جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش حاضر، تبیین جایگاه مفهوم راهنمایی و مشاوره، مبانی راهنمایی و مشاوره و روشهای راهنمایی و مشاوره با توجه به نگرشهای موحّدانه امام علی (ع) در نهج البلاغه بوده است. تحقیق پیرامون راهنمایی و مشاوره در نهج البلاغه از آن جهت ضروری می نماید که بخواهیم در راستای پاسخگویی به چالش های بین نوگرایی و سنت گرایی، جهانی شدن و حفظ هویت ملی و ... تعریف جدیدی از هویت دینی خودمان بخصوص در امر مهم راهنمایی و مشاوره در تعلیم و تربیت ارائه بدهیم. سئوالات اصلی تحقیق عبارتند از: 1- مفهوم راهنمایی و مشاوره در نهج البلاغه چیست؟ 2- مبانی راهنمایی و مشاوره در نهج البلاغه چیست؟ 3- روشهای راهنمایی و مشاوره در نهج البلاغه چیست؟ روش تحقیق حاضر از نوع کتابخانه ای بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات بر پایة مطالعات کتابخانه بصورت فیش برداری می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای کیفی استفاده شده است، بدین ترتیب با محور قرار دادن 23 جلد شرح و تفسیر نهج البلاغه استاد محمدتقی جعفری، پیش فهم ها اصلاح شده و مطالعات اولیه غنی تر می شد علاوه بر این، بطور متناوب با مطالعه دقیق 9 مکتب عمده مشاوره، برای فهم بیشتر و استنباط دقیق، استفاده از روش تطبیقی، لازم بوده است. تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق نشان می دهد که: مفهوم مشاوره در نهج البلاغه بیانگر مشارکت انسانها در خردورزی و تجارب همدیگر برای ایصال به رشد است. با توجه به اصالت راهنمای درونی (عقول و گنجینه های نهفته در درون بشری) راهنمایان بیرونی در خدمت برانگیختن راهنمای درونی انسانها بوده اند. به عبارت دیگر راهنمایی از طریق مشاوره (به معنی تعامل فرد در هدایت خود) صورت می گیرد. هدف راهنمایی و مشاوره، افزایش درجه اطمینان انسان نسبت به اعمال خویشتن و کاهش خطاورزی نسبت به آن است. با توجه به اصالت نگرش توحیدی آن حضرت و یادآوری حضور مقتدرانه خداوند در سرتاسر نهج البلاغه، با نگرش موحدانه علی (ع) نسبت به انسان مرزبندیهای رایج ما بین جسم و روح، انسان و خدا، دنیا و آخرت و زمان های گذشته و حال و آینده و ... از بین می روند و به همین ترتیب مفاهیم مورد تاکید مشاوران بخصوص مسئولیت پذیری انسان، آزادی و ... معانی خاصی می یابند و نقش انسان در «مدیریت خود» و هم چنین «مدیریت بر زمان» روشن می شود. انسان سالم از منظر نهج البلاغه کسی است که مسلط بر خود و بر محیط و بر زمان است یعنی خود معقول چنین انسانی تسلط بر خود طبیعی داشته و بنحو متعادل اندیشه و احساسات و سایر قوا را اداره می کند و اصول استنباط شده در این تحقیق برای رسیدن به این هدف، عبارتند از: درمان مبتنی بر ایمان، مدیریت خود، بازیابی مسئولیت پذیری، اصلاح نگرش و مدیریت زمان که با روشهای [خودارزیابی، خود معیاری، درمان با استفاده از نماز و دعا و قرآن، توبه، شکرگزاری، مواجهه با نتایج اعمال، مدارا با خویشتن، آوردن حکمتها، روشهای القائی، تذکر و یادآوری، الگوگیری و سرمشق دهی، مدیریت زمان حال (عملگرایی) مدیریت زمان گذشته (عبرت آموزی) مدیریت زمان آینده (حسابرسی)] میتوان به اصول فوق رسید

حادثه عاشورا رخداد بسیار مهمی بود که در فاصله کوتاهی پس از حیات پیامبر اتفاق افتاد.و به نماد حماسه و شجاعت در مکتب تشیع مبدل گشت. اهمیت این نهضت عظیم در تاریخ اسلام و تشیع مبینضرورت پرداختن به ابعاد مختلف این نهضت بزرگ است. بر این اساس پژوهش حاضر که از نوع پژوهش های کیفی است با استفاده از تفسیر متن و تحلیل گفتار ضمن بررسی سیره امام حسین علیه السلام رهبر بزرگ نهضت عاشورا،ابعاد تربیتی این واقعه عظیم را تبین نموده به این نتایج دست یافته است: هدایت و رشد، حیات طیبه و عبودیت ، از جمله اهداف تربیتیامام حسین در جریان واقعه عاشورا محسوب می شود. توحید، عدالت، اثر پذیری ظاهر از باطن، اثر پذیری باطن از ظاهر ، پرهیز از انفعال، کرامت، خردورزی....از جمله مبانی تربیتی رویکرد تربیتی امام حسین علیه السلام است که اصول توحید نظری ، توحید در پرستش، تحول باطن ، بهسازی محیط اجتماعی، هدایت فردی، مسئولیت پذیری، عزتمداری در سیره فردی و در تعاملات اجتماعی و تعقلاز این مبانی نشات گرفته اند. مربی بزرگ عاشورا در راستای تحقق اهداف تربیتی خود و متناسب با اصول تربیتی از شیوه های تربیتی متناسب بهره می بردند نیایش، عبادت پیشگی، مبارزه با تبعیض نژادی، ادای حقوق دیگران، ظلم ستیزی، اعطای بینش، اصلاح ساختار جامعه و.....از جمله این روش‌های تربیتی است.

چکیده فارسی:امام حسین (ع)، سبط نبی اکرم (ص)، سومین پیشوای شیعیان، خالق حماسه ای بی نظیر در تاریخ بشریت است. حماسه ای که خاستگاه مکتبی تربیتی است، مکتبی فراتاریخی و فراجغرافیایی. عزت و عزت مداری در این مکتب از جایگاه ویژه ای برخوردار است، به گونه ای که می توان آن را احیاکننده عزت اسلامی و انسانی دانست. بر این اساس و با هدف تبیین جایگاه عزت و عزت مداری در نهضت تربیتی عاشورا، نویسندگان مقاله به شیوه تحلیلی به بررسی عزت مداری در سیره امام حسین (ع) در جریان واقعه عاشورا پرداخته و به این نتایج دست یافته اند که سیره امام حسین (ع) به ویژه در واقعه کربلا الگویی کامل و جامع در زمینه عزت مداری و تقویت عزت نفس است. در مکتب تربیتی سیدالشهدا تعاملات انسانی اعم از تعاملات فردی و اجتماعی، بر مبنای عزت شکل می گیرد. بسترسازی در کانون خانواده (عزت مداری در خانواده) توکل به خدا، هدفمندسازی زندگی، مرگ اندیشی سازنده و تکریم انسان ها نیز از جمله راهکارهای پرورش و تقویت عزت نفس در سیره عملی امام حسین (ع) در جریان واقعه عاشورا است.

امام علی(ع)، علم را بر دو نوع «مسموع» یعنی شنیده شده از خارج و «مطبوع» یعنی نشئت گرفته از عقل تقسیم می کند. بر این اساس، حافظه محوری و اندیشه محوری دو نگرش عمدۀ حاکم بر روش های آموزش شمرده می شوند. هرچند امروزه بیشتر بر روش های اندیشه محوری تأکید می گردد، حافظه محوری نیز یکی از رویکردهای پرکاربرد به شمار می آید. نوشتار حاضر با هدف نشان دادن جایگاه و تفاوت های این دو رویکرد، با تأکید بر روایات منقول از امام علی(ع) به روش توصیفی ـ تحلیلی، نخست با تعریف دانش و خرد و رابطۀ میان آن دو، اهمیت آنها را در آموزش بررسی می کند، سپس به معرفی هریک از دو نگرش حاکم و روش های مورد حمایت آنها می پردازد. بررسی موضوع، اگرچه برتری به کارگیری تربیت عقلانی در آموزش را نشان می دهد، درعین حال، مشخص می کند که نباید روش تکرار و حافظه محوری را به طور کلی از نظر دور داشت.

اصطلاح های میان رشته ای، آموزش میان رشته ای، و برنامه های میان رشته ای به طور روزافزون، در حوزه آموزش عالی به کار می رود. این اصطلاح ها اغلب، با مسامحه زیاد به کار می رود و معمولا، همراه با واژه های مشابه، از جمله چند رشته ای و فرا رشته ای، استفاده یا جایگزین آنها می شود. در دهه های پیش، رویکرد میان رشته ای به برنامه درسی، اهمیت خود را از دست داد و به مدت دو دهه، رویکرد رشته محوری مهم قلمداد شد، اما اندیشه تلفیق و برنامه درسی میان رشته ای اندیشه ای جدید نبوده است و تلفیق برنامه درسی در اندیشه ها و عقاید اندیشمندان پیشین ریشه دارد که دغدغه وحدت دانش، تشکیل علم منسجم، دانش عمومی و فراگیر، ترکیب و تلفیق دانش را داشته اند. در این مقاله، ضمن طرح مباحث تاریخی و نظری راجع به میان رشته ای، به بحث درباره برنامه درسی و نگاهی به تاریخچه برنامه درسی میان رشته ای، رشته های علمی، ترکیب های متفاوت رشته های علمی در برنامه درسی، نقد جامعه شناختی برنامه درسی تک رشته ای به عنوان زمینه حمایت از برنامه درسی میان رشته ای، تبیین زیست شناختی برنامه درسی میان رشته ای، الگوها، رویکردها و راهبردهای میان رشته ای، مزایای برنامه درسی بین رشته ای، مسایل و آسیب های برنامه درسی میان رشته ای پرداخته شده است.

زیستن در عصر صورت بندی های نوین اجتماعی، بدون ارتباط با دیگر فرهنگ ها و تمدن ها، تقریبا ناممکن به نظر می رسد. امروزه دستیابی به پیشرفت و توسعه نیز مستلزم برخورداری از سطحی موثر از همکاری ها و تعاملات برون مرزی است. از لحاظ فلسفی و تاریخی، نهاد دانشگاه، هم از منظر کارکردی و هم از منظر رویکردی، دارای سابقه ای طولانی در زمینه ارتباطات، تبادلات و نزدیکی ملت ها و فرهنگ ها به شمار می رود. یکی از مولفه های مهمی که امروزه می تواند به شکل روشمند و علمی، موجب نزدیکی عناصر مختلف تمدنی و فرهنگی شود، مبادلات بین دانشگاهی است. مقاله پژوهشی تحلیلی پیش رو، درصدد پاسخگویی به این پرسش محوری است که با بازشناسی و تقویت کدام یک از نشانگرهای دانشگاهی می توان به سطح بالاتری از همکاری های فرامرزی بین دانشگاهی دست یافت. روش پژوهش این مقاله، توصیفی و از نوع پیمایشی است و جامعه آماری آن را اعضای هیات علمی دانشکده های علوم انسانی دانشگاه های دولتی ایران تشکیل داده اند. همچنین از روش گردآوری اطلاعات کیفی نیز استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از تکنیک های آماری، در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی بهره برده ایم.

این نوشتار، ضمن بررسی وضعیت توسعه فناوری اطلاعات در نظام های آموزش عالی جهان، هدف اصلی خود را تشریح چالش های فراروی توسعه فناوری اطلاعات در آموزش عالی ایران در دو بعد فرهنگی اجتماعی و نیروی انسانی قرار داده است. جامعه آماری، استادان شاغل در دانشگاه های دولتی کشور است. شش دانشگاه کردستان، شیراز، علامه طباطبائی، تهران، صنعتی شریف و اصفهان به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری برگزیده شدند. ابزار جمع آوری داده نیز پرسش نامه محقق ساخته بود. نتایج نشان داد در بعد فرهنگی اجتماعی، بالا بودن نسبت دانشجو به رایانه های موجود، ضعف روحیه جستجوگری دانشجویان، ضعف زبان انگلیسی دانشجویان و استادان، ازجمله چالش های مهم بود. در بعد نیروی انسانی نیز ناتوانی دانشجویان و استادان در چگونگی دسترسی به اطلاعات موجود در پایگاه های اطلاعاتی یک چالش مهم عنوان شد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر اشتغال، اعتبار و مشارکت سیاسی در گرایش زنان به آموزش عالی می باشد. طرح تحقیق توصیفی از نوع علی - مقایسه ای و کمی - کیفی است. به این منظور از میان کلیه دانشجویان دختر دانشگاههای دولتی اصفهان به طور تصادفی ساده متناسب با حجم تعداد 206 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه نیمه سازمان یافته بود. نتایج با استفاده از آزمون t تک متغیره و تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که علاقه مندی زنان به احراز شغل، کسب اعتبار، موقعیت اجتماعی و نیز مشارکت سیاسی بیش از سطح متوسط در گرایش آنها به آموزش عالی موثر بوده است (P<0.05).