افراط گرایی سیاسی دارند. آنها موضوعاتی مانند معضلات موجود در مفهوم تساهل، از جمله هزینه و مقررات آزادی بیان را پوشش می دهند. تحریک به عنوان متمایز از وکالت؛ چالش افراط گرایی مذهبی با لیبرال دموکراسی؛ مشکلات سخنان نفرت ارتباطات آزاد، آزادی رسانه ها و به ویژه روابط بین رسانه ها و تروریسم. مشارکت کنندگان این جلد عبارتند از: دیوید ای.بویینک، هاروی چیسیک، ایروین کاتلر، دیوید فلدمن، اوون فیس، دیوید گلدبرگ، جی. مایکل جافه، ادموند بی.لمبث، سام لمان-ویلزیگ، جوزف الیوت مگنت، ریچارد مون، فردریک شوئر.، و L.W.سامنر. این جلد شامل سخنان افتتاحیه خانم اسحاق رابین به کنفرانس - تقدیم به مرحوم اسحاق رابین - است که این مقالات در ابتدا ارائه شده است. این مطالعات برای سیاستمداران، جامعه شناسان، مربیان و متخصصان رسانه، حقوقدانان و حقوقدانان و همچنین عموم مردم جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی: یکی از خطراتی که در هر نظام سیاسی وجود دارد این است که اصولی که زیربنای آن است و مشخصه آن است، ممکن است با به کارگیری خود، باعث نابودی آن شود. لیبرال دموکراسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. علاوه بر این، از آنجایی که دموکراسی یک پدیده نسبتاً جوان است، فاقد تجربه در برخورد با دام‌هایی است که در کار سیستم - «گرفتن» دموکراسی وجود دارد. این یک مطالعه میان رشته‌ای است که به محدودیت‌های مدارا، این «گرفتن دموکراتیک» و هزینه‌های آزادی بیان مربوط می‌شود. حقوق هزینه بر است و کسی باید برای آن هزینه کند. ما می‌توانیم و باید در مورد توجیه تحمل هزینه‌ها بپرسیم و آن‌ها را با آسیب‌های وارد شده به جامعه در نتیجه دامنه وسیع تساهل بسنجیم. ضمن اینکه می‌دانیم نیاز به ابراز وجود داریم، باید در مورد توجیهات تحمل گفتار آسیب‌زا و اینکه آیا اینها به اندازه کافی سنگین هستند یا خیر جویا شویم. این کتاب تئوری و عمل را با هم ترکیب می‌کند و موضوعات مورد اختلاف را از دیدگاه‌های فلسفی، حقوقی و رسانه‌ای بررسی می‌کند و موضوعاتی مانند: تهاجم رسانه‌ای به حریم خصوصی فرد را پوشش می‌دهد، سخنان توهین‌آمیز، تحریک سخنان نفرت‌انگیز هولوکاست، انکار پوشش رسانه‌ای تروریسم. خواندن این کتاب برای هر کسی که علاقه‌مند به نظریه سیاسی، افراط گرایی و آزادی بیان است ضروری است.

ترجمه ماشینی: مفهوم مدرن تساهل - استقبال از تنوع به عنوان نیرویی برای خیر عمومی - در دوران روشنگری در پی قرن ها جنگ مذهبی ظهور کرد. تساهل مذهبی که برای اولین بار توسط فیلسوفانی مانند جان لاک و ولتر شرح داده شد، به تدریج در اروپا و آمریکای شمالی جای گرفت. اما با احیای تعصب و تروریسم، تساهل مذهبی به طور فزاینده ای توسط مردم وحشت زده به چالش کشیده می شود. در این کتاب، دنیس لاکورن ظهور مفهوم مدرن تساهل مذهبی را دنبال می کند تا در مورد چگونگی واکنش ما به تنش های معاصر تجدید نظر کند. در یک بحث گسترده که شامل امپراتوری عثمانی، جمهوری ونیز، و مناقشات اخیر مانند ممنوعیت برقع فرانسه و تظاهرات برتری‌طلبان سفیدپوستان در شارلوتزویل می‌شود، «محدودیت‌های مدارا» پرسش‌های مهمی است: آیا باید محدودیت‌هایی را بر آزادی بیان در کشور اعمال کنیم. نام کرامت یا نجابت انسانی؟ آیا باید نمادهای مذهبی را در میدان عمومی بپذیریم؟ آیا ما می توانیم افراد نابردبار را تحمل کنیم؟ لاکورن با اذعان به اینکه مدارا هرگز نمی‌تواند کاملاً بدون محدودیت باشد، از مفهوم روشنگری در برابر تلاش‌های اخیر برای محدود کردن آن دفاع می‌کند و استدلال می‌کند که بدون آن یک جامعه کثرت‌گرا نمی‌تواند دوام بیاورد. «محدودیت های تساهل» که جایزه مونیون را از سوی آکادمی فرانس دریافت کرده است، بازتابی قدرتمند در مورد اساسی ترین چالش های دموکراسی قرن بیست و یکم است.