جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب بیانیه‌ای است که مدت‌ها در انتظار آن بودیم توسط یک فیلسوف تحلیلی برجسته، آلوین پلانتینگا، در مورد یکی از بزرگترین بحث‌های ما - سازگاری علم و دین. در بیست سال گذشته، صنعت کلبه کتاب‌هایی در این زمینه وجود داشته است، اما با اجماع کمی در حال ظهور است. پلانتینگا، به عنوان یک فیلسوف برتر و همچنین طرفدار عقلانیت باورهای دینی، سهم بی نظیری در این امر دارد. مضمون او در این کتاب کوتاه این است که تضاد علم و دین خداباور در واقع سطحی است و در سطحی عمیق تر با هم هماهنگ هستند. پلانتینگا به بررسی جایی که قرار است این تضاد وجود داشته باشد - تکامل، روانشناسی تکاملی، تجزیه و تحلیل کتاب مقدس، مطالعه علمی دین - و همچنین ادعاهای دن دنت، ریچارد داوکینز و فیلیپ کیچر مبنی بر اینکه تکامل و باور خداباورانه نمی توانند با هم وجود داشته باشند را بررسی می کند. پلانتینگا این موضوع را مطرح می‌کند که استدلال‌های آن‌ها نه تنها قطعی نیست، بلکه به دلیل طبیعت‌گرایی روش‌شناختی مورد استفاده علم، تعارضات فرضی خود سطحی هستند. از سوی دیگر، علم واقعاً می‌تواند از آموزه‌های خداباوری حمایت کند و پلانتینگا از مفهوم «تنظیم دقیق» بیولوژیکی و کیهانی در حمایت از این ایده استفاده می‌کند. پلانتینگا استدلال می کند که ما ممکن است در مورد بحث در علم و دین به روشی جدید فکر کنیم - به عنوان اشکال مختلف گفتمان که سعی می کند مردم را متقاعد کند تا از منظری به سؤالات نگاه کنند تا بتوانند بفهمند چیزی درست است. به این ترتیب، همخوانی عمیق و عظیمی بین خداباوری و کار علمی وجود دارد.

ترجمه ماشینی : این کتاب، یکی از اولین مطالعات کامل در مورد روش‌ها است که از بحثی که سائول کریپکه، دیوید لوئیس، روث مارکوس و دیگران در آن مشارکت دارند، پدید آمده است، کاوش و دفاع از مفهوم مدالیته، ایده است. که اجسام دارای هر دو ویژگی ذاتی و تصادفی هستند. پلانتینگا استدلال خود را با استفاده از مفهوم جهان‌های ممکن توسعه می‌دهد و بر مسائل کلیدی مانند ماهیت ذات، هویت فراجهانی، گزاره‌های وجودی منفی و وجود اشیاء غیر واقعی در دیگر جهان‌های ممکن دامنه می‌دهد. او همچنین نظریات منطقی خود را در تبیین دو مسئله در فلسفه دین به کار می گیرد: مسئله شر و برهان هستی شناختی.

ترجمه ماشینی : این کتاب بیانیه‌ای است که مدت‌ها منتظر آن بودیم توسط یک فیلسوف تحلیلی برجسته، آلوین پلانتینگا، در مورد یکی از بزرگترین بحث‌های ما - سازگاری علم و دین. در بیست سال گذشته، صنعت کلبه کتاب‌هایی در این زمینه وجود داشته است، اما با اجماع کمی در حال ظهور است. پلانتینگا، به عنوان یک فیلسوف برتر و همچنین طرفدار عقلانیت باورهای دینی، سهم بی نظیری در این امر دارد. مضمون او در این کتاب کوتاه این است که تضاد علم و دین خداباور در واقع سطحی است و در سطحی عمیق تر با هم هماهنگ هستند. پلانتینگا به بررسی جایی که قرار است این تضاد وجود داشته باشد - تکامل، روانشناسی تکاملی، تجزیه و تحلیل کتاب مقدس، مطالعه علمی دین - و همچنین ادعاهای دن دنت، ریچارد داوکینز، و فیلیپ کیچر مبنی بر اینکه تکامل و باور خداباورانه نمی توانند با هم وجود داشته باشند را بررسی می کند. پلانتینگا این موضوع را مطرح می‌کند که استدلال‌های آن‌ها نه تنها قطعی نیست، بلکه به دلیل طبیعت‌گرایی روش‌شناختی مورد استفاده علم، تعارضات فرضی خود سطحی هستند. از سوی دیگر، علم واقعاً می‌تواند از آموزه‌های خداباوری حمایت کند و پلانتینگا از مفهوم «تنظیم دقیق» بیولوژیکی و کیهانی در حمایت از این ایده استفاده می‌کند. پلانتینگا استدلال می کند که ما ممکن است در مورد بحث در علم و دین به روشی جدید فکر کنیم -- به عنوان اشکال مختلف گفتمان که سعی می کند مردم را متقاعد کند تا از منظری به سؤالات نگاه کنند تا بتوانند متوجه شوند که چیزی درست است. به این ترتیب، همخوانی عمیق و عظیمی بین خداباوری و کار علمی وجود دارد.

ترجمه ماشینی: مجموعه ای از اشیاء احتمالی، شاید به اندازه اعضای آنها ممکن است. اما به نظر می رسد خواص، قضایا، اعداد و حالات اشیایی هستند که عدم وجود آنها کاملاً محال است. اگر چنین است، با این حال، چگونه آنها با خدا ارتباط دارند؟ فرض کنید خدا یک ماهیت دارد: خاصیتی که او اساساً دارد که شامل هر خاصیت ضروری برای او می شود. آیا خدا فطرت دارد؟ و اگر چنین کند، آیا بین حاکمیت خداوند و ماهیت او تعارض وجود دارد؟ ارتباط خداوند با اشیاء مجردی مانند خواص و قضایا چگونه است؟ اینها سوالاتی است که می خواهم بررسی کنم. - مقدمه.

یکی از فیلسوفان دین معاصر که در این زمینه حرفهای قابل ملاحظه دارد پروفسور آلوین پلنتینگا است که از مهمترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم است. آثار پلنتینگا طیف وسیعی از موضوعات را در بر می‌گیرند، ولی سهم او در حوزه‌هایی چون متافیزیک، معرفت‌شناسی و به‌ویژه فلسفه دین بیشتر است. رویکرد او در فلسفه دین مبتنی بر اصول فلسفه تحلیلی است. در سال ۱۹۸۰ میلادی نشریه تایم با بررسی فلسفه دین از پلنتینگا به عنوان برجسته‌ترین فیلسوف دین یاد کرده بود. او رئیس پیشین انجمن فلسفه امریکا و رئیس انجمن فیلسوفان مسیحی نیز بوده است. آرای پلنتینگا در ایران هم بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند، او حتی یک بار به ایران سفر هم کرده است.

کتاب حاضر، به دو مقوله مهم در فلسفه دین یعنی الحاد طبیعی (عقلانی) و براهین مربوط به آن و الاهیات طبیعی (عقلانی) و براهین اثبات وجود خدا می‌پردازد. کتاب شامل مقدمه‌ای از مترجم درباره معرفت‌شناسی از نظر پلاتینگا، و دو فصل در باب الحاد طبیعی و الاهیات طبیعی و یاداشت‌های مترجم در باب مسائلی چون شر، برهان جهان‌شناختی و برهان نظم است. مقدمه‌ای که مترجم درباره معرفت‌شناسی دینی پلانتینگا بیان کرده شامل مباحثی بدین شرح است: 1. مبناگروی و تقسیم باورها به دو دسته پایه و غیر‌پایه. 2. توضیح اندیشه دلیل‌گرای متفکران پیشین که صحت و صدق یک گزاره را در گرو وجود قراین و دلایل کافی برای اثبات آن می‌دانستند. 3. نقد پلانتینگا به مبناگروی کلاسیک و ایجاد یک معرفت‌شناسی معقول که موسوم به معرفت‌شناسی اصلاح شده است. 4. بررسی گزاره «خداوند وجود دارد» به عنوان یک باور قطعی (پایه) 5. بررسی پاره‌ای از اشکالات وارده بر این نگرش.

این کتاب مجموعه هفت نوشتار از فلاسفه دین معاصر در باب برخی از مباحث دین‌پژوهی و فلسفه دین می‌باشد.