جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: مقالات این جلد به روش‌های استنتاجی اصلی می‌پردازد که می‌توان برای انواع مختلف شواهد تجربی به کار برد. هدف این مشارکت‌ها - همراه با نظرات انتقادی - توسط محققان مشهور در زمینه فلسفه علم، رفع تقابل سنتی بین استقراءگرایان و قیاس‌گرایان است. آنها روش های مختلف تبیین و توجیه در علوم را در زمینه های مختلف و با اهداف متفاوت بررسی می کنند. این جلد شامل مطالبی در مورد روش های علوم، به ویژه در مورد استقراء، استنتاج، ربایش، قوانین، احتمال و تبیین است، از منطق، ریاضیات، طبیعی تا علوم اجتماعی. آنها یک ارزیابی مجدد کثرت گرایانه بسیار موضوعی از رویه ها و استدلال روش شناختی و بنیادی ارائه می دهند، به عنوان مثال. با تمرکز بر بیزی و هوش مصنوعی. آنها دومین کنفرانس بین المللی در وین با موضوع "استقرا و استنتاج در علوم" را به عنوان بخشی از شبکه علمی "دیدگاه های تاریخی و معاصر فلسفه علم در اروپا" که توسط بنیاد علمی اروپا (ESF) تامین می شود، مستند می کنند.

ترجمه ماشینی: در این کتاب گیرا و در عین حال دردسرساز، یان شاپیرو اتهامات شدیدی را درباره بسیاری از شیوه های تأثیرگذار در علوم اجتماعی و علوم انسانی امروز ارائه می کند. شاپیرو که شاید بیشتر به دلیل نقد نظریه انتخاب عقلانی شناخته می شود، حوزه اختیارات خود را در اینجا گسترش می دهد. او استدلال می‌کند که در رشته‌ای پس از انضباط، دانشمندان طعمه نزدیک‌بینی درون‌نگر شده‌اند که از فرار از واقعیت ناشی می‌شود و آن را تداوم می‌بخشد. شاپیرو استدلال می‌کند که در فرهنگ آکادمیک مبتنی بر روش‌محور که ما در آن زندگی می‌کنیم، محققان اغلب نمایش و اصلاح تکنیک‌های خود را به عنوان فعالیت اصلی علمی می‌دانند. نتیجه این است که آنها از دید موضوعات مورد مطالعه خود غافل می شوند. تئوری های حیوانات خانگی و کورهای روش شناختی باعث می شود که حقایق نامطلوب نادیده گرفته شوند، حتی گاهی اوقات درک نمی شوند. اهداف نقد شاپیرو شامل جنبش قانون و اقتصاد، مدل‌سازی رسمی و آماری بیش از حد، نظریه‌های تقلیل‌دهنده مختلف رفتار انسانی، تحلیل مفهومی نادرست در نظریه سیاسی و مکتب تاریخ فکری کمبریج است. به عنوان جایگزینی برای همه اینها، شاپیرو مورد قانع‌کننده‌ای برای تحقیقات اجتماعی مشکل‌محور است که ریشه در فلسفه علم واقع‌گرایانه و دیدگاه ضد تقلیل‌گرای تبیین اجتماعی دارد. در نثر شفاف - اگر گزنده - که شاپیرو به آن شهرت دارد، توضیح می‌دهد که چرا این امر مستلزم توجه انتقادی بیشتری نسبت به نحوه مشخص کردن مشکلات نسبت به آنچه معمولاً انجام می‌شود، دارد. او آنچه را که برای مطالعه قدرت، دموکراسی، قانون و ایدئولوژی و همچنین در بحث‌های هنجاری در مورد حقوق، عدالت، آزادی، فضیلت و اجتماع در خطر است، نشان می‌دهد. شاپیرو در طول مسیر به بسیاری از منتقدان نظرات خود پاسخ می دهد و موقعیت خود را به عنوان یکی از نظریه پردازان متمایز اجتماعی و سیاسی عصر ما تضمین می کند.

ترجمه ماشینی: شک‌گرایان این ایده را که نظریه‌های علمی تصویری واقعی از یک جهان عینی به ما می‌دهند، مورد تردید قرار داده‌اند. لارنس اسکلار سه نوع استدلال شک‌آمیز درباره حقیقت علمی را بررسی می‌کند و نقش مهمی را که آنها در خود علم بنیادی ایفا می‌کنند بررسی می‌کند. اسکلار نشان می‌دهد که این نوع نقد فلسفی در علم به کار می‌رود و تفاوت واضحی را بین نحوه عملکرد آنها در یک زمینه علمی و زمینه‌های فلسفی انتزاعی‌تر آشکار می‌کند. موضوع اصلی نظریه و حقیقت این است که علم و فلسفه برای یکدیگر ضروری هستند. اسکلار این ادعا را مطرح می‌کند که نمی‌توان روش‌های علم را بدون درک فلسفه درک کرد و نمی‌توان فلسفه علم را بدون درک علم بنیادی نیز به‌طور مثمرثمر دنبال کرد.

ترجمه ماشینی: همانطور که آثار متفکرانی مانند میشل فوکو، فرانوا ژاکوب، لویی آلتوسر و پیر بوردیو نشان می‌دهد، ژرژ کانگویلهم تأثیر شگرفی بر فلسفه علم و به طور کلی‌تر فلسفه فرانسه داشته است. در دانش زندگی، کتابی که بیست سال از مقالات و سخنرانی‌های او را در بر می‌گیرد، کانگویلهم مجموعه‌ای از تاریخ‌های معرفت‌شناختی را ارائه می‌کند که به دنبال ایجاد و روشن کردن مخاطرات، ابهامات، و ظهور مفاهیم فلسفی و زیست‌شناختی است که ظهور زیست‌شناسی مدرن را تعریف می‌کند. دگرگونی‌های زیست‌شناسی و پزشکی مدرن چگونه تصورات زندگی را شکل می‌دهند؟ مفاهیم فلسفی چگونه به ایده‌های زیست‌شناختی و شیوه‌های تجربی تغذیه می‌شوند و چگونه خود تغییر می‌کنند؟ چگونه دانش تجربه زندگی را خنثی می کند تا به انسان کمک کند آنچه را که زندگی بدون او، در او یا خارج از او ساخته است، دوباره بسازد؟ دانش زندگی تلاش کانگویلهم برای توضیح این است که چگونه حرکات دانش و زندگی بر یکدیگر تکیه می کنند. این کتاب که در سپیده دم انقلاب ژنتیک منتشر شده است و هنوز هم مربوط به امروز است، به تاریخچه نظریه سلولی، حرکت های مفهومی به سمت و دور از درک مکانیکی ارگانیسم، تداوم حیات گرایی، و ماهیت نرمال بودن در علم و موضوعات آن می پردازد.

به همان سیاق که پزشکی علمی همچون فیزیک نیست، فلسفه پزشکی قابل فروکاستن به فلسفه علم نیست.

ترجمه ماشینی: علم فیزیک مدرن از زمینه های علمی تخصصی تشکیل شده است که ریشه در کارهای آزمایشگاهی تجربی و بازنمایی های منطقی و ریاضی دارد. تبیین علمی معاصر به شدت از تفسیر دینی متمایز شده است، اگرچه، مسلماً، دانشمندان گاهی اوقات کار فلسفی تفسیر متافیزیک مکان، زمان و ماده را انجام می دهند. با این حال، به ندرت پیش می آید که متکلمان یا فیلسوفان به طور قانع کننده ای ادعا کنند که کار علمی دانشمندان فیزیکی و ریاضیدانان را انجام می دهند. سختی این تقسیمات و تمایزها نسبتاً جدید است. علم فیزیک مدرن از قرن هفدهم به آرامی و به تدریج از طریق تعامل بین اهداف و مطالب ریاضیات، الهیات و فلسفه طبیعی ابداع شد. ده مورخ علم در مقالاتی با تمرکز از تفاسیر قرن هفدهم از دنباله‌دارهای آسمانی تا توضیح قرن بیستم از ردیابی‌ها در اتاقک‌های حبابی، رشته‌های متافیزیکی و الهیاتی را نشان می‌دهند که همچنان زیربنای معرفت‌شناسی و عمل علوم فیزیکی و ریاضیات هستند، حتی در حالی که آنها در طول سه قرن گذشته به تخصص های انضباطی تبدیل شد. مقدمه این جلد، ادای احترام به اروین ان.هیبرت است، که تدریس و پژوهش او به این موضوعات پرداخته و باعث توجه به آن شده است.

ترجمه ماشینی: این مطالعه جامع فلسفه فیزیک هم موضوع را به افراد غیرمتخصص معرفی می کند و هم شامل کمک های اصلی و مهم بسیاری برای متخصصان این منطقه است. فیزیک مدرن به عنوان بخشی از فلسفه متولد شد و تا به امروز یک دغدغه فلسفی مناسب برای وضوح و انسجام ایده ها را حفظ کرده است. بنابراین، هر مقدمه ای برای فلسفه فیزیک باید بر توسعه مفهومی خود فیزیک متمرکز شود. این کتاب این پیشرفت را از گالیله و نیوتن از طریق ماکسول و بولتزمن تا اینشتین و بنیانگذاران مکانیک کوانتومی دنبال می کند. همچنین بحث از فیلسوفان مهم فیزیک در قرن هجدهم و نوزدهم و بحث های قرن بیستم وجود دارد.

ترجمه ماشینی: علم، ایمان و جامعه در توجه خود به علم به عنوان یک کار اساساً انسانی، کمکی اصیل و چالش برانگیز به فلسفه علم می کند. این کتاب پس از ظهور در سال 1946 به سرعت کانون بحث و جدل شد. او استدلال می‌کند که علم استفاده از «روش علمی» نیست، بلکه شامل رشته‌ای است که توسط دانشمندان به منظور کشف یک حقیقت عینی و غیرشخصی بر خود تحمیل می‌شود. وجود چنین حقیقتی و یافتن آن بخشی از ایمان دانشمندان است. پولانی معتقد است که اقتدارگرایی و شک گرایی هر دو، با حمله به این ایمان، به خود علم حمله می کنند.

ترجمه ماشینی: اگرچه رئالیسم انتقادی (به سبک ایان جی باربور) بسیار مورد مناقشه است، به طور گسترده ای به عنوان ابزاری برای ارتباط علم و دین شناخته می شود. آندریاس لوش با همدلی با رویکرد هرمنوتیکی حتی سخت‌گیرانه‌تر، برای تغییر رئالیسم انتقادی به به اصطلاح رئالیسم انتقادی سازنده استدلال کرده بود تا به علوم انسانی با نقش سازنده‌اش از موضوع در هر بحثی در مورد چگونگی پر کردن شکاف ظاهری اهمیت لازم را بدهد. بین رشته ها تا کنون رئالیسم سازنده-انتقادی او عمدتاً از نظر الهیاتی توسعه یافته است. این مقاله ارزیابی خواهد کرد که آیا رئالیسم سازنده-انتقادی به عنوان فلسفه علم و دین و مبنایی مناسب برای گفتمان علم و دین مناسب است یا خیر. باربور در گزارش اصلی خود از فلسفه انتقادی واقع‌گرایانه علم، توافق با داده‌ها، انسجام، دامنه و باروری را به‌عنوان معیاری برای علم خوب و همچنین برای دین مورد بحث قرار داد و آن را اصلاح کرد. این مقاله در مورد هر یک از معیارها در مورد اینکه باربور تا چه حد مفهوم مربوطه را، چه در علم و چه در دین، عدالت می‌کند، بحث می‌کند، و می‌پرسد که چگونه می‌توان در نهایت معیارها را برای یک پل شاید پایدارتر بین علم و دین، با تکیه بر این ایده اصلاح کرد. رئالیسم سازنده-انتقادی نظریه انسجام زمینه ای نیلز هنریک گرگرسن نقش مهمی در این زمینه ایفا خواهد کرد. نتیجه‌گیری معنای عمیق‌تری از معیار باروری را نشان می‌دهد، که ثمربخشی اخلاقی را نیز در بر می‌گیرد. از آنجایی که رئالیسم سازنده-انتقادی به طور کامل اهمیت نقش آگاه را در فرآیند شناخت تصدیق می کند، ما را از معرفت شناسی ناب به سمت اخلاق هدایت می کند. مشارکت: (1) بحث علم و دین، با الهام از رئالیسم انتقادی، عمدتاً به عنوان گفتمان الهیاتی درباره تأثیر علم بر دین شناخته می شود. (2) تحلیل معیارهای صدق در نسخه سازنده-انتقادی لوش از رئالیسم، تأکید بر مطابقت در علم و انسجام در علوم انسانی را پیشنهاد می‌کند. و (3) معنای عمیق تر معیار باروری در این موضع فلسفی برجسته شده است، از جمله ثمربخشی اخلاقی.