جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اعتدال عبارت است از نگرش وسط بودن که باید در اختیار یک مسلمان باشد، به ویژه مسلمانان اندونزی که در میان کثرت گرایی زندگی می کنند. مشکلات در اندونزی مربوط به رفتار نابردبار عمدتاً ناشی از فقدان نگرش های معتدل به ویژه مسلمانان است. اسلام باید به عنوان دین اکثریت در اجرای این رفتار معقول پیشگام باشد. در این پژوهش رفتارهای معتدلی که پیامبر اکرم (ص) در طول زندگی خود به عنوان الگویی برای مسلمانان نمونه آن بود، بیان می کند. این تحقیق از نوع تحقیقات کیفی توصیفی با روش مطالعه ادبیات است. نتایج نشان داد که رفتار معتدل حضرت محمد(ص) در زمان نزول سوره کافرون، مدارا با سایر ادیان و درایت ایشان در حل مشکل حجر الاسود نمود دارد. در عبادت معتدل است نه افراط. او همچنین می‌خوابد، افطار می‌کند، ازدواج می‌کند و به مردم دستور می‌دهد که با حالتی جدید نماز بخوانند که ارزش‌های رفتار معتدل از شخصیت نمونه انسانی حضرت محمد (ص) را می‌توان در غلبه بر چالش‌های یک کثرت‌گرا به کار برد. زندگی برای ایجاد حس وحدت

کثرت گرایی دینی، به مثابه یکی از مسائل مهم کلام جدید، گرچه خاستگاهی غربی و مسیحی دارد، به سبب رشد روزافزون ارتباطات انسانی در عصر جهانی شدن، به دغدغه ای اساسی برای اغلب خردورزان کشورهای در حال توسعه و همه دین دارانی تبدیل شده است که در اندیشه برقراری همزیستی مسالمت آمیز با غیرهم کیشان خویش چه در کلان شهرها و جوامع سکولار و چه در دهکده بزرگ جهانی هستند. شاید این امر که ادیان بزرگ، در ورای انگیزه های ذهنی پیروانشان و در پیشینه تاریخی خود، رابطه ای مثبت با امر مطلق دارند، تنها راهی است که بر اساس آن، شالوده کلامی گفت وگوی بین ادیان و برقراری تعاملی عاری از تنش در بین متدینان طرح ریزی می شود. بر این اساس متدینان باید بکوشند ضمن درک همدلانه باورهای یکدیگر، تمام توان اخلاقی و معنوی خویش را به کار گیرند تا به بازنگری باورهای جزم اندیشانه خویش بپردازند و الگویی متناسب با حیات اجتماعی عصر خویش فراهم کنند.

چکیده ندارد.

مسأله‌ی انحصار حقانیت در یک دینِ خاص از جمله مسائلی است که مورد توجه تمامی ادیان بوده است و در تمامی ادوار تاریخ، هر دینی همواره حقانیت را در انحصار خویش دانسته و تنها خود را بر حق معرفی کرده است. اسلام نیز از این قاعده مستثنی نبوده، هم خود را دین اتم و اکمل معرفی می‌کند و هم حقیقت را منحصرا در قلمرو تعالیم خویش دانسته است.در این میان، برخی پیروانِ ادیان با انحصار حقانیت در دین خود و در نتیجه، اختصاص رستگاری و نجات به پیروان همان دین، اِعمالِ خشونت نسبت به پیروان دیگر ادیان را در دعوت به دین خود مجاز می‌دانند چه؛ به نظر اینان انحصار حقانیت دریک دین مستلزم انحصار مدارا بین پیروان همان دین است.مسأله‌ی دارای اهمیتِ بسیار در این بحث که مسأله‌ی پژوهش پیش رو را برساخته، تمایزی است که در دین مبین اسلام و به ویژه در تبیین شیعی آن در این خصوص وجود دارد. به نظر می‌رسد، مکتب اهل بیت(ع)(تشیع)، بدون دست برداشتن از ادعای انحصار حقانیت، همواره پیروان خود را به تساهل و مدارا با هم نوعان فرامی‌خواند و دامنه‌ی مدارا را به تمامی پیروان دیگر ادیان گسترش می‌دهد. سخن در این است که، دینی که حقانیت را منحصر در خود می‌داند، چگونه می‌تواند با پیروان دیگر ادیان، راه مسالمت آمیز را در پیش گیرد و آیا این روش و رفتار، به ادعای آن دین درباره‌ی حقانیت، خللی وارد نمی‌آورد؟به نظر می‌رسد مسائلی چند ازجمله تمایز میان حوزه‌ی عمل و نظر کلید حل این دشواری است. در این تحقیق به روش تحلیلی سعی می‌شود با تأکید بر تعالیم مکتب تشیع رابطه‌ی میان این دو آموزه یعنی انحصارگرایی و مدارا تبیین شود و با توصیف مبانی آن‌ها چگونگی جمع بین آن‌ها بیان گردد.

این مطالعه با هدف توصیف جایگاه اخلاق در زندگی زناشویی از منظر زنان و علل تغییرات ارزشی رخ داده در این زمینه، انجام شده است. با توجه به پیامدهای تغییرات ارزشی در خانواده و اهمیت نقش زن در این نهاد بنیادین جامعه، پژوهش پیرامون این تغییرات، ضروری به نظر می رسد. این پژوهش با تبیین اخلاق و ارایۀ دسته بندی از آن، به گونه‌شناسی تعاملات زناشویی بر مبنای ماهیت اخلاقی تعاملات زوجین می پردازد. تغییرات ارزشی در تعاملات زناشویی و تفاوت‌های نسلی در این خصوص، با انجام یک پژوهش پیمایشی در مورد زنان متأهل ساکن شهر تهران نشان داده شده است. با توجه به نتایج به دست آمده، نقش ارزش‌های مدرن در تغییر ماهیت اخلاقی تعاملات زوجین مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان‌دهندۀ تغییرات ارزشی در تعاملات زناشویی زنان با توجه به میزان باور به اصول اخلاقی در تعامل با همسر است و در این زمینه، بین سه نسل از زنان متأهل، تفاوت بارزی وجود دارد. بدین معنا که نسل اول بیشتر و نسل سوم کمتر از دو نسل دیگر به این اصول توجه دارد. جامعۀ آماری پژوهش پیمایشی را زنان متأهل شهر تهران تشکیل می دهند که از میان آنان، 500 نفر به شیوۀ خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامۀ محقق ساخته پاسخ دادند.

سعادت و کمال انسان در نحوۀ همزیستی با دیگران است. قرآن کریم، انسان را به رعایت ارزش‌های اخلاقی در همزیستی فرامی‌خواند، تا به تربیت افراد جامعه و هم‌افزایی فضایل اخلاقی بینجامد. در این روش از همزیستی، مسالمت‌آمیز بودن تعاملات اجتماعی، اصل نیست؛ بلکه اصل، تعالی اخلاقی افراد جامعه است. مهم‌ترین عامل در تربیت و استقرار ارزش‌های اخلاقی، محبت است؛ زیرا محبت میان افراد جامعه، الفتی طبیعی ایجاد می‌کند و جامعه را همچون پیکر واحد می‌سازد. مقصود از محبت، محبتی است که از رذایل اجتماعی می‌کاهد و بر فضایل می‌افزاید؛ و آن، محبت فی الله و محبت لله، یا به تعبیر دیگر، محبت خیرخواهانه است که از محبت انسان نسبت به خیر محض یعنی خدای متعال برانگیخته می‌شود. از آن‌جا که محبت برای تربیت اخلاقی است، به تناسب شرایط و گروه‌های مختلف اجتماعی، جلوه‌های متفاوتی می‌یابد: گاهی به صورت ولایت نمود می‌یابد؛ و گاهی به شکل برائت ظاهر می‌شود؛ چنان‌که محبت طبیب، سبب برائت او از آلودگی موجود در بدن بیمار است. در بیان قرآن، مهرورزی پیامبر اسلام با مردم، محبت مؤمنان نسبت به هم، حتی مهرورزی مؤمنان نسبت به کافران و دشمنان، به اشکال مختلف به هم‌افزایی فضایل اخلاقی منجر می‌شود. همچنین دشمنی و برائت مؤمنان از کفاری که در دشمنی با مؤمنان لجاجت دارند، تجلی رحمت الاهی است که سبب خروج آن‌ها از ولایت شیطان و پذیرش ولایت خدای سبحان می‌شود.

در طول تاریخ زندگی بشر، ادیان فراوانی ظهور کرده و هر یک از آنها پیروانی داشته‌اند. از سویی تاریخ، نزاع‌های فراوانی را بین پیروان ادیان گزارش کرده است. قرآن، کتاب الهی جهان‌شمول و جاودانه، اصول و مبانی و راه‌کارهایی را ارائه می‌دهد که با عمل به آنها می‌توان به زندگی مسالمت‌آمیز و در نتیجه به صلح و امنیت دست یافت. آن اصول و مبانی عبارت‌اند از: باور به کرامت انسان، توجه به اصول مشترک بین ادیان، احترام به مقدسات پیروان دین، دعوت به حکمت و موعظه حسنه و... . این پژوهش در صدد بررسی این مؤلفه‌ها از منظر قرآن کریم است.

چکیدهمسأله‌ی خشونت یکی از مهم‌ترین رویدادهای دوران معاصر است که اذهان بسیاری از متفکران جهان را به خود مشغول کرده است. نظر به گستره‌ی وسیع این رویداد بخصوص در جوامع اسلامی از یک سو و نقش اساسی رهبران دولت‌ها در از بین بردن این بلای خانمانسوز از سوی دیگر همگان را به فکر و چاره‌جویی در این موضوع وا می‌دارد.مسأله‌ی اصلی در این نوشتار این است که با استفاده از تعالیم روح بخش قرآن کریم و سنت معصومین() الگویی را به جهان ارائه دهد تا با تأسی گرفتن از آنهم زمینه‌ی خشونت را از بین ببرد و هم نوید بخش صلح و امنیت در جهان گردد.بررسی‌ها در این موضوع که با روش توصیفی-تحلیلی در قرآن کریم و روایات اهل البیت () سامان یافته است نشان می‌دهد که صلح و امنیت جایگاه ویژه‌ای در دین مبین اسلام داشته و اسلام صلح را زیربنای روابط اجتماعی می‌داند که اگر بیگانگان طالب صلح و زندگی مسالمت‌آمیز باشند در صورتی که باعث حلال شدن حرامی یا حرام شدن حلالی نگردد مسلمانان وظیفه دارند که آن را بپذیرند. پیامبر() نخستین شخصیتی بود که به دیپلماسی صلح جویانه مبادرت ورزید و سفیران خود را برای برقراری روابط مسالمت آمیز به کشورهای مختلف فرستاد تا پیام صلح و دوستی را به آنان برساند. در واقع رفتار و گفتار پیامبر() و سلسله‌ی ۲۵۰ساله‌ی معصومین() بهترین الگوی عملی صلح و رحمت برای بهتر زیستن برای جامعه‌ی بشری است.افزون بر اینکه یکی از مهم‌ترین اصولی که از اهداف عالیه‌ی اسلام است رسیدن به زندگی مسالمت آمیز با استفاده از ارزش‌های الهی برای خود و سایر ملت‌ها می‌باشد که از موارد آن تألیف قلوب است که همه را به انس و الفت با یکدیگر فرا می‌خواند تا صلح و امنیت و آسایش را در تمام عالم برقرار کند.از دستاوردهای دیگر این پایان‌نامه که می‌تواند جهان را در رسیدن به صلح و امنیت یاری دهد اصل حاکمیت خداوند و ارزش‌های الهی، اصل عدم اجبار در پذیرش دین، اصل توجه به آموزه‌های اخلاقی و دینی و تعالیم قرآن و سنت معصومین()در رسیدن به صلح پایدار و اصل ضرورت وجود حکومت اسلامی در عصر غیبت، را می‌توان بیان کرد. البته رسیدن به جهان عاری از خشونت با چالش-ها و موانعی همراه است و راهکارهایی نیز دارد که اخلاق، گفتار و اعمال نیکو را می‌توان به عنوان نمونه‌هایی از راهکارهای تربیتی قرآن در تحقق صلح جهانی مطرح نمود. از آنجا که محور بحث پایان‌نامه بر اساس آیات و روایات معصومین() می‌باشد فصلی به عنوان جهان عاری از خشونت در سیره‌ی حکومتی پیشوایان معصوم() اختصاص داده شده که در آن به اصول حکومتی پیامبر() و امام علی() اشاره شده و اینکه حکومت اسلامی در عصر غیبت و نیز رهبران جوامع بشری می‌توانند با الگو گرفتن از قرآن و سیره و سنت معصومین() و اجرا کردن آن، بکارگیری آموزه های بنیادین قرآن، بصیرت بخشی به افراد جامعه و دعوت همه به اتحاد و انسجام اسلامی زمینه ساز جهان عاری از خشونت و تحقق بخش صلح جهانی باشند و زمینه را برای حکومت عدل الهی و ظهور مصلح جهانی فراهم نمایند. واژگان کلیدی: اسلام، جهان عاری از خشونت، صلح، امنیت، همزیستی مسالمت آمیز و حکومت اسلامی.