جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با ورود اسلام به ایران، بسیاری از ابعاد فرهنگی و تمدنی ایران دستخوش دگرگونی شد. یکی از این حوزه ها، قلمرو خوراک و آداب مربوط به آن بود که طی سده های دوم تا هفتم ق و همزمان با دوره تثبیت چیرگی اسلام بر زندگی ایرانیان در دوره ی خلافت عباسی، شکل فرجامین خود را پیدا کرد. این دگرگونیها از مسیرهای متفاوتی به متن جامعه ایرانی راه یافت. یکی از این مسیرها، عارفان و صوفیان عرفا و متصوفه بودند که بر پایه ی دریافت خود از آموزه های اسلامی، با سفارشها و یا رفتارهای خود، زمینه ساز جابه جایی مفاهیم اسلامی مرتبط با خوراک در ایران شدند. در این مقاله خواهیم کوشید تا بر پایه ی متون به جا مانده از این جریان به بررسی این تأثیرگذاری پرداخته شود.

این تحقیق به نقش خوراک و مفاهیم و معانی آن در فیلم های سینمای ایران می پردازد. نگارنده در نظر داشته با تمرکز بر خوراک و حضور آن در فیلم های ایرانی، شیوه هایی را که به واسطه آنها خوراک در فیلم حضور دارد و مفاهیمی که از کاربرد آن استنتاج می شود، مورد مطالعه قرار دهد. هدف اصلی این تحقیق مطالعه آکادمیک محصولات سینمای ایران با تمرکز بر نقش خوراک به عنوان عامل بازتولید معنا در این آثار بوده است. در این تحقیق تلاش شده خوراک به عنوان نشانه در فیلم تعریف شود؛ بررسی شود خوراک در دل چه بافت اجتماعی ای دغدغه اصلی داستان یک فیلم ایرانی و پیش برنده روایت آن بوده است؛ و محصور بودن زن ایرانی در محیط آشپزخانه به چه نحوی به واسطه تولید خوراک توسط فیلمسازان به تصویر کشیده شده است.محدوده اصلی این تحقیق محصولات سینمای ایران پس از انقلاب است و با تکیه بر منابع دست اول ( تحلیل نمونه های سینمایی ) و جمع آوری نقد و بررسی این آثار، نقش پررنگ خوراک در تعریف روابط سنتی اعضای یک خانواده ایرانی و تجسم بخشیدن به مذهب و سنت و فرهنگ ایرانیان شرح داده شده است. در نقطه مقابل نیز به نمونه هایی توجه شده که تولید خوراک به عنوان وسیله امرارمعاش دستاویزی برای زنان جهت حفظ استقلال و ایفای نقش نان آور خانواده فراهم کرده است.

خوراک وآداب مربوط به آن یکی از مهمترین وجوه فرهنگی هر سرزمین را تشکیل می دهد که خود به دو بخش مواد غذایی وآداب غذایی تقسیم می شود .دین از مولفه های موثر بر این بخش بوده است.در ایران باستان آئین زرتشتی ودر ایران دوره اسلامی ،دین اسلام تاثیر بسیاری بر آداب غذایی ایرانیان به جاگذاشته اند.با ورود اسلام هم در نوع مواد غذایی وهم آداب غذایی تغییراتی بوجود آمد.با توجه به اینکه ایرانیان به گواهی تاریخ انسان هایی دین مدار بوده اند،این تغییرات وتعالیم اسلام در این باره در زندگی آنان نمود بارزی پیدا کرد.برخوردهایی که اسلام با این مولفه ی حیات اجتماعی- فرهنگی ایران انجام داد به یک گونه نبود؛گاه برخورد سلبی،گاه ایجابی وگاهی هم به صورت سومی یعنی عدم مداخله برخورد داشته است. در این پایان نامه تلاش خواهد شد به بررسی موارد ذکر شده پرداخته شود.