جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بهائیان، فرقهای از آئین بابی هستند كه خود، برخاسته از مكتب شیخی تفكر ركن رابع است. مؤسس اصلی آئین بهائیت، میرزا حسینعلی نوری است كه ابتدا پیرو باب بوده و در تبلیغ و ترویج بابیت تلاش میكرده است. و با استقرار در عكای فلسطین اشغالی و حمایت دولتمردان انگلیسی و آمریكا فرقه ضاله بهائیت شكل گرفت و با توجه به اهداف مشترك با صهیونیسم‌ها پیوندی بین آنها بوجود آمده است.

در شماره های پیشین به معرّفی فرقهِ بهائیت و گوشه هایی از انحرافات آن پرداختیم. در این نوشتار به مقوله های ایدئولوژی بابی گری و بهایی گری، جهت گیری كلی ایدئولوژی بهائیه، تحلیل جامعه شناختی از شكل گیری بهائیت و بالا خره مسئلهِ ادّعای الوهیّت پرداخته شده و نقد و بررسی آن ارایه می شود.

در قسمت پيشين، از شيخ احمد احسايي به عنوان پايه گذار مكتبي فكري كفرآميز و صاحب انديشه‏اي پر هياهو در قرن سيزدهم هجري، سخن رفت كه مبدأ پيدايش فرقه‏اي ناميمون به نام «شيخيّه» شده است. نگارنده، مدّعي است كه انديشه و قرائت‏هاي غير مقبول «شيخيّه» از بعضي از تعاليم ديني، انحرافات گوناگوني در جامعه‏ي تشيّع پديد آورد كه از مهم‏ترين آن‏ها، بستر سازي پيدايش فرقه‏ي «بابيّت» است. براي ارايه‏ي كژ انديشي‏هاي شيخيّه از دوران كودكي و ايّام تحصيل و رؤياهاي احسايي و سفرهاي گوناگون و پي در پي او، و مقام علمي و تربيّت اگردان و دريافت كنندگان اجازه‏ي نقل روايت از او، سخن گفتيم. از سوي ديگر، انحرافات عقيدتي شيخيّه، از جمله ديدگاه آنان در باب «جايگاه امام در آفرينش»، و نيز نقد و بررسي «تفويض» و «مفوّضه» از ديدگاه پيشوايان معصوم‏عليهم السلام مطرح گرديده است. دراين بخش از مقاله، ساير افكار نقدپذير احسايي و نقش سيّد كاظم رشتي در ايجاد افكار انحرافي ميان اين فرقه و بستر سازي فكر «بابيّت» را ملاحظه خواهيم كرد.

در بخش فرقه‏شناسي اين فصلنامه با موضوع «مهدويت و فرقه‏هاي انحرافي» دو مقاله در شماره‏هاي 1 و 2 آمده است. هر دو مقاله، با نگاهي خاص به بررسي فرقه «شيخيه» پرداخته‏اند و در باب پيدايش اين فرقه، رهبر و ويژگي‏هاي وي، موضع‏گيري عالمان نسبت به آنان و در نهايت بررسي و نقد عقايد پايه‏گذار «شيخيه» مطالبي آورده شد. اينك سلسله مقالاتي كه با اين قلم (به توفيق الهي) منتشر خواهد شد، در خصوص فرقه منحرف و ضالّه «بهائيت» است؛ و ليكن پيش از پرداختن به آن، لازم است ريشه‏هاي فكري‏اي كه به «بابيت» و «بهائيت» ختم شد، نقد و بررسي گردد تا خوانندگان با بصيرت بيشتر، در صدد كشف چگونگي راه‏يابي انحراف در ميان افراد و گروه‏ها برآيند. از اين رو، اينك با بسط بيشتري از «شيخيه» و «افكار و اعتقادات آنان» سخن خواهيم گفت تا جريان شكل‏گيري فرقه ضالّه «بابيت» و «بهائيت»، به درستي ترسيم كرده، به نقد و بررسي عقايد آنان بپردازيم.

---

---