جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نگارنده ابتدا مقدمه‌ای درباره‌ی اقداماتی که موجب گمراهی جامعه اسلامی شد، اشاره نمود سپس به مساله‌ی وجود 'عبدالله بن‌سبا' نگریسته و با استناد به احادیث و روایات منقول از او در کتب حدیث، تاریخ، تفسیر موضوع تحریف و تصحیف و نتیجه‌ی تخریبی آن را بیان نموده است.

کتاب «في رحاب التشیّع» نوشته محمدعلی شمالی است. در آغاز كتاب به معنای اصطلاحی شیعه و ظهور تشیع اشاره گردیده سپس مصادر فكر شیعی معرفی شده كه عبارت‌ اند از: قرآن، سنت، اهل بیت، عقل و اجماع، بخش دیگر كتاب مربوط عقاید شیعه و اصول دین است كه پس از آن اعمال عبادی شیعه تبیین شده است. این كتاب به زبان عربی بوده و در انتها نیز میزان جمعیت شیعه در كشور های جهان، ذكر گردیده است.

"لله و للحقيقة" اثرى است به زبان عربى از على آل محسن، كه ردى بر كتاب "لله ثم للتاريخ" تألیف فرد مجهولى به نام سيد حسين موسوى (كه خود را يكى از علماى شيعى معرفى ميكند)، مي باشد. آل محسن به شبهات و اشكالات مطرح شده عليه شيعه پاسخ ميدهد. در مقدمه پس از بيان انگيزه‌ى تألیف به پيشينه مجهول سيد حسين موسوى پرداخته و ثابت ميشود كه چنين شخصى وجود خارجى ندارد. متن اصلى از هفت فصل تشكيل شده كه مؤلف سعى كرده روال شبهه افكن را رعايت كند و به همان ترتيب و همان نام و به زيبايى هر چه تمام تر به همه شبهات وى به صورت كاملا علمى و مستند پاسخ دهد. در تمامى موضوعات ابتدا شبهه را به صورت جداگانه آورده و به دنبال آن پاسخ را آورده است يعنى در موضوع كلى نيز ريز شده است. مهمترين شبهات وى: عبدالله بن سبا، انتساب الشيعة لاهل البيت، المتعة و ما يتعلق بها، الخمس و نظرة الشيعة الى اهل السنة ميباشد.

کتاب «الفرقة الناجیة» نوشته محمدموسوی سلطان واعظین شیرازی، که به زبان عربی تدوین شده، سعی کرده علل اختلاف و افتراق مسلمانان، و پدید آمدن فرقه‌های مختلف را مطرح ساخته و طی آن، سیر تاریخی پیدایش عقاید متفاوت را نشان دهد و از این منظر، فرقه‌ ها و آیین‌ های گوناگون، به ویژه مکتب تشیع را معرفی نماید.

کتاب «الحقيقة الضائعة؛ رحلتي نحو مذهب آل البيت عليهم‌ السلام» اثر نویسنده و مستبصر سودانی؛ شیخ معتصم سید احمد، کتابی در علم کلام و به طور مشخص، کند و کاوی‌ است‌ حول محور امامت اهل بیت علیهم السلام است. کتاب با مقدمه ناشر آغاز و مطالب در نه فصل تنظیم شده است. در فصل «انکشف الزیف» (فصل دوم کتاب) احادیثی که اهل‌ جماعت‌ بدان‌ استناد می‌جویند، چون «علیکم بسنتی و سنة الخلفاء...» و «انی تارک فیکم... کتاب‌ الله‌ و سنتی» و در آغاز زندگی، سخت بدانها پای بند بود و تفکر مسلکی خود را بر آنها استوار می‌ دانست‌، از‌ خلال‌ بحث و کنجکاوی می‌ بیند. مؤلف‌ از خلال کاوش و پژوهش خود، از اهمیت والای حدیث «کتاب اللّه و عترتی» نقاب بر افکنده‌، ترس‌ بر او تمکین می‌ کند و آرزو می‌ کند این حدیث در تحلیل نهایی صحیح نباشد‌. نویسنده، همچنان به‌ وارسی‌ و تفحص ادامه‌ می‌ دهد‌ و در‌ منابع اهل سنت درباره حدیث «کتاب‌ الله‌ و عترتی» پی جویی می‌ کند. فهرستی که وی در کتاب عرضه داشته نشان می‌ دهد‌. سپس مؤلف به شبهه ابن جوزی در سند حدیث و شبهه ابن تیمیه، التفات می‌کند و پاسخ‌ می‌ گوید‌ و بدین وسیله بعد از ثبوت تواتر‌ حدیث‌، راهی‌ جز‌ پرداختن‌ به دلالت آن‌ و پایبندی‌ بدان، پیش روی پژوهنده نمی‌ ماند. در فصل «من هم اهل البیت؟» (فصل چهارم) با استناد به آیه تطهیر و حدیث‌ کساء‌، بعد‌ از ثبوت تواتر و اسناد آن، ثابت می‌ کند‌ که‌ اهل‌ بیت (علیهم السلام)‌ کسانی‌ جز «علی، فاطمه، حسن و حسین (علیهم السلام)» نمی‌ توانند باشند. وی با ماجرای مباهله و اهل بیت، پژوهش خود را استواری و توان می‌ بخشد. فصل پنجم، به مرحله دشوار و شوق‌ انگیز فراگرد پژوهش‌ اختصاص می‌ یابد و«البحث الفاصل» نام می‌ گیرد. در این فصل، از تصمیم خود برای تحقیق دلایل ولایت علی علیه السلام از قرآن که نص است. فصل ششم، ناسره بودن‌ شوری‌ در خلافت اسلامی را بر می‌ نماید‌ و بر‌ جریان حوادث در لحظه احتضار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و تدبیری که در سقیفه سگالیده شد، پرتوی می‌ افکند. نویسنده در فصل هفتم، به نقش تاریخ در رستاخیز جامعه اهتمام می‌ ورزد و بینش و بصیرتی که تاریخ به آدمیان عطا می‌ کند. در فصل هشتم سرگذشت هر یک از ائمه اربعه را نگاشته و نقاط‌ خلاف و اختلاف را تبیین می‌ کند و سیر تاریخی یک‌ یک مذاهب و شعب آن را‌ تتبع کرده که اختلاف‌ تمام‌ با مذاهب اصل داشته است. نویسنده در فصل نهم به بررسی عقاید سلفی در مراحل سه‌ گانه پرداخته است که آغاز اندیشه سلفی است و تا امروز پایدارست.

کتاب «إنصاف في الإنتصاف لأهل الحق من أهل الأسراف رد على كتاب منهاج السنة لابن تيمية الحراني» نوشته یکی از علمای قرن هشت، که ردیه ای است بر کتاب «منهاج السنة» ابن تیمیه و این کتاب خود ردیه ای است بر «منهاج الکرامه» علامه حلی.