جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫موضوع این پژوهش تحلیل قرآنی سیره سیاسی، اجتماعی امام حسن مجتبی علیه السلام است که در آن سیره حضرت در این دو بعد مورد تحلیل و بررسی قرار می¬گیرد و هدف نگارنده از آن، تطابق کامل سیره امام علیه السلام در این دو بُعد با قرآن کریم و نشان دادن هماهنگی سیره حضرت با سیره قرآن کریم است. قرآن کریم و عترت به عنوان دو ثقل اکبر و کبیر هرگز از هم جدا نیستند و حرکت در مسیر صحیح الهی بدون هریک از آنها راهی است به سوی گمراهی، لذا امام معصوم به عنوان قرآن مجسم به عنوان الگوی کامل زندگی مطرح است و باید همواره سیره او در زندگی سرمشق انسانها قرار گیرد؛ لذا ما در این پژوهش این سیره کاملاً قرآنی را در بعد سیاسی و اجتماعی تبیین و پژوهش حاضر را به شیوه کتابخانه¬ای- تحلیلی تدوین کردیم. این پایان نامه در سه فصل تنظیم شده است: فصل اول: با عنوان مبانی بحث، به بررسی اصول کلی در بحث از جمله، سیره، اجتماع، سیاست، مبانی سیره، مبانی سیره اجتماعی، مبانی سیره سیاسی و ... پرداخته است. فصل دوم: با عنوان تحلیل قرآنی سیره سیاسی امام حسن مجتبی علیه السلام در 5 بخش تدوین یافته است: الف) در زمان رسول خدا که ایشان در عین کودکی همواره در جریانات مهم همراه با پیامبر اکرم(ص) بودند. ب) در زمان خلفا که نقش حضرت در حد مشاوره و حضور در برخی از جنگها در جهت حفظ نظام اسلامی و .. بود. ج) در زمان امیرالمؤمنین که حضرت به عنوان وزیر امام علی علیه السلام همواره همراه و یاور ایشان بودند. د) در زمان خلافت که در تمامی جریانات، حضرت با تدبیر و سیاست اسلامی خود باعث حفظ اساس اسلام گردیدند. هـ) بعد از پذیرش صلح تا زمان شهادت که با حضور ده ساله ایشان در مدینه و تربیت یاران و شاگردان و ... همراه بود. فصل سوم: با عنوان تحلیل قرآنی سیره اجتماعی امام حسن مجتبی علیه السلام در چهار بخش تدوین شده است: الف) بررسی شبهات پیرامون ازدواجها و طلاقهای مکرر حضرت که افسانه¬ای بیش نبودند. ب) بررسی شخصیت اجتماعی حضرت و ویژگیهای اجتماعی ایشان. ج) بررسی شخصیت علمی حضرت که در اجتماع بروز می¬کرد. د) بررسی سیره اجتماعی امام در برخورد با دشمنان. کلید واژه¬ها: سیره- سیاست- اجتماع- امام حسن مجتبی علیه السلام- قرآن

‫پژوهش حاضر، کيفيت صلوات فرستادن بر پيامبر اسلام( بر اساس ديدگاه‌هاي فقهي شيعه اماميه و مذاهب چهارگانه اهل سنت (فقه حنفي، مالکي، شافعي و حنبلي) را بررسي فقهي کرده و آوردن اهل بيت (آل پيامبر) و لحاظ کردن آن درعبارت صلوات را شرح مي‌دهد. نويسنده در هفت فصل احکام فقهي صلوات در نماز پس از ذکر تشهد و حکم اضافه کردن اهل بيت (آل)، يا صحابي به آن را بيان کرده است. وي در فصل اول با اشاره به ادله تشريع صلوات بر پيامبر اسلام(، دليل قرآني جواز صلوات بر آن حضرت و همچنين ادله متعدد روايي اين مسأله را از منظر مذاهب پنج گانه اسلامي مطرح مي‌کند. در فصل دوم احکام فقهي کيفيت صلوات فرستادن بر پيامبر( در نماز پس از تشهد، از منظر فقهاي شيعه و مذاهب فقهي اهل سنت، همراه با ادله هر يک از آن‌ها مبني بر کيفيت صلوات واجب در نماز بيان گرديده است. در فصل سوم مشروعيت فرستادن صلوات بر آل پيامبر اسلام( و استحباب يا وجوب و دليل‌هاي روايي آن بيان گرديده و مناقشه‌هاي مذاهب فقهي اهل سنت در اين زمينه ذکر و پاسخ داده شده است. در فصل چهارم حکم شرعي اضافه کردن صحابي پيامبر( بر عبارت صلوات نزد فقهاي شيعه و مذاهب اربعه اهل سنت و عدم جواز افزودن آن از سوي فقه شيعه اثبات مي‌گردد. در فصل پنجم موضعگيري فقهي فقهاي شيعه و اهل سنت درباره افزودن برخي الفاظ و اسامي به ذکر صلوات مطرح شده است. در فصل ششم موارد وجوب و استحباب صلوات بر پيامبر اکرم نزد فقهاي مذاهب پنج گانه بررسي مي‌شود. فصل هفتم که فضيلت و ثواب فراوان صلوات بر رسول خدا( از منظر فريقين اختصاص دارد. در پايان نيز تاريخچه منع ذکر فضايل اهل بيت( در عصر امويان، دشمني گسترده آنان با اهل بيت پيامبر اسلام( و مسأله صلوات و کيفيت آن از لحاظ تاريخي، فراروي مخاطبان قرار مي‌گيرد.