جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

Liberalism’s Religion یک کتاب پارادایم تغییر دهنده و یک دستاورد علمی نمونه است. سیسیل لابورد، یک محقق ماهر، با موفقیت با یک جاه طلبی مقابله می کند پروژه ای که افکاری را که او در طول سال ها پیش برده است را در یک رساله جامع جمع می کند. هدف لابورد بیان شده این است که «نظریه ای قوی تر از لیبرال» ایجاد کند برابری طلبی» (5). برای انجام این کار، او رویکردی تفسیری به دین اتخاذ می کند که به دنبال عدالت در مورد کثرت ابعاد هنجاری است. پوشیده از این تصور مبهم به عبارت دیگر، دین «به عنوان یک مقوله سیاسی-حقوقی کمتر از اندازه کافی است» (2). آنچه برای درک مسائل چندوجهی ناشی از «دین» لازم است، تفکیک آن – استفاده از ترجیحات اوست. اصطلاح - به نحوی که به اندازه کافی مقادیر زیربنایی را که تحت پوشش قرار می‌گیرند، نشان دهد این مفهوم معنایی مبهم تنها زمانی که این مقادیر آشکار شوند، یکی در a قرار می گیرد موقعیتی برای درک کامل مسائل پیچیده سیاسی و حقوقی که بر بحث های معاصر در جوامع لیبرال غالب است.

این تصور که ادعاهای آزادی مذهبی ممکن است به عنوان ادعای حمایت مجدداً مطرح شود آزادی وجدان برای بسیاری از مدعیان جذابیت دارد. شانس موفقیت آنها ظاهر می شود روشن تر اگر به ایده به ظاهر خنثی تر و جهانی تر توجه شود وجدان این مقاله به بررسی این استدلال می پردازد. نتیجه می‌گیرم که وعده اولیه از آزادی وجدان برخی از ضعف های مهم را رد می کند. ادعاهای تغییر شکل برای تجلی بدون مانع عمیق ترین باورهای فرد با موانع جدی روبرو می شود. علت اصلی ممکن است تبدیل شدن وجدان به بیان فردی قطب‌نمای اخلاقی فرد باشد، مفهومی کوتاه‌شده که از گذشته جدا شده است. مفاهیمی که وجدان را به همدلی، قدردانی (و الزام به پاسخگویی به) قانون اخلاقی گره می‌زند. هنگامی که وجدان - همانطور که امروز است - به عنوان صرف تصور می شود اعمال اراده خودمختار صادقانه، وزنی که در تعادل معمول به آن داده می شود آزادی در برابر منافع فشار اجتماعی به ندرت به اندازه کافی برای پیروزی در روز ظاهر می شود. آزادی وجدان مکمل قدرتمندی برای آزادی مذهبی است، اما بسیار ضعیف است نی به تنهایی ایستادن.

در عصر حاضر، کاهش استرس‌های مرتبط با کار از یک سو و از سوی دیگر توجه به رفاه و بهزیستی رهبر و پیروان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که این موضوع در رهبری سالم نهفته است. تحقیق حاضر با هدف طراحی مدل رهبری سالم در شرکت‌های دولتی انجام گرفت. این تحقیق در زمره تحقیقات آمیخته قرار می گیرد. در گام کیفی تحقیق،از روش تئوری داده بنیاد برای طراحی مدل استفاده شد.بدین منظور با 24 نفر از خبرگان اجرایی در شرکت های دولتی و خبرگان دانشگاهی که با ترکیب روش‌های نمونه‌گیری هدفمند، قضاوتی و روش گلوله‌برفی انتخاب شدند، مصاحبه عمیق به عمل آمد. براساس یافته ها، 6 دسته عوامل بر مبنای الگوی پارادایمی استراوس و کوربین (1998) شامل عوامل علی، رهبری سالم (پدیده محوری)، عوامل زمینه ای، عوامل مداخله گر، راهبردها و پیامدها شناسایی شد.سه بعد نگرشی ارزشی-نگرشی، دانشی و رفتاری برای رهبری سالم شناسایی شد. در بخش کمی نیز با روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS به اعتبارسنجی الگوی تحقیق پرداخته شد. بدین منظور با ابزار پرسشنامه از 158 نفر از مدیران در شرکت های دولتی نظرخواهی به عمل آمد. براساس یافته ها، کلیه عوامل شناسایی شده و ساختار مدل تحقیق تایید شد. مقدار ضریب تعیین محاسبه شده نیز برای متغیرهای رهبری سالم، راهبردها و پیامدها به ترتیب 379/0، 607/0 و 393/0 است که مقادیری قابل قبول است. نهایتا، نتایج نشان داد که رهبری سالم در شرکت های دولتی پدیده ای چندوجهی است که بهره گیری از آن می تواند نتایج مثبت و ارزشمندی ایجاد کند.

مطالعۀ حاضر، به‎منظور بررسی چگونگی انتقال آموزۀ تربیتی و اخلاقی عدم‎جلوه‎گری و تبیین پیامدهای رفتارهای جلوه‎گرانه به دختران دورۀ ابتدایی، به کمک کتاب داستان انجام گرفت. روش پژوهش، پدیدارشناختی توصیفی و نوع نمونه‎گیری «باحداکثر تنوع» لحاظ شد و با 130 دانش‎آموز 9 الی 12 سال، در هفت استان کشور، بعد از اهدا و مطالعۀ کتاب، مصاحبۀ نیمه‏ساختاریافتۀ هدایت ‏شده صورت پذیرفت. تجزیه‎وتحلیل داده‎های به‌دست‌آمده از مصاحبه‎ها، با استفاده از روش تحلیل‎مضمون از نوع شبکه مضامین انجام گرفت. درنهایت، بعد از بررسی و تحلیل داده‏ها، در مرحلۀ اول مضامین پایه (N=260)، در مرحلۀ دوم مضامین سازمان‎دهنده (N=41) و در مرحلۀ پایانی نیز، مضامین فراگیر (N=7) استخراج شدند و این مضامین، در قالب «پنج سطح» شبه‎صعودی‎ با عناوین: «عدم‎ارتباط‎گیری با پیامِ کتاب»، «عدم‎انتقالِ یادگیری به دنیای واقعی»، «ارزش‎گذاری شناختی و عاطفی نسبت به عدم‎جلوه‎گری نزد نامحرم»، «انتقالِ یادگیری به محیط واقعی زندگی»، «تمایل و اقدام در مسیر کنشگری اجتماعی عفاف‎وحجاب» و یک سطح جانبی با عنوان «یادگیری غیرمستقیم سایر ارزش‌های اخلاقی» دسته‎بندی شدند. درمجموع، یافته‌های به‎دست‏آمده، از ظرفیت بالای کتاب‎های داستان، در انتقال و آموزش غیرمستقیم آموزه‏های اخلاقی و ارزشی نظیر عدم‎جلوه‎گری، به کودکان و نوجوانان حکایت دارد که شایسته است از سوی مسئولان و برنامه‎ریزان فرهنگی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر بررسی عزّت دینی بر مبنای لزوم تشکیل حکومت اسلامی در عصر غیبت است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که دین کامل و تمدن‌ساز اسلام در مجموعه دستوراتش تحت عنوان فقه، برای تأمین و گسترش عزت فردی و اجتماعی مسلمین و جوامع اسلامی معارف عمیقی دارد که تاکنون از این دیدگاه به آن نگریسته نشده است؛ ازجمله لزوم تشکیل حکومت اسلامی بر این مبنا است. حکومت دینی، با شمول موضوعی گسترده، نقش تعیین‌کننده‌ای در صیانت از حیثیات‌ معنوی ایفا می‌کند و نیز در سطح کلان، باعث حفظ و ارتقای عزت و استقلال مسلمانان و جامعه اسلامی خواهد شد. مفهوم عزت دینی، این ظرفیت را دارد که به‌عنوان یک مبنا و دلیل فقهی جدید برای لزوم تشکیل حکومت اسلامی در عصر غیبت باشد.

در متون ادب فارسي و از جمله در آثار فردوسي، ناصر خسرو، سعدي، بيهقي و... واژة «درود» معادل و هم ‌معناي با سلام نيست؛ بلکه هم‌تراز با «آفرين»، «تهنيت»، «تحيت» و «صلوات» است و صلوات را نمي‌توان همچون درود در جاي سلام و خطاب به هرکس به‌کار برد. چنين به‌نظر مي‌رسد که ادبا به اين نکته واقف بوده و به‌همين دليل نيز در آثار خود «درود» را تنها براي گرامي‌داشت انبياء و اولياي الهي به‌کار برده‌اند. در فرهنگ و زبان عربي نيز «اهلاً و سهلاً مرحباً» اصلاً معادل «سلام» نيست؛ و اعراب آن را در وقت خوش‌آمدگويي به مهمان ادا مي‌کنند. با اين توصيف، نگارنده مي‌پندارد که از همان روز نخست ورود اسلام به ايران زمين، مي‌بايست مرتبة «سلام» بالاتر و والاتر از «درود» قرار گيرد و ادباي برجسته نيز به‌جاي «درود» بر انبياء و اولياء «سلام» بفرستند، لذا در نوشتار حاضر به شيوة مطالعات کتابخانه‌اي و روش توصيفي ـ تحليلي به اثبات این نکات پرداخته مي‌شود: 1. زيبايي و برتري لفظ و معناي «سلام» بر واژگان ديگر؛ 2. به‌کار بردن معناي «سلمنا» براي «سلام» توسط اسلام‌ستيزان.

دنياي اجتماعي عرصه رويارويي اعضا در چرخه‌هاي مختلف ارتباطي و تعاملي است. ارتباطات اجتماعي به‌مثابه يک نظام کنش، از عناصر متعددي ترکيب و تألیف يافته است. کنش‌گر (دست‌کم دو نفر)، موقعيت (مکاني ـ زماني)،‌ انگيزه، هدف، اراده، کنش، هنجار، تأثیر، بازخورد؛ از مهم‌ترين اين عناصر شمرده مي‌شوند. برجسته‌ترين عنصري که حضور ايجابي آن در همة چرخه‌هاي ارتباطي، انتظار مي‌رود، رعايت معيارهاي ارزشي و قواعد اخلاقي پذيرفته شده است. در هر جامعه معمولاً متناسب با گفتمان فرهنگي غالب، اقتضائات ساختاري، موقعيت‌ها و شرايط محيطي، دواعي و اهداف کنش‌گران؛ طيف وسيعي از بايدها و نبايدهاي ارزشي و قواعد اخلاقي مورد وفاق جهت سامان‌دهي به کنش‌هاي انساني در ساحت‌هاي مختلف زيستي تمهيد و تجويز شده است. در جامعه اسلامي، دين به‌مثابه يک فرانهاد اجتماعي، نقش محوري در توليد، تأييد، تجويز، ترغيب به رعايت ارزش‌هاي اخلاقي، اعم از الزامي و ترجيحي به‌عنوان يکي از مؤلفه‌هاي بنيادين «سبک زندگي» مؤمنانه دارد. اين نوشتار درصدد است تا با روش تحليل محتواي کيفي، بخشي از معارف اخلاقي اسلام را در حوزة روابط اجتماعي از کتاب شريف صحيفة سجاديه استخراج و در حد امکان توضيح و تفسير کند.

علامه طهرانی استعمال لفظ امام در غیر­معصوم را جایز ندانسته و بر حرمت چنین استعمالی حکم نموده است. ایشان قائل است واژه امام با کاربرد اسمی (نه وصفی) در فرهنگ شیعه منحصر در معصوم به‌کار می­رود و در شرع انور استعمال برخی القاب در غیر­معنای اصطلاحی خود، حکم حرمت دارد. هدف پژوهش حاضر واکاوی مستندات فقهی این دیدگاه است. مسئله اصلی پژوهش تبیین مستندات این حکم فقهی است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که علامه با استناد به تحقق هتک حرمت فقهی، ترسیم ناحیه استعمال این لفظ را به دلایلی که این استعمال را جایز شمرده­اند، مردود می­داند. دلیل دیگر نیز وجود برخی روایات ناهی برخی واژگان اختصاصی است که در شرع بر غیرمعصومین مورد نهی واقع شده است. ایشان با طرح امکان خطا و عدم عصمت ولی فقیه، و با این مبنا که در زمان غیبت، امامت اختصاص به حضرت مهدی دارد و ولایت فقیه تحت ولایت حضرت مهدی است، معتقد است تنها می‌توان واژه «نائب الامام» را برای ولی فقیه بکار برد.

مقوله فرهنگ و مفهوم آن، جايگاه مهمي در ميان علوم انساني دارد. با توجه به مباني فکري و ديدگاه‌هاي مختلف، معاني مختلفي از فرهنگ ارائه شده است. ازآنجاکه فرهنگ يکي از ارکان مهم نظام اجتماعي است، شناخت جايگاه آن در ميان حوزه‌هاي مختلف اجتماع امري ضروري است. اين تحقيق با روش توصيفي ـ تحليلي و با استفاده از منابع کتابخانه‌اي معناي فرهنگ را از منظر قرآن کريم و جايگاه آن را در نظام اجتماعي مورد بررسي قرار داده است. هدف از اين بررسي بيان برنامه کلي قرآن کريم درجهت رفع نيازهاي اجتماعي بشر براي سعادت دنيوي و اخروي انسان است. اين تحقيق نشان مي‌دهد اولاً از منظر قرآني، فرهنگ همان تزکيه و تخلق به اخلاق فاضله‌اي است که در قرآن ذکر شده است؛ و ثانياً اين مفهوم قرآني از فرهنگ، پايه و اساس حوزه‌ها و ساحت‌هاي مختلف زندگي اجتماعي را تشکيل مي‌دهد. در پايان بيان شده است که عملي‌شدن رفتار اخلاقي نياز به پشتوانه و تکميل‌کننده‌اي دارد، که همان معرفت توحيدي است و اعتقاد به توحيد، ضامن اجرايي شدن فعل اخلاقي محسوب مي‌شود.