جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: ایران معاصر تا حدودی شبیه به امپراتوری ایران پیش از اسلام است کشوری ناهمگن، چند قومیتی (اگر نگوییم چند ملیتی) و چند زبانه. بسیاری از ایرانیان، از جمله دانشمندان، در تصدیق یا حتی صحبت کردن مردد هستند درباره واقعیت تنوع قومی ایران، چه از سر ناآگاهی، تعصب، یا شوونیسم، یا از ترس یک جنبش بالقوه برای تجزیه طلبی و جدایی. این ترس تا حدی ناشی از مداخلات خارجی بوده است. تلاش برای دامن زدن به تنش‌های قومی در ایران توسط برخی از قدرت‌های منطقه‌ای و گرفتن امتیازات سیاسی از دولت مرکزی این کشور یکی از دلایلی بوده است. سوء ظن نسبت به هر گونه مطالبات مربوط به قومیت، در نتیجه تداعی قومی مسائل مربوط به امنیت ملی در گذشته شوروی و پان ترکیست ها ترکیه به عنوان مشوق اصلی تنش های قومی در ایران تلقی می شدند. در حال حاضر، بازی با کارت قومی به بخشی از استراتژی "رژیم" ایالات متحده تبدیل شده است تغییر دادن." بنابراین بحران مستمر در روابط ایران و آمریکا تشدید شده است؛ حساسیت و اهمیت مسئله قومیت در ایران

سیدصادق حقیقت، استاد دانشگاه مفید خطاب به منتقدان دکتر داود فیرحی می‌نویسد: از نظر اخلاقی، چرا این دوستان نقد‌های خویش را به شکل علمی در زمان حیات دکتر فیرحی مطرح نکردند؟! آیا اخلاق اجازه می‌دهد کسی را در زمان حیات نقد نکنیم و بلافاصله پس از فوتش، او را سکولار و لیبرال و مانند آن بخوانیم؟!

مهدی غیاثوند، استاد دانشگاه خوارزمی، اول خردادماه در نشست علمی «نگاهی فلسفی به زندگی پس از زندگی»، گفت: گاهی این موضوع مورد انکار و تمسخر قرار می‌گیرد به دلیل اینکه باورناپذیر است یا ممکن است یک هیجان را برای افرادی که ممکن است احساس کنند به کارشان بیاید ایجاد کند. در چنین فضایی کار برای اندیشمندان دشوار می‌شود زیرا اگر وارد این فضا شوند، گویی به کمک افراد سودجود رفته‌اند و اگر سکوت کنند هم ممکن است به تشدید این وضیعت منجر شود و این سکوت نوعی رضایت تلقی خواهد شد. وی افزود: ما در مورد پدیده‌ای سخن می‌گوییم که در برخی گزارشات اخیر، از سال ۲۰۱۷ به بعد، فقط در ایالات متحده آمریکا ۲۰ میلیون گزارش از چنین تجاربی وجود داشته و افراد در موقعیت میان این دو مرگ قرار گرفته‌اند، بر این اساس از هر پنج نفری که دچار حوادثی شده‌اند، یک نفر چنین تجاربی را دارد. از نظر سایر کشورها هم پژوهش‌هایی در آفریقا، شیلی و آمریکای شمالی و ... انجام شده است و جالب اینکه تفاوت‌های بسیار زیادی در مفاد و محتوای آنچه تجربه می‌شود وجود دارد. غیاثوند بیان کرد: برخی مواردی که احساس می‌شد هسته مشترکی دارند، امروز به سختی می‌توان این تجارب را به هم نزدیک کرد؛ بنابراین باید معیارها و مؤلفه‌های اصلی برای پذیرش این تجارب داشته باشیم وگرنه تجربه بستر مرگ و یا توهم خواهد بود.

محمدرضا توکلی صابری، داروساز و دکترای شیمی پزشکی، شامگاه پنجم خردادماه در نشست علمی «تجربه‌های نزدیک به مرگ و تفکر نقادانه» که به صورت لایو برگزار شد، گفت: تجربه نزدیک به مرگ و خروج روح از بدن، دو پدیده نوروفیزیولوژیک است و کسانی که این تجارب را دارند مدعی هستند مرده‌اند و به دنیای دیگر رفته و از جهانی دیگر به این دنیا آمده‌اند و افرادی از اموات خود را با صورت‌های نورانی دیده‌اند ولی در تجربه خروج از بدن، مدعی هستند که از بدن بیرون آمده و از تونل و اتاقک مارپیچ عبور کرده‌اند. وی افزود: افراد زیادی از مذاهب و ملیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف این موضوع را گزارش کرده‌اند حتی کسانی که اعتقادات مذهبی چندانی هم نداشته‌اند؛ افرادی بعد از برق گرفتگی و خون‌ریزی و سکته مغزی و ... این مسائل را بیان می‌کنند و گزارشات آنها شباهت‌های زیاد و البته تفاوت‌‌های زیاد باهم دارند.

رضا اکبری، استاد دانشگاه امام صادق(ع) اول خردادماه در نشست علمی «نگاهی فلسفی به زندگی پس از زندگی»، که در این دانشگاه برگزار شد، گفت: امروز با توجه به فضایی که در کشور شکل گرفته است، باید تحلیلی عقلانی از پدیده‌هایی که با عنوان تجربه نزدیک به مرگ مطرح است، داشته باشیم و در چارچوب فلسفی بحث کنیم. در این بحث کلمات باید برای ما مهم باشند، از این رو تعبیر تجارب نزدیک به مرگ تعبیر خوبی است کما اینکه به آن تجارب بعد از مرگ و یا قبل از مرگ گفته نشده است. یعنی نوعی بی طرفی علمی در این تعبیر وجود دارد.

عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن کریم طی یادداشتی باور به جهان غیب و زندگی پس از زندگی در جهانی دیگر، یکی از اصول مشترک ادیان توحیدی است. با نگاهی به کتاب‌های آسمانی به‌ویژه قرآن، می‌توان دریافت که بخش فراوانی از آموزه‌های آنها گفت‌وگو درباره جهان غیب و زندگی پس از زندگی دنیایی است.

حسین بیات، دکترای فلسفه علوم و مدرس منطق و تفکر نقادانه با بیان اینکه عنوان این موضوعات رهزن است زیرا تصور مواجهه با واقعیات است در صورتی که اینها پدیده‌هایی است که حس می‌شود، گفت: ما در حالت خوشبینانه، گزارشگران را دروغگوی اخلاقی نمی‌دانیم یعنی آنها خلاف باورشان حرف نمی‌زنند ولی آیا خلاف واقعیت هم نیست؟

انجمن حجتيه در حقيقت پس از ملي شدن صنعت نفت و قبل از کودتاي 28 مرداد در سال 1331 با نام انجمن ضد بهائيت آغاز به کار کرد. هدف اصلي اين مقاله عبرت گرفتن از جريان تاريخي اين گروه براي شرايط امروز مي باشد. هدف اصلي نقد و بررسي تفكر است نه تشكيلات. شايد بسياري تشكيلات حذف شوند اما تفكر آنها باقي بماند و چه بسا بسياري از تشكيلات ها باقي بمانند اما تفكرشان محو گردد. آنچه مهم است مواجهه با روحيه خوارجيگري است. لذا دليل اصلي پرداختن به اين موضوع عبرت هايي است که بازشناسي جريان حجتيه براي ما و زندگي روزانه و رو به آينده مان دارد.