جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: "اسلام هراسی" اصطلاحی است که به طور گسترده ای در مورد افکار و اقدامات ضد اسلامی به ویژه از 11 سپتامبر به کار رفته است. مشارکت‌کنندگان در این جلد تحریک‌آمیز سودمندی این مفهوم را برای درک زمینه‌های مختلف از قرون وسطی تا عصر مدرن بررسی و نقد می‌کنند. آنها فراتر از توضیحات آشنا مانند کلیشه‌های مسلمان خوب/مسلمان بد یا «برخورد تمدن‌ها»، همتای اسلام‌هراسی، اسلاموفیلیا را توصیف می‌کنند که مخالفت‌های مشابهی را به نفع تقویت پذیرش عمومی اسلام به کار می‌گیرد. مشارکت کنندگان به موضوعاتی مانند درگیری ها بر سر اسلام در خارج و درون جوامع مسلمان در آمریکای شمالی، اروپا، خاورمیانه و جنوب آسیا می پردازند. سیاست فرهنگی ادبیات، طنز، و نوسازی شهری؛ و گرایش دینی به اسلام

ترجمه ماشینی: در شرایط جوی پس از 11 سپتامبر، اسلام و مسلمانان در محاصره هستند. اسلام به عنوان یک دین و فرهنگ خشن و عقب مانده درک می شود، مردان مسلمان به عنوان مظهر تروریسم و ​​افراط گرایی تلقی می شوند و زنان مسلمان محجبه به عنوان مظهر ستم جنسیتی تلقی می شوند. زنان مسلمان محجبه نیز به دلیل پوشش کامل در حوزه عمومی، برای مفاهیم امنیت عمومی و انسجام ملی خطرناک و تهدید کننده تلقی می شوند. چنین کلیشه ای زنان مسلمان محجبه را به عنوان اهداف «ایده آل» برای حمله در هنگام دیده شدن در ملاء عام نشان می دهد. این مطالعه با تکیه بر داده‌های کیفی به دست آمده از مصاحبه‌های فردی و گروهی متمرکز با زنان مسلمان محجبه، مصاحبه‌های فردی با سهامداران و سیاست‌گذاران کلیدی و همچنین رویکرد قوم‌نگاری، تجارب زیسته زنان مسلمان محجبه را به‌عنوان قربانیان بالفعل و بالقوه روشن می‌سازد. اسلام هراسی در اماکن عمومی این مطالعه به بررسی ماهیت و تأثیر این قربانی شدن بر زنان مسلمان محجبه، خانواده‌های آنها و جوامع مسلمان گسترده‌تر می‌پردازد. همچنین عواملی را بررسی می‌کند که در کم‌گزارش این قربانی‌سازی نقش دارند و راهبردهای مقابله‌ای را که توسط زنان مسلمان محجبه در پاسخ به تجربیاتشان از اسلام‌هراسی استفاده می‌شود، تشریح می‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد که قربانی شدن اسلام‌هراسی به‌عنوان «جزئی» از پوشیدن حجاب به‌جای رویدادهای «یک‌باره» تلقی می‌شود و این نشان‌دهنده تمایل زنان مسلمان محجبه برای گزارش نکردن چنین حوادثی به پلیس است. این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که چگونه تکرار وقایع شکل‌های ظاهراً «سطح پایین» خصومت مانند صدا زدن، خیره شدن مداوم و احساس نادیده گرفته شدن، بار عاطفی بالقوه عظیمی را بر قربانیان وارد می‌کند. تهدید سوء استفاده و خشونت اسلام هراسی اثرات طولانی مدتی برای قربانیان واقعی و بالقوه دارد، از جمله ترس از خروج از "منطقه آسایش" خود را. در نهایت، این مطالعه مدلی از آسیب‌پذیری زنان مسلمان محجبه به عنوان قربانیان بالقوه اسلام‌هراسی در مکان‌های عمومی را بر اساس نمایان بودن هویت مسلمان آنها همراه با نمایان بودن سایر جنبه‌های هویت آنها در کنار عواملی مانند فضا و همچنین گزارش‌های رسانه‌ای ارائه می‌کند. رویدادهای محلی، ملی و بین المللی مرتبط با اسلام، مسلمانان و حجاب.

ترجمه ماشینی: در دنیایی که در آن منازعات قومی و مذهبی افزایش یافته و در آن منافع سیاسی، اقتصادی و استراتژیک با هم برخورد می‌کنند، دعوت به گفتگوی تمدن‌ها به عنوان یک انتخاب راهبردی برای محققان، اندیشمندان و سیاستمداران مطرح شد تا با فرهنگ‌های دیگران آشنا شوند. و با اجزا و منابع آنها ، به ویژه فرهنگ اسلامی ، تعامل داشته باشند. این در حالی است که روابط جهان غرب و اسلام اخیراً شاهد موجی از اعمال نژادپرستانه و اشکال خصومت و تبعیض علیه اسلام و مسلمانان بوده است که تحت عنوان «اسلام هراسی» به عنوان حالتی از ترس، خصومت و طرد ناموجه گنجانده شده است. به اسلام و احزاب مسلمان آسیب رساند. این پارادوکس عجیب ما را در مقابل چندین سؤال قرار می دهد ، که همه آنها بر مشروعیت و امکان سنجی دعوت به گفتگوی متمدنانه و تقریب بین فرهنگها ، در پرتو قطب بندی بین جهان غرب و اسلام ، و دوگانگی گفتگو به عنوان یک ضرورت ، و اسلام هراسی به عنوان یک مانع، تمرکز دارند.

روابط میان اسلام وجهان غرب همواره از فراز و فرود‌های زیادی بر خوردار بوده است. از این رو، پرسش اساسی رساله این است که چه راهکارهایی را می‌توان برای تقویت روابط مسالمت آمیز با غرب وکاهش اسلام هراسی ارایه داد.فرضییه پیشنهادی مورد آزمون وبررسی این است که : جمهوری اسلامی ایران می‌تواند از طریق راهکارهای فرهنگی همچون دیپلماسی فرهنگی مانند گفتگوی میان فرهنگ‌ها و ادیان و تصویرسازی واقع بینانه و همچنین راهکارهای سیاسی و دیپلماسی رسمی و عمومی مانندتنش زدایی به تقویت روابط واقع بینانه و مسالمت آمیز جمهوری اسلامی ایران با جهان غرب به ویژه روشن‌گری مردم مغرب زمین کمک نماید و از تشدید روابط تعارض آمیز(خصومت آمیز) و اسلام هراسی بکاهد. برای مواجهه صحیح با موضوع فوق، در پژوهش حاضر سعی گردیده است از طریق ارایه یک روش در قالب «آینده پژوهی» و با توجه به ارزش‌های بنیادین در اسلام، آموزه‌های دینی و اسناد بالادستی در جمهوری اسلامی ایران و با بهره گیری از روند‌ها و پیش ران‌هایی که حکایت از پیشینه تاریخی روابط میان اسلام و غرب داشته وعوامل شکل دهنده‌ی وضع موجود این روابط را بیان می‌دارد، چشم‌اندازی را ترسیم کند که موجبات کاهش هراس از اسلام و حرکت به سوی کاهش تنش میان اسلام وغرب و گسترش بستر-های هم زیستی مسالمت آمیز گردد.با توجه به روش مزبور،نتایج به دست آمده از اسلام هراسی را می توان در موارد ذیل بیان داشت: اسلام دین شمشیر و خشونت است، آموزه های دینی اسلام خطراتی برای جامعه بشری دارد، اسلام دین تن آسا و ارضاءغرایز حیوانی انسان است، آیات قران کلام وحی نیست، پیامبر اسلام مخالف حضرت مسیح و ادیان گذشته می باشد و یاران پیامبر برای رسیدن به منافعخویش هر اقدامی را مباح می دانند. برای تقویت روابط مسالمت آمیز با غرب وکاهش اسلام هراسی،دو راهکار سیاسی و فرهنگی ارایه گردیده است. راهکار سیاسی بر اساس دیپلماسی عمومی و نقشی که به خود اختصاص داده است بهره گرقته می شود تا از طریق آن بتوان در ترسیم چهره واقعی از اسلام برای جهان غرب استفاده کرد. راهکار فرهنگی کهدیپلماسی فرهنگی بر آن تاکید دارد استفاده از آموزه های فرهنگی غنی اسلام و جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با اسلام هراسی غرب است که با آن می توان به شرایط مطلوب در روابط جهان اسلام و غرب رسید.واژگان کلیدی : اسلام هراسی،جمهوری اسلامی ایران، آینده پژوهی، نقشه راه، دیپلماسی عمومی و دیپلماسی فرهنگی

«اسلام‌هراسي» عبارت است از: «ترس يا تنفر از اسلام، و در نتيجه، ترس و تنفر از همة مسلمانان» که به شکل ساختمند و از طريق ايجاد محروميت در زندگي اقتصادي، اجتماعي و سياسي مسلمانان، هر روز جلوة بارزتري مي‌يابد. يکي از مهم‌ترين ابزارهاي پيشبرد اين هدف در غرب، بهره‌گيري از رسانه‌هاي جمعي و قدرت اثرگذاري شگرف آنهاست. رابطة سياست رسانه‌اي غرب با جريان اسلام‌هراسي به حدي است که برخي تحليل‌گران رسانه‌هاي غربي را منشأ اصلي اسلام‌هراسي مي‌دانند. از ميان انواع گوناگون رسانه‌ها، حوزة رسانه‌هاي مکتوب و چاپي، به‌ويژه مطبوعات، زمينة آغازين پژوهشگران براي بررسي «اسلام‌هراسي رسانه‌اي» بوده است. به همين‌روي، پژوهش حاضر درصدد است با استفاده از روش توصيفي - تحليلي و بررسي منابع متعدد، ادعاي وجود «اسلام‌هراسي در رسانه‌هاي مکتوب غربي» را واکاوي كند. طي چند دهة اخير، تحقيقات بسياري در رابطه با اين موضوع انجام شده که بر اساس يافته‌هاي بيشتر آنها، وجود نوعي تبعيض آشکار و پنهان عليه اسلام و مسلمانان، در نحوة بازنمايي رسانه‌هاي مکتوب غربي، مسلم و مشهود به نظر مي‌رسد.

اسلام هراسى، كه در دو دهه اخير، بيشتر به «ترس يا تنفر از اسلام و در نتيجه، ترس و تنفر از همه مسلمانان» تعريف مى شود، پديده اى است متشكل از ابعاد گوناگون تاريخى، فرهنگى، اجتماعى و سياسى كه درك صحيح آن مستلزم نگاهى چند وجهى است. در اين مقاله، با استفاده از روش توصيفى ـ تحليلى و با گردآورى اطلاعات از منابع متعدد كتابخانه اى، «ريشه هاى تاريخى و علل اسلام هراسى معاصر» بررسى شده است؛ از ريشه هاى مهم تاريخى، نظير جنگ هاى صليبى در قرون وسطا، كشورگشايى ترك هاى عثمانى پس از آن و نيز استعمارگرى ملل اروپايى در سده هاى 18 و 19 ميلادى، تا تبيين و تشريح علل و زمينه هاى بروز اين پديده. به طور كلى، علل و عوامل بسيارى در شكل گيرى اسلام هراسى نقش داشته اند كه جهل و ناآگاهى از اسلام و عدم شناخت دقيق آن يكى از مهم ترين آنهاست. علت عمده ديگر ترس ريشه اى از اسلام در غرب است. علاوه بر اين دو مورد، در انتهاى مقاله، با بهره گيرى از منابع متعدد، يازده علت فرعى ديگر نيز به اختصار ذكر شده است.

تبیین نادرست صلح ها و جنگ هایی که در تاریخ زندگانی پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله رخ داده، این شبهه را به وجود آورده که اسلام «دین شمشیر» است. این در حالی است که اکنون تکفیری های به ظاهر مسلمان نیز با رفتارهای غیرانسانی خود پدیده «اسلام هراسی» را رشد داده اند. بر این اساس، در این نوشتار، به روش تاریخی (توصیفی تحلیلی)، سخن بر سر بازشناسی صلح و جنگ در سیره پیامبر اعظم در جایگاه اسوه حسنه است. در سیره پیامبر (ص) دعوت به خدای یگانه اصالت داشت؛ البته حضرت در این دعوت، تا جای ممکن از جنگ دوری می کرد. در صلح حدیبیه، بیعت رضوان که نشانه ای از استحکام مسلمانان بود، به تحکیم صلح منجر شد. در این صلح، پیامبر صلی الله علیه و آله با نرمش قهرمانانه به امنیت دست یافت، و توانست دعوت خود را جهانی کند. جنگ در سیره پیامبر صلی الله علیه و آله، یا در دفاع از کیان اسلام بود و یا در رفعِ موانع دعوت به اسلام؛ از این رو، امری مقدس به شمار می آمد که توأم با رحمت و مهرورزی بود.