جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

صدق و کذب , امکان فقری , وحدت تشکیکی وجود , حمل بسیط , حمل مرکب , علم حصولی(مقابل علم حضوری) , علم حضوری(مقابل علم حصولی) , الاوصاف قبل العلم بها اخبار کما ان الاخبار بعد العلم بها اوصاف , کل ما هو ابعد عن الکثرة فهو اکمل , کل ما اقتضته طبیعة الشیء لذاته فلیس یمکن ان یفارقه الا و الطبیعة قد فسدت , الجزئی لایکون کاسبا و لا مکتسبا , الجنس ماهیة مبهمة , الحادث زمانیا کان او ذاتیا یستلزم المسبوقیة بالعدم , الحرکة لاتقع فی الآن , لابد فی کل حرکة ان یکون الموضوع فیها ثابتا بوجوده , حصول العلة عند حصول المعلول واجب , حصول المعلول عند حصول العلة واجب , الشیء القائم بذاته المدرک لذاته لایعلم ذاته بمثال لذاته فی ذاته , اذا صدر شیء من الفاعل فلایفتقر بعد صدوره منه الی جاعل یجعل ذاته تلک الذات , الصورة فی کل شیء تمام حقیقته , کل عالم فمعلومه غیر معلوم عالم آخر , العلم بالمعلول لایوجب العلم بالعلة , الفاعل و الغایة قد یتحدان , الفاعل للحرکة القسریة طبیعة الجسم المقسور , کل فقیر بالذات من وجه ما هو فقیر بالذات من جمیع الوجوه , المعلول یجب ان یکون مسانخا لعلته ,

امکان فقری , انقلاب ماهیت , قاعده امکان اشرف(حکمت اشراق) , وجود ذهنی , انتقال الاعراض محال , انقلاب الحقیقة ممتنع: انقلاب حقیقت محال است , اَلبَسیطُ لایُمکنُ اَن یکونَ فاعلاً و قابلاً: موجود بسیط هرگز نمی‌تواند هم فاعل و هم قابل باشد , قاعده فرعیه: ثبوت شیء لشیء فرع لثبوت المثبت له , کل حرکة لابد لها من محرک , الشیء ما لم یجب لم یوجَد: شیء ممکن تا به مرحلة وجوب وجود از ناحیة علت تامه اش نرسد موجود نمی شود , کل ما کان علته اکمل فهو اکمل , کل مجرد عاقل , کل عاقل فهو معقول , العاقل و المعقول متحدان , کُلُّ فعلٍٍ اختیاری لابُدَّ لهُ مِن مُرجّحٍ غائی: هر گونه فعلی که بر اساس اختیار از فاعل صادر گردد، ناچار دارای مرجحی است که آن را غایت و غرض می نامند , الماهیة من حیث هی لیست الا هی , کل مجرد عن المادة نوعه منحصر فی فرده , کل متحرک فله محرک غیره: هر متحرک به محرک نیازمند است , کل معلوم فهو موجود , کل ممکن محفوف بالوجوبین , کل نوع یتکرر فهو اعتباری , الواجب لذاته واجب من جمیع جهاته , کل هیولی هی الطف وجودا فهی اسرع قبولا للصورة , کل ما یمتنع تاخره عن وجود موصوفه فهو اعتباری , الشیء ما لم یتشخص لم یوجد , ممکن اخس (وابسته اخص قاعده امکان اشرف)(حکمت اشراق) ,

برهان حدوث , علم نظری , حرکت قطعیه , حرکت توسطیه , حرکت جوهری , سبق و لحوق , علم , علم حصولی(مقابل علم حضوری) , علم بدیهی((تصوری و تصدیقی اولی و غیر اولی)، مقابل علم نظری) , معلوم((اصطلاح وابسته)، مقابل عالم) , حرکت , قواعد قوة و فعل , قواعد حدوث و قدم ,

احکام کلی وجود , هیولی , اجزاء ماهیت , ماهیت بشرط لا , ماهیت جوهری , نوع , جنس , اجناس عالیه , کم , کیف , احکام فصل , عوارض ذات ماهیت , عرض لازم ماهیت , فصل , مقولات عشر , بدایة الحکمة ,

زیادت وجود بر ماهیت , مفهوم وجود , اگزیستانسیالیسم , حکمت متعالیه , احکام سلبی وجود , عرض ذاتی(حکمت نظری) , اعاده معدوم , اصالت وجود , وحدت تشکیکی وجود , مشترک , بدایة الحکمة , وجود ذهنی , نفس الامر(اصطلاح وابسته) , امتناع اعاده معدوم ,

تناسخ , ابطال تناسخ , معاد جسمانی , معاد روحانی , معجزات , معجزات انبیا , صور فلکی , افلاک , افلاک کلی , عنصر بسیط , عنصر ثقیل , عنصر خفیف , عنصر مرکب , علم اخلاق , زلزله , کرامت (عرفان) , حواس ظاهر(مقابل باطن) , حواس باطن(مقابل ظاهر) , عقل عملی((مدرک کلیات مربوط به عمل)، مقابل عقل نظری)Alʿaql al-ʿamalī(practical intellect) , عقل نظری((مدرکات عقل نظری)، اصطلاح وابسته) , نفس ناطقه(اصطلاح وابسته) ,

رابطه وجود و ماهیت , صدق و کذب , جوهر و عرض , برهان حدوث , وجود و ماهیت , حرکت جوهری , احکام ماهیت , ماهیت , امکان استعدادی , براهین اثبات واجب(حکمت نظری) , نظام علت فاعلی , علم و فلسفه , اراده , اصل علّیت , وجود ذهنی , قواعد علت و معلول , قواعد قوة و فعل , قواعد کلی و جزئی ,

تناسخ , معاد شناسی(کلام اسلامی ذیل فرجام شناسی) , اعتقاد به معاد , احوال معاد , قیامت , موت , موت طبیعی , آیات معاد , اسم رحمان , اسم رحیم , امکاد معاد بدنی ,

معرفت اصول دین , علم الهی , فیزیک , حکمت نظری , علم ریاضی , علم طبیعی , علم نفس , اصطلاحنامه منطق , سامعه , مراتب علم(اصطلاح وابسته) , علم مدنی ,

صفات الهی , اسمای صفات الهی(کلام) , جهان بینی فلسفی , عرفان اسلامی , اصطلاحنامه فلسفه , عنصر بسیط , اصالت وجود , تفسیر فلسفی , عرفان شیعی , بسیطُ الحقیقةِ کلُّ الاشیاءِ و لیس بشیءٍ منها: بسیط الحقیقه، همه اشیاء است و هیچ یک از آنها نیست ,