جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئله لعن و تبری یکی از ضروریات اجتماعی و از راههای سوق دادن مردم به حق و حقیقت و دوری از فساد و تباهی است. عنوان رساله حاضر«لعن در قرآن» می باشد و هدف از این رساله این است که با مفهوم لغت در قرآن آشنا شویم و آنرا از مفاهیم دیگری مثل سبّ جدا کنیم. برای روشن شدن این مسئله آیاتی که پیرامون لعنت در قرآن کریم آمده، مورد بررسی قرار گرفته است. این رساله در یک مقدمه و شش فصل تنظیم گردیده. در مقدمه به هشت مسئله از کلیات تحقیق پرداخته شده است. فصل اول به عنوان معنا شناسی واژه لعن و مترادفات آن می باشد. در این فصل واژه لعن و سبّ از نظر لغت مورد بررسی قرار گرفته و به ارتباط بین این دو واژه اشاره شده و سایر واژه های مترادف با لعن مانند: تبرّی، بعد، تباب و ... معرفی و به پیشینه لعن نیز اشاره شده است. فصل بعدی این رساله به عواملی که باعث ملعون شدن می گردد اختصاص یافته و علل ملعون شدن گروههای مختلفی که در قرآن مورد لعن قرار گرفته اند، اعم از پیشینیان و معاصران پیامبر(ص) بررسی شده است. اقسام لعن و احکام مربوط به لعن و سبّ در فصل سوم مورد بررسی قرار گرفته است و از جمله پیرامون حکم لعنت مسلمان و مؤمن، گنهکاران، مخالفین، افراد معینّ و مستحقین لعن و ... و همچنین حکم سبّ بر انسان ها بحث شده و در آخر سخن غزالی درباره لعنت مورد نقد قرار گرفته است. در فصل چهارم به آثار و عواقب لعن و سبّ اشاره شده است. آثار لعن مانند: کم شدن مال و اهل، عدم توفیق بر ایمان و هدایت، شکست اهل باطل و ... و آثار سبّ همچون: ایجاد عداوت و دشمنی، تحریک انسان(جاهل) بر مقابله به مثل، به شمار آوردن انسان در زمره فاسقین و... در فصل پنجم به معرفی هیجده گروه از ملعونین در قرآن پردامهریزییییزرزطزرطرظطیببییبیبیبخته شده است همچون: شیطان، کافران، اهل کتاب، اقوام گذشته همچون قوم عاد و فرعون، ظالمان، منافقان، دروغگویان و ... و در فصل آخر نیز خلاصه و نتیجه گیری تحقیق ذکر شده و در مجموع می توان گفت که در آیات و روایات خداوند و معصومین(ع) اوصاف و افراد و گروههای مختلفی را مورد لعنت قرار داده اند و از آنجا که قرآن و معصومین(ع) به عنوان راهنما و هدایتگر انسان در مسائل مختلف می باشند می توان نتیجه گرفت که لعن کردن بر این اوصاف و افراد و گروه هایی که مستحق لعنت بوده اند جایز می باشد.