جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این یک پژوهش تاریخی و تحلیلی با عنوان: تأثیر تبلیغات و اندیشه در رویارویی با اندیشه عبیدی در عصر صلاح الدین ایوبی (564-589 ق / 1169 -1193 م) است که در آن به تبلیغات سیاسی از طریق تاریخی پرداخته ام. تبلیغات در عصر عبید ، صلاح الدین و دیدگاه تبلیغاتی دولت او ، و تلاشهایی که صلاحالدین ایوبی در تحکیم دولت خود بر بازماندگان دولت عبید انجام داد ، و این تحقیق سیاستهای صلاح الدین را بررسی می کند. در مقاومت در برابر رژیم عبید، و دیدگاه وی در زمینه ساخت فکری جامعه مسلمانان ، هنگامی که قصد تأسیس مدارس و مساجد ، توجه به علم و آموزش ، احیای مساجد ، تعیین قضات و علما برای گسترش آموزه اهل سنت علیه آموزه اسماعیلی العبیدی و تشویق علم و دانشمندان ، از جمله ارتقاء جایگاه حقوقدانان و طلب کمک از آنها ، و همچنین بازگرداندن وفاداری به خلافت عباسی از نو ، و اتخاذ سیاستی از سوی رسانه ها برای ایجاد دولت و حفظ آن در برابر دشمنان داخلی و خارجی ، و این تحقیق با برخی از نتایج به پایان می رسد.

نویسنده با نگاه متعصبانه و پیشداورانه و ضد شیعی به تاریخ تشیع نگریسته و شیعیان را در پیروی و یاری ائمه (ع) غیر صادق و تشیع را بدعت در امت اسلامی و... دانسته است. که نیاز به پاسخگویی تفصیلی دارد.

تاریخ الإمامیة و أسلافهم من الشیعة با نام کامل «تاریخ الإمامیة و أسلافهم من الشیعة منذ نشأة التشیع حتی مطلع القرن الرابع الهجری»، تألیف عبدالله فیاض، اثری است که تاریخ شکل گیری مذهب امامیه و عقاید اساسی آن و همچنین شیوه مبارزه امامان شیعه با غلات را مورد بررسی قرار داده است. سید محمدباقر صدر بر این کتاب مقدمه نوشته است. نویسنده منابع مورد استفاده اش را این گونه توصیف می کند: منابع و مراجعی که در گردآوری این کتاب از آن ها استفاده کرده ام، گوناگون است، ولی به طور کلی می شود آن ها را به سه دسته تقسیم کرد: کتاب های فرق، حدیث و تاریخ. در گردآوری و تألیف این کتاب از مراجع جدید بسیاری نیز بهره گرفتم که در بین آن ها کتاب های دکتر کامیل شیبی در مورد شیعه و تصوف بیشترین بهره را داشت و در رابطه با بحث علمی از بزرگ ترین اعتماد نیز برخوردار است. سید محمدباقر صدر مقدمه اش بر کتاب را با این عبارت آغاز کرده است که «برخی از پژوهشگران معتقدند تشیع پدیده‏ای است عارض بر جامعه اسلامی و نسبت فرقه شیعه به پیکر امت اسلامی آن است که حوادث و تحولات اجتماعی خاصی که در جامعه اسلامی روی داده، منجر به پیدایش یک فکر و مذهب خاصی (مکتب تشیع) شده که به صورت بخشی از آن پیکر بزرگ درآمده و به تدریج توسعه یافته است». وی عامل اصلی این تفکر را اندکی شیعیان در صدر اسلام دانسته است. سپس این که بر مبنای زیادی نفرات اسلام غیرشیعی اصل شمرده شود و اسلام شیعی به سبب کمی پیروان آن، پدیده ای عارضی تصور شود که بعدها به وجود آمده را اشتباه می داند چراکه این مبنا با طبیعت تقسیمات اعتقادی ناسازگار است. وی در ادامه مقدمه، سه راه برای ادامه دعوت پیامبر پس از رحلت آن حضرت متصور دانسته است.