جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫تحقيق حاضر به تبيين نقش مرجعيت ديني شيعه در تصدي اموري همچون: احکام و مسايل ديني، احکام سياسي، اجتماعي و ساير امور مذهبي و دنيوي مردم مسلمان و همچنين ضرورت آن در عصر غيبت مي‌پردازد و از منظري فقهي، ابعاد مختلف اين موضوع را بيان مي‌کند. نويسنده مي‌کوشد وظايف، اختيارها و شؤون گوناگون ديني و اجتماعي فقيه جامع‌الشرايط را بررسي کند. وي در چهار فصل به اين مهم پرداخته است. در فصل اول مباحثي کلي در زمينه نسبت بين انسان‌ها و شريعت، دايره وسيع شريعت و محدوده آن، ضرورت رجوع غير متخصص به متخصص، مفهوم مرجعيت، اقسام مرجعيت، صدور فرمان مرجعيت برخي فقها از جانب معصومين( در زمان حضور آنان به عنوان وکيل امام( در امور ديني و همچنين جريان مرجعيت در عصر غيبت بيان مي‌شود. در فصل دوم شرايط مرجعيت و تقليد از فقيه جامع شرايط ذکر شده و اموري مانند عدالت، علم، اعلميت، حلال‌زاده بودن، اجتهاد مطلق، ايمان، عقل، بلوغ و رجوليت (مرد بودن) از لحاظ فقهي به عنوان شروط مرجعيت بررسي شده است. در فصل سوم اختيارها و وظايف يک مرجع تقليد، مانند منصب افتا، منصب قضا، نيابت عام از جانب امام معصوم( در عصر غيبت، نقش مرجعيت ديني در احيا و گسترش تفکرات ديني، نقش مرجع تقليد در تشکيل حکومت اسلامي در عصر غيبت، رسيدگي به امور حسبيه همچون: خمس، زکات و نحوه مصرف آن‌ها، اجراي حدود و تعزيرات، قصاص، ديه و... که از امور ولايي فقيه محسوب مي‌شود، و نيز ولايت بر ديوانگان، سفيهان، ازدواج، اموال يتيمان، پرکردن فضاهاي خالي فکري و فرهنگي و اجتماعي جامعه و مراقبت بر امور سياسي و اجتماعي امت اسلامي شرح مي‌گردد. در فصل چهارم اتحاد بين رهبري و مرجعيت، صدور احکام ولايي، ادله عدم جدايي مسايل حکومتي و مسايل شرعي و جمع آن در ولي فقيه به عنوان رهبر و مرجع تقليد از جنبه فقهي بررسي کارشناسي شده است.