جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اینکه Allan B. Wolter بیش از هر کس دیگری در نسل خود تلاش کرد تا اندیشه جان دانز اسکاتوس را در دسترس جهان انگلیسی زبان قرار دهد. ولتر این کار را از یک سو با انتشار جلد پس از جلد از نوشته‌های اسکاتوس، با نسخه‌های لاتین و ترجمه‌های انگلیسی خودش در صفحات روبرو انجام داد. از سوی دیگر، ولتر کتاب‌ها، مقاله‌ها و تفاسیر نافذی را ارائه کرد تا افراد را از طریق ایده‌های بسیار فنی راهنمایی کند. جلد حاضر 14 قطعه از ولتر را گرد هم می‌آورد که برای اولین بار در مکان‌های مختلف (اغلب غیرقابل دسترس) منتشر شد. آنها با هم هنوز نقطه ورود تحریک کننده و تحریک آمیزی به الهیات فلسفی اسکاتوس را تشکیل می دهند.

ترجمه ماشینی: اکنون اکثر دانشمندان تاریخ فکری اسلامی بر این موضوع اتفاق نظر دارند تحریف تصویر سنتی غربی از الغزالی (متوفی 1111) به عنوان مدافع ارتدکس مسلمان که عدم انسجام فیلسوفان (تهافت الفلاسفه) چنین بود. نقدی قوی که باعث نابودی فعالیت فلسفی در تمدن اسلامی شد. برخی در واقع هستند به این نتیجه رسیدند که اهمیت غزالی در تاریخ فلسفه و کلام اسلامی نیز همین قدر است از ادغام جدی او از ایده های متافیزیکی اساسی به آموزه های مرکزی کلام اهل سنت، از جمله بیشتر او ضرب و شتم فلسفی را جشن گرفت. چیزی که کمتر شناخته شده است این که نقش غزالی در «فلسفی کردن» کلام اهل سنت، مبارزه تنها توسط یک فرد نابغه نبود، بلکه بخشی از یک روند گسترده تری بود که به نظر می رسد در زمان ابن سینا آغاز شده است و با سرعت در نسل اول و دوم افزایش یافت نسل‌ها پس از مرگ ابن سینا در سال 1037، با کار استاد الغزالی، از اشاعره الجوینی (متوفی 1085) و نیز از ماتریدیه البزدوی (متوفی 1099)، اثری که توسط ده ها نفر از اعضای بعدی آن ها انجام شد دو مکتب علمی کلامی بزرگ اهل سنت در واقع واضح است که معمولاً خط جدایی بین متکلمان اهل سنت است در سنت اسلامی متاخر به عنوان متقدم («قدیمی» یا «متقدمین»)، و آنهایی که به آنها متاخر گفته می شود («متأخرین» یا «مدرن»)، نه به الغزالی بلکه مربوط به خود ابن سینا است و این که چرخشی در کلام سنی انجام شد از ابن سینا بود، نه غزالی.

موضوع کتاب «شرح‏ المقاصد» علم کلام و عقائد است و از مهم‏ترین و بهترین تألیفاتی است که در این موضع نگارش شده است، مباحث عمیق و گسترده کلامى و اعتقادى که در این کتاب مطرح شده است آن را در حقیقت به «دائره ‏المعارف علم کلام» تبدیل نموده است و با توجه به نگاه ژرف و دور از تعصب و جانبدارانه نویسنده اثر، از قدیم مورد توجه پژوهشگران مذاهب اسلامى بوده و به آن توجه خاصى داشته ‏اند. تفتازانى درباره کتاب خود مى ‏نویسد: «تصمیم گرفتم کتابى مختصر با نام مقاصد تألیف کنم که حاوى فایده‏هاى درخشان و دُرهاى یگانه باشد و بر آن کتاب شرحى بنویسم که بازکننده معماها، به همراه خلاصه‏ گویى و تفصیل مجملات و بیان دشوارى‏هاى آن باشد. این تحقیق همراه با دقت فراوان است به گونه‏ای که بیشتر از حد معمول در این مباحث دقت شده است».

کتاب منبع الفکر مجموعه مباحثی قرآنی، فلسفی، منطقی، کلامی، اخلاقی، عرفانی، فقهی و اجتماعی می باشد. در این نوشتار سعی شده است برخی از «مقالات» و نوشته‏ های آیت الله «عبدالله جوادی آملی» در موضوعات متنوع گردآوری شود. در ابتدا چند بحث قرآنی تحت عناوین حکمت در قرآن، آب در قرآن، قصاص و مباهله ارایه شده است. سپس چند بحث فلسفی و منطقی تحت عناوین اتحاد عاقل و معقول، امام موسی کاظم (علیه السلام) و الهیات فلسفی و براهین اثبات واجب الوجود نزد محمدحسین غروی اصفهانی مطرح شده است. در ادامه چند موضوع کلامی درباره معاد، نبوت، امامت، حقوق انسان (حقوق بشر) و ولایت فقیه بیان شده است. پس از چند مقوله اخلاقی و عرفانی تحت عنوان ضرورت جلوگیری از هوی و هوس و کنترل آن رؤیاهای صادقه و ماهیت آنها، اسراف و تبذیر و اسرار معنوی حج ارایه شده و در پایان چند مبحث در باب فقه اجتماعی مانند اجزای اصلی سیاست در اسلام، نظام قضا در اسلام و اختلاف کشورها در رؤیت هلال مطرح شده است.

چکیده فارابی در احصاء‌العلوم دو شیوه را در کلام متمایز می‌کند: استدلالی و غیراستدلالی. در دورة بعد رویکرد استدلالی در کلام بر رویکرد دیگر غالب می‌شود و کلامی شکل می‌گیرد که به فلسفه بسیار نزدیک است. از این زمان است که گفت¬وگو و مفاهمه‌ای گسترده میان فیلسوفان و متکلمان اسلامی درمی‌گیرد. مبدع کلام فلسفی، فخر¬الدین رازی است و با خواجه نصیر به اوج خود می‌رسد. ویژگی‌های مهم کلام جدید این است که منطق را به¬ عنوان روش استدلال در کلام اختیار می‌کنند، موضوعات فلسفی را وارد مباحث کلامی می‌کنند و از آنها بحث می‌کنند، با استمداد از آموزه‌های فلسفی و دیگر علوم سعی می‌کنند از مدعیات دینی دفاع و آن‌ها را تدوین و تبیین کنند. در این مقاله بنابر سرشت تاریخی موضوع با استفاده از گزارش ابن¬خلدون و مطالعۀ آثار فخر رازی، کیفیت این تحول بررسی و این ویژگی‌های اساسی نشان داده شده است. ادعای این مقاله این است که کسانی مانند غزالی، به¬ویژه فخر رازی با به¬کار¬گرفتن منطق و اصول فلسفی ماهیت کلام را تغییر دادند و آن را به چیزی متفاوت و مشابه با فلسفه تبدیل کردند.

فلسفه لایب نیتس و تصور وی درباره خدا از حوزه های فلسفی و الهیات مسیحی، فلسفه اسپینوزا و فلسفه دکارت متاثر است. همچنین لایب نیتس از بعضی مکالمات افلاطون هم تاثیر پذیرفته است. در عین حال، شان کلامی آثار لایب نیتس از آثار دکارت و اسپینوزا بیش تر است و فلسفه او مانند فلسفه مالبرانش خدامحور است. به نظر لایب نیتس، علت فاعلی و علت غایی در جهان طبیعت توسعه و تداوم علیت خداوند است. لایب نیتس با این تفکر به قاعده «لا موثر فی الوجود الا الله» نزدیک می شود. لایب نیتس در نظریه هماهنگی پیشین بنیاد علیت ماشینی را تحت علیت غایی قرار می دهد. لایب نیتس برداشت دکارت از خدا را مورد حمله شدید قرار می دهد و آن را به خدای اسپینوزا تشبیه می کند که اصل چیزهاست و نوعی قادر مطلق است که با طبیعت اولیه نامیده می شود و فاقد اراده و فاهمه است. موجود کامل دکارت آن خدایی نیست که ما تصور می کنیم و به او امیدواریم، یعنی خدای عادل و عاقل که هر ممکنی را برای خیر مخلوقاتش انجام می دهد. خدایی ساختگی مثل خدای دکارت برای ما هیچ تسلای دیگری جز تسلای صبر از روی جبر باقی نمی گذارد. اسپینوزا هر تصور یا تعریفی از خدا را به عنوان موجودی عاقل و صاحب اراده رد می کند. به باور وی، خدا از طریق اراده آزاد عمل نمی کند. اراده و عقل با طبیعت خدا همان نسبت را دارند که حرکت و سکون. از این رو، جهان یک نظم و نظام مکانیکی و ریاضی است و به هیچ معنا انسانی، هدفمند و اخلاقی نیست. هر چیز مطابق با قانون عینی و انعطاف ناپذیر علت و معلول رخ می دهد. لایب نیتس با انتقاد شدید از نگرش اسپینوزا به خدا می گوید: خدا یک ذهن، یک شخص و یک جوهر معین است، اما در عین حال کامل ترین جوهرهاست، خدا، مناد منادهاست که با نظم ریاضی دقیق خود، اعمال و تاثیرات ظاهری منادها را هماهنگ می سازد. لایب نیتس بعد از فراز و فرودها، سرانجام یک طبیعت، یعنی جوهر منفرد یا «مناد منادها» را به عنوان موجود کاملا متعالی یا خدا معرفی می کند که به حکم ضرورت اخلاقی مجبور است بهترین جهان ممکن را بیافریند. آیا لایب نیتس در نهایت به فلسفه اسپینوزا – که آن را به شدت رد می کرد- نزدیک نشده است؟ جبر و ضرورت اخلاقی لایب نیتس با ضرورت و جبر طبیعی اسپینوزا چه تفاوتی دارد؟ در این مقاله تلاش کرده ایم: 1- الهیات لایب نیتس را تبیین کنیم. در الهیات لایب نیتس نکات بدیعی وجود دارد که توجه بیش تر به دکارت در مراکز فلسفی ایران مانع دریافت آنها شده است.2- برخی از آراء لایب نیتس را در الهیات با نظران افلاطون، ارسطو، دکارت، مالبرانش و اسپینوزا تطبیق و مقایسه کنیم.3- الهیات لایب نیتس را از برخی جهات و در حد گنجایش مقاله مورد نقد و داوری قرار دهیم.

رهان صديقين نام گونه‌يي از برهان است كه در آن حدّ وسط، موجود مطلق يا اصل واقعيت است. علامه طباطبايي تقريري خاص از اين برهان دارند كه بگونه‌هاي متفاوتي تنسيق شده است. در اين مقاله تنسيق استاد فياضي از برهان صديقينِ علامه طباطبايي تبيين و سپس نقد و بررسي و نشان داده ميشود كه اين تنسيق اولاً برخلاف ظاهر عبارات علامه است و ثانياً في‌نفسه ناتمام است و نميتوان آن را تقريري موفق از برهان صديقين بشمار آورد.

عصر حاضر پرسش های پرشماری فراروی دين پژوهان نهاده كه جمع قابل توجهی از آن ها حول محور فلسفه دين گرد آمده اند. نوشتار پيش روی، چيستی فلسفه دين را می كاود. نيل بدين مقصود بدون رجوع به خاستگاه و مفاهيم مشابه و متقارب ممكن نيست؛ بدين جهت، نگاه به واژه هايی چون الاهيات و كلام فلسفی و طبيعی، دين پژوهی، كلام قديم و جديد ضرورت دارد. در اين ميان واژه ای كه بيش از ديگران به فلسفه دين نزديك و با آن متداخل است و به ويژه در آثار نويسندگان داخلی مشاهده می شود، كلام، به ويژه با وصف جديد است؛ پس اين مقاله در جهت تبيين مفاهيم متقارب به فلسفه دين، توجه بيشتری به تعيين مرز آن با كلام جديد كرده است. كشف اين مرز در گرو پرده برداری از سيمای كلام جديد است. در اين زمينه پس از اشاره مختصر به چيستی كلام قديم، آرای طرح شده در تيين كلام جديد به دو دسته حاميان و نافيان تقسيم و ارزيابی شده است؛ سپس بر مبنای نظر برگزيده، وجوه تمايز فلسفه دين و كلام جديد آمده است. در نهايت، مسائل فلسفه دين و امكان طرح رويكرد اسلامی، محور سخن در اين نوشتار است.