جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فرض کنید خدایی نباشد، آیا این مساله دلالت دارد بر اینکه زندگی بشر بدون معنا است ، حقیقت و خطا، فضیلت و گناه و خیر و شر هیچ جایگاهی نخواهند داشت و بشر هیچ گونه الزامات اخلاقی نخواهد داشت؟ اریک ویلنبرگ در این کتاب معتقد است که حتی اگر خدایی نباشد ، زندگی بشر همچنان معنا خواهد داشت ، ما همچنان الزاماتی اخلاقی داریم و فضیلت ممکن است و این مساله مضمون اصلی کتاب ویلنبرگ است. طبیعتا نویسنده ، فضیلت در جهان بی خدا را چیزی جدای از فضیلت در جهان مسیحی می داند و بدین سان او در این کتاب تبیینی طبیعت انگارانه از انسانیت ، محبت و امید را شرح و بسط می دهد.

کتاب حاضر مجموعه ای است که توسط جمعی از مشهور ترین فیلسوفان و پژوهشگران حوزه دین، درباره مساله "تئیسم" یا " خداباوری" به نگارش در آمده است. تئیسم اصطلاحی بود که توسط رالف کودورث در قرن هفدهم ابداع شد تا نشانی برای فلسفه خداوند باشد، فلسفه ای که بر طبق آن خداوند خالق و حافظ عالم است ، موجودی سراسر خیر، همه دان، همه توان ، و همه جا حاضر است. این کتاب به گسترده ترین وجه به این موضوع پرداخته است و با باز تعریف و اصلاح و بازبینی مفهوم تئیسم ، بسیاری از مسائل انتزاعی و انضمامی مرتبط با تئیسم یا خداباوری را مطرح کرده است. کتاب حاضر در فصل اول به لحاظ تاریخی مسئله تئیسم را در سنت های مختلف دینی بررسی کرده است و مساله را از دید سنت های ادیان ابراهیمی، سنت های آسیایی، هندی، آفریقایی و جنبش های جدید دینی مورد بررسی قرار داده است، در فصول بعدی این کتاب، مساله براهین اثبات خداوند، نوع شواهد ، اعتبار شواهد و و روش شناسی فلسفه دین به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفته است. کتاب در ادامه مسائلی گسترده در حوزه های سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی، علمی را در رابطه با تئیسم پی گرفته است، مسائلی مانند حقوق بشر، فمینیسیم، قانون و جهانی سازی و .... در ادامه کتاب به نحوی مفصل به مساله فرم و صورت دینی زندگی نیز پرداخته است و مساله را دیدگاه، معنای زندگی ، سعادت، روابط جنسی و ... مورد بررسی قرار داده است. روی هم رفته این کتاب یک بررسی پیگیر است از طبیعت و خردپذیری تئیسم و همچنین بازبینی تضمنات آن برای فرهنگ، ارزش ها، سیاست ، علم و دیگر حوزه های مورد پژوهش.

این کتاب مجموعه مقالاتی است که توسط جمعی از فلاسفه و معرفت‌شناسان بزرگ معاصر در جشن نامه‌ای برای بزرگداشت پلانتینگا نوشته شده است. ▪️در مقاله اول تومبرلین استاد دانشگاه کالیفرنیا به بحث از حضورگرایی و بالفعل‌گرایی (Actualism and Presentism) می‌پردازد دیدگاه‌هایی که به ترتیب معتقدند جز آن‌چه که حضورا هست چیزی وجود ندارد و جز آن‌چه که بالفعل وجود دارد چیزی نیست. ▪️در مقاله دوم پیتر ون اینوانگن به بحث از عوارض مشخصه می‌پردازد و دو دیدگاه نومینالیسم و افلاطون‌گرایی را مورد بحث قرار می‌دهد. ▪️در مقاله سوم جان ال پولاک به بحث از من و نولیپسیسم می‌پردازد. آیا برای نام‌گذاری و تشخیص نیاز به موجودی به نام " من " هست و یا ربات نیز می‌تواند بنامد؟ او این مساله را در بطن مساله گسترده‌تر رابطه ذهن و بدن مورد تامل قرار می‌دهد. ▪️النئور استامپ در مقاله چهارم به مساله مهم جوهر و تفاوت آن با مصنوعات در متافیزیک آکوئیناس می‌پردازد. ▪️مقاله پنجم مقاله‌ای است از فیلسوف برجسته ویلیام آلستون درباره معرفت‌شناسی و متافیزیک و در پی راه‌هایی است که این دو حوزه به هم می‌پیوندند و با یکدیگر مرتبط می‌شوند. ▪️در مقاله ششم ولترستورف به مساله خود اعتقاد ساز یا خود شکل دهنده به اعتقاد می‌پردازد. ▪️در مقاله هفتم برگمن به معمایی در مورد درون‌گرایی می پردازد. ▪️مقاله هشتم از فومرتون به بحث از درون‌گرایی شناختی، تضمین فلسفی یا یقین فلسفی می‌پردازد. ▪️در مقاله نهم از طبیعت‌گرایی علمی و ارزش معرفت سخن به میان می‌آید. ▪️در مقاله دهم مایکل رئا به طبیعت‌گرایی و رئالیسم اخلاقی می‌پردازد. ▪️در مقاله یازدهم به منطق و معرفت‌شناسی بیزی پرداخته می‌شود و در رابطه با مشکلی در شرط‌گذاری بیزی سخن گفته می‌شود. ▪️در مقاله دوازدهم کیث یاندل به مساله ماتریالیسم و حیات پس از مرگ می‌پردازد. ▪️ مقاله سیزدهم نیز به مساله الوهیت و تثلیث اختصاص دارد.

ترجمه ماشینی: سال‌ها پس از اولین بار خواندن این کتاب، هنوز فکر می‌کنم بهترین برخورد با موضوعی است که دیده‌ام. نویسنده استاد فلسفه است، او بسیار منصف است (از حفظ خداباور است، اما اجازه نمی دهد که قضاوت فلسفی او را تحت تاثیر قرار دهد)، او استدلال ها را به شکلی بسیار ساختاریافته و کامل اما همچنین روشن ارائه می کند. (اگر واضح نبود، من به عنوان یک فرد غیر عادی، آن را نمی فهمیدم!) و به راحتی می توان با نتیجه گیری های محتاطانه او موافقت کرد. من کتاب دیگری از مؤمن یا غیر مؤمن نخوانده ام که فکر کنم همه این ویژگی ها را داشته باشد. من آن را توصیه می کنم. او تعدادی از استدلال‌های کلاسیک را پوشش می‌دهد - هستی‌شناختی (که رفتار منصفانه‌تری نسبت به من دارد!)، کیهان‌شناسی، طراحی، تجربه دینی، اخلاقی، و غیره، به علاوه او به موضوعات اصلی جالبی مانند رئالیسم دینی، بنیادگرایی (به‌علاوه) می‌پردازد. انسجام گرایی و عمل گرایی به عنوان جایگزین) و اصل دلیل کافی، همه از راه ها و مکان هایی که به بحث اصلی مرتبط هستند و درک نسبتاً آسانی دارند. نتیجه گیری او؟ او فکر می‌کند که «اثبات» حداقل می‌تواند نشان دهد که خداباوری عقلانی است، و احتمالاً عقلانی‌تر از جایگزین‌ها است، اما او فکر نمی‌کند که هیچ مدرکی واقعاً وجود خدا را اثبات کند. این احتمالاً همان چیزی است که ممکن است انتظار داشته باشیم، و سؤالات را برای هر یک از ما باز بگذاریم تا خودمان تصمیم بگیریم.

ترجمه ماشینی: بسیاری از پژوهش‌های معاصر درباره اراده آزاد بر این موضوع تمرکز می‌کنند که آیا با جبر علّی سازگار است یا خیر. به عقیده سازگاران، ممکن است یک عامل در همه انتخاب ها و اعمال خود مصمم باشد و همچنان آزاد باشد. از سوی دیگر، ناسازگاران معتقدند که وجود اختیار با حقیقت جبر ناسازگار است. دو تصور کلی غالب از ماهیت اراده آزاد وجود دارد. مطابق اولی از اینها، اراده آزاد در درجه اول تابعی از توانایی انجام کاری غیر از آن است که در واقع انجام می دهد. در این دیدگاه، اراده آزاد به طور مرکزی به احتمالات جایگزین بستگی دارد. رویکرد دوم به جای آن بر مسائل مبدأ تمرکز دارد، و معتقد است که اراده آزاد اساساً تابعی از این است که یک عامل منشأ اعمال او به شیوه‌ای خاص است. این کتاب این دو مفهوم متفاوت را با اراده آزاد مشخص می کند، رابطه بین آنها را بررسی می کند و چگونگی ارتباط آنها با بحث بین سازگار گرایان و ناسازگاران را بررسی می کند. در نهایت برای نسخه ای از منبع ناسازگاری استدلال می کند.

اگر آن گونه که متفکران الهیات کلاسیک نظیر آکوئیناس و آگوستین می گویند ، خداوند قادر مطلق و سرچشمه همه مخلوقات باشد ، آیا در آن صورت آدمیان دارای آزادی انتخابی که به لحاظ اخلاقی معنادار باشد خواهند بود؟ پاسخ آنسلم قدیس مثبت است و او بر آن می شود تا این موضوع را به نحوی با دقت و محتاطانه ثابت کند و بدین سان بدل به اولین فیلسوف مسیحی (و شاید اولین فیلسوف) می شود که می کوشد تا تحلیلی سیستماتیک و اختیارگروانه از آزادی بدست دهد. آنسلم بر آن می شود تا شرح دهد که چگونه خدای الهیات سنتی و کلاسیک می تواند در جهان جایی برای "فاعل های مخلوق" بگذارد تا خود دست به انتخاب زنند و بدین سان بیش از آنکه بردگان خداوند باشد، فرزندان او شوند.

پیتر بیرن در این کتاب مطالعه‌ای تفصیلی از نقش مفهوم خداوند در فلسفه انتقادی کانت ارائه می‌کند. بعد از نگاهی به مناقشات تفسیری راجع به نظر کانت درباره خداوند، بیرن انتقادهای کانت از براهین وجود خداوند را بررسی می‌کند. بیرن با وارسی تلقی کانت از زبان دینی، عناصر رئالیستی و ضدرئالیستی این تلقی او را برجسته می‌کند. سپس مفهوم خیر اعلی همراه با مقومات آن هم‌چون سعادت و فضیلت، شرح می‌شود تا بدین جا برسیم که کانت تا چه حد تثبیت می‌کند که ما باید خداوند را مفروض بگیریم و مبنای استدلال قرار دهیم. نفش ظریفی که خداوند بنا به نظر کانت در اخلاق ایفا می‌کند وارسی می‌شود . به دنبال آن تعریف دین هم‌چون بازشناسی وظایف به عنوان فرمان‌های الهی می‌آید. بیرن هم‌چنین کار انتقادی دوباره کانت روی مفهوم لطف و مشیت را مورد بحث قرار می‌دهد. این کتاب با یک بازبینی از رابطه بین فلسفه انتقادی و مسیحیت و بین فلسفه انتقادی و قول به دین طبیعی پایان می‌یابد.