جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اين نوشتار کوشيده است به روش تحليلي ـ توصيفي با مرور تمام آثار عرفاني حضرت امام، ضرورت و ويژگي‌هاي انسان کامل را ذکر کند. حضرت امام در آثار متعدد عرفاني، پس از پرداختن به ضرورت انسان کامل، به ويژگي‌هاي او و نقشي که در عالم هستي ايفا مي‌کند، ‌پرداخته است. انسان کامل تنها مخلوقي است که مي‌تواند تمام اسما و صفات الهي را در خود متجلي سازد. ازاين‌رو خداوند انسان را براي خود برگزيد. از ميان ويژگي‌هاي فراواني که امام راحل براي انسان کامل برشمرده ‌است مي‌توان به مظهريت او نسبت به اسم جامع الله، جامعيت، برزخيت، مرآتيت، خلق به صورت و با دو دست حق، و خليفة‌الله بودنش اشاره کرد.

اگرچه امام خميني(ره) مباحث فراواني درباره «فنا» با رويکرد هستي‌شناسانه در عرفان نظري مطرح ساخته‌، اما ايشان همچون ديگر عارفان بزرگ، براي منزل سلوکي «فنا» در نظام مقامات عرفان عملي جايگاه ويژه‌اي قائل است. مهم‌ترين نکته در تعريف منزل «فنا» از ديدگاه امام خميني(ره)، گذار سالک فاني از تمام حجاب‌ها، حتي حجاب نفس و انانيت است. حضرت امام با اشاره به دقيق و دور از دسترس بودن مباحث پيچيده توحيدي درباره فنا بر اين مطلب تأکيد مي‌کند که فنا به چشيدن است، نه به شنيدن. ايشان توضيح مي‌دهد که اين منزل غايت القصواي سلوک الي‌الله و پايان‌بخش سفر اول و نقطه آغاز سفر دوم از اسفار اربعه سلوکي است. امام خميني(ره) نگران انکار کساني است که دستشان از فهم اين معارف متعالي کوتاه است. ازاين‌رو ضمن مخالفت صريح با آنان، بر اين نکته تأکيد مي‌کند که سخن عارفان درباره فنا، ريشه در آموزه‌هاي ديني دارد و آيات و روايات فراواني ما را به سوي اين منزل عرفاني فرامي‌خوانند. پژوهش پيش‌رو که به روش تحليلي ـ اسنادي سامان يافته است، همه نکات مزبور را افزون بر ديدگاه امام خميني(ره)، از نگاه عارفان پيشين نيز بررسي کرده و در نهايت، به اين نتيجه ‌رسيده که ديدگاه امام خميني(ره) در اين زمينه، ادامه رويکرد عارفان بزرگ مسلمان است.

انسان کامل در طول تاريخ مدنظر بسياري از انديشمندان بوده و در اهميت آن همين بس که عرفان به ذات الهي جز از مسير شناخت انسان کامل ميسر نيست. نوشتار حاضر با استفاده از متون عرفاني امام خميني(ره) و آثار صدرالمتألهين و با روش تحليلي ـ تطبيقي سعي در بررسي برخي از ابعاد جايگاه انسان کامل در نظام هستي دارد. نگرش کاربردي و اخلاقي صدرالمتألهين به بحث «انسان کامل» و تطبيق آن با نگرش امام خميني(ره) در ساحتي تجريدي، حاوي نکات مفيدي است. از مهم‌ترين دستاوردهاي اين پژوهش آن است که انسان کامل داراي مقام خلافة‌اللهي، مظهريت تام اسما و صفات الهي و غايت حرکت وجودي و ايجادي عالم است و اين اوصاف و کمالات وجودي تنها در انسان معصوم امکان تحقق دارد.

در آثار امام خمینی می توان سه رویکرد را در رابطه با مسائل مربوط به مرگ تشخیص داد: رویکرد مابعدالطبیعی (فلسفی), رویکرد اخلاقی و رویکرد عرفانی.در رویکرد فلسفی نگاه ایشان دنباله رو نگاه صدرایی به مسئله مرگ است, لذا مرگ در امتداد حرکت جوهری نفس و نتیجه کمال آن تفسیر می گردد و بر این اساس نگاه سینوی به مرگ در باب تبیین مرگ و علل آن را مورد انتقاد قرار می گیرد. بر اساس این دیدگاه مرگ امری وجودی است که میل به جاودانگی یکی از نشانه های آن به شمار می رود. رویکرد اخلاقی ایشان به مرگ نتایج و پیامدهایی از جمله عدم وحشت از مرگ, آمادگی برای آن ونگرش مقدمی و غیر غایت انگارانه به دنیا دارد.مرگ اختیاری و فنای عارفانه از مهم ترین مباحث مرتبط با مرگ است که در رویکرد عرفانی امام خمینی مورد توجه قرار گرفته است. در این رویکرد امام مرگ را سرآغاز تکامل انسان می دانند که ساحت معرفت و سراسر وجود وی را در بر می گیرد.

قاعده‌ی احسان و ائتمان به عنوان دو قاعده‌ی مهم در اسقاط ضمان شناخته می‌شوند. اهمیت پرداخت به این دو قاعده از آن رو است که در بسیاری از ابواب فقهی برای نفی ضمان به آنها استناد می‌شود. . از خلال مباحثی که مرحوم امام خمینی در کتب فقهی خود بیان نموده‌اند اینگونه به نظر می‌رسد که موضوع قاعده احسان اذن شرع و عقلاء به اتلاف و عمل ملازم با آن است. پس هرجا که مصلحت تلف بیش از مفسده‌ی آن باشد، موضوعی برای اجرای قاعده‌ی احسان است. از آن سو موضوع قاعده‌ی ائتمان مطلق امانات شرعی و مالکی که اذن مالکی و شرعی به غیر از اتلاف و عمل ملازم با آن تعلق گرفته است. همچنین رویکرد مرحوم امام خمینی در ارتباط با نسبت این دو قاعده با ادله‌ عام ضمان آن است که خروج قاعده‌ی احسان از ادله‌ی ضمان، تخصصی و خروج قاعده ائتمان به تخصیص است. تبیین تفاوت ماهوی این دو قاعده آثاری دارد که در مقاله بدان پرداخته شده است. از جمله‌ی این آثار عدم امکان اشتراط مسئولیت و ضمان در قاعده احسان و امکان اشتراط ضمان در قاعده ائتمان است.

امام خمینی از معدود متفکرانی است که توجه به مسأله فطرت داشته و بحث مستوفایی در این زمینه ارائه داده است. در نظام فکری امام، مسأله فطرت جایگاه ویژه‌ای دارد. امام خمینی1 به پیروی از حکمت متعالیه و استاد مرحوم محمدعلی شاه‌آبادی، مطالبی را درباره فطرت بیان کرده‌اند که در آثار پیشینیان اصلاً دیده نمی‌شود. امام برخلاف بعضی از بزرگان که فطرت را شامل بعضی آگاهی‌ها و گرایش‌ها می‌دانند، معتقد است فطریات همه از جنس گرایش و تمایلاتند و آن را عبارت از عشق به کمال مطلق و انزجار از نقص می‌داند. اما روشن است که گرایش بدون بینش ممکن نیست؛ لکن بینشی که در گرایش نهفته است، نوعی بینش حضوری است نه حصولی. نوآوری‌های امام که در این مقاله به اثبات رسیده، عبارتند از: فطری بودن باور به وجود مبدأ، فطری بودن باور به ولایت، فطری بودن باور به معاد، تقریر جدیدی از برهان فطرت، سبک جدید برای تبیین اخلاق دینی، نقش فطرت در حرکت سیاسی، تأسیس اصطلاحات. تحقیق حاضر با روش توصیفی ـ اجتهادی، نوآوری‌های مرحوم حضرت امام خمینی1 را با توجه به آثارشان مورد بحث و بررسی قرار داده شده است.

تجزیه‌پذیری یا فسخ جزئی قرارداد یکی از ضمانت اجراهای پذیرفته‌شده در بسیاری از نهادهای حقوقی کشورهای توسعه‌یافته و نیز نظام‌های بین‌المللی است که امکان اجرای جزئی قرارداد را به‌جای برهم زدن کامل و یا اجبار به اجرای کامل آن فراهم می‌آورد؛ در این میان عقد بیع اقساطی به دلیل ویژگی‌های خاصی که دارد بیشتر ازنظر تجزیه‌پذیری موردتوجه قرارگرفته است تا جایی که در کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا مواد خاصی برای آن وضع گردیده است. با رویکرد تحلیل اقتصادی و معیارهای ارائه‌شده برای «کارآمدی» و «کارایی» قرارداد چنین ضمانت اجرایی مورد تأیید قرار می‌گیرد و برای حداکثر سازی بهره‌مندی دو طرف عقد حکم به این امر می‌دهد.اما مقنن در حقوق ایران به دلیل نگاه سنتی و غیراقتصادی به حقوق چنین راه‌حلی را صراحتا پیش‌بینی ننموده است؛ باوجوداین می‌توان راهکارهایی در فقه و مبانی حقوق و ازجمله نظرات حضرت امام خمینی (س) برای تجزیه عقد را جست تا کارایی این دسته از عقود را به حداکثر رساند.

وجوب حفظ جان و حرمت خودکشی – چه به صورت فعل یا ترک فعل- از ضروریات دین است و آیات و روایات متعدی بر آن دلالت دارند؛ در عین حال، در شمول حکم یاد شده نسبت به برخی مصادیق اختلاف نظر است؛ از جمله، در مواردی که اولیای دم حاضرند در قبال گرفتن وجه از قصاص صرف نظر نمایند، وجوب پذیرش این پیشنهاد از سوی محکوم به قصاص مورد تردید است؛ البته مشروط به آنکه پرداخت وجه برای محکوم به قصاص مقدور باشد. امام خمینی(ره) وجوب این مسئله بر محکوم به قصاص را نپذیرفته اند. در این نوشتار، ادله ی موافقان و مخالفان با رویکرد به مبانی نظر امام خمینی(ره)مورد نقد و بررسی قرار می گیرد؛ این ادله طیف فراوانی از آیات، روایات، ادله ی عقلیه، استناد به توالی فاسد و... در خود دارد. حاصل آنکه ادله ی باورمندان به عدم وجوب، پذیرفتنی تر می نماید؛ اما با توجه به برخی قواعد و اصول، احتیاط در مسئله ی یاد شده نیکوست و از این طرق می توان میان نظرات موافق و مخالف، راه میانه ای برگزید.

امام خمینی (ره) در حوزه‌های مختلف علومی چون فقه، فلسفه، عرفان، تفسیر و سیاست به اذعان و اقرار اهالی فن و تخصص صاحب نظر و اندیشه بوده‌اند و به تبع آن آثار گرانبهایی اعم از گفتاری و نوشتاری از ایشان برای اهالی فکر و اندیشه به یادگار مانده­است. امام خمینی(ره)، فقیهی جامع‌الشرایط و مجتهدی آگاه به مقتضیات زمانه بودند. تسلط کم‌مانند بر مباحث فقهی از یک سو و توانایی تحلیل درست مسائل روز، از سوی دیگر، آثار نوشتاری ایشان را در زمره بهترین و تأثیرگذارترین آثار قرارداده­است. در مقاله حاضر به بررسی نقش عرفان در ادبیات امام خمینی (ره) در دوران مبارزه سیاسی قبل از انقلاب اسلامی پرداخته­شده­است. مقاله حاضر توصیفی تحلیلی بوده و با استفاده از روش کتابخانه­ای به بررسی موضوع مورد اشاره پرداخته­است. نتایج تحقیق بیانگر این امر است که عرفان در ادبیات امام خمینی (ره) در دوران مبارزه سیاسی قبل از انقلاب اسلامی نقش تاثیرگذاری داشته­است. بر این اساس امام خمینی (ره) در دوران مبارزه سیاسی قبل از انقلاب اسلامی در تعامل با روحانیون، حجاب اکبر، اجتهاد پویا و سنتی، دانشجویان داخل و خارج از کشور، عموم مردم، ارتش و در جریان کاپیتولاسیون و قیام 15 خرداد از ادبیات عرفانی بهره­گرفته­اند.