جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب ارزشمند و مختصر حاضر به بررسی آیات غدیر و ذکر روایات موید آن برای امامت امام علی علیه السلام و واقعه غدیر می پردازد.

کتاب مختصر حاضر درباره حدیث غدیر و مسائل پیرامون آن می باشد. در بخش اول کتاب به بررسی لفظ شیعه و اصطلاح آن و در بخش دوم غدیر و روایات و ... می پردازد.

کتاب حاضر همانگونه که از نام آن هم پیداست درباره واقعه مهم غدیر خم و اعلام انتصاب امیرالمومنین علی علیه السلام به عنوان جانشینی پیامبر (ص) می باشد که از بیان مشاهد مختلفی که این جریان را دیده اند و در آن مشاهد روایات مختلفی وجود دارد را نقل می کند.

کتاب" واقعه الغدير الكبرى: مجریاتها، ودلالتها، ومصادرها " همانگونه که از نام آن هم پیداست درباره واقعه غدیر ، اتفاقات بعد از غدیر ، مصادر و منابع حدیث غدیر ، فضائل امام علی ع و... در اثبات ولایت و امامت امیرالمومنین علی علیه السلام می باشد.

در این کتاب ارزشمند موضوعات مهم مورد بحث در هر یک از مجلدات تفسیری و سوره‌های قرآن معرفی شده است. نگارنده (محقق) به ترتیب حروف الفبا و به صورت موضوعی موضوعات مهم مندرج در تفسیر المیزان را بیان کرده و آدرس شماره جلد و صفحه را نیز ذکر کرده است. موضوعاتی مانند آخرت، آدم، ابناء آدم، آزر، آیه، ابرار، ابراهیم، ابلیس، اتحاد، اجل، احبار، احتکار، احد، احقاف، اختلاف، اختیار، اخلاص، اخلاق و... به ترتیب حروف الفبا و ذکر آیات و سوره‌های مرتبط با این موضوعات از مباحث مهم مطرح شده در این مجلد است که با هدف تحقیق آسان برای قرآن‌پژوهان ارائه شده است.

نویسنده در این کتاب که به زبان عربی است بعضی موضوعات عقیدتی جهان اسلام را که از آغاز اسلام تا کنون مورد بحث بوده و علمای اهل سنت و شیعه در کتب مختلف آن‌ها را تجزیه و تحلیل نموده‌اند، به بحث و بررسی گذاشته است؛ مطالبی مانند حدیث الغدیر، ثقلین، سقیفه‌ی بنی‌ساعده و جلوگیری از امامت علی (ع) و رخدادهای ناگوار پس از آن، آیه‌ی انذار، آیه‌ی مودت و مباهله، حدیث منزلت، و آیه‌ی تبلیغ و ولایت.

روح المعاني في تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني اثر محمود بن عبدالله آلوسى به زبان عربى است. روح المعانى گسترده‌ترين و جامع‌ترين تفسير در نوع خود، ميان اهل سنت مى‌باشد. جامع آراء گذشتگان از روايت و درايت بوده، اقوال آنان را با كمال امانت و عنايت، بيان داشته است. كتاب خلاصه‌اى از تفاسير پيش از خود محسوب مى‌گردد، تفاسيرى همچون تفسير ابن‌عطيه، ابوحيان، كشاف، ابوالسعود، بيضاوى، فخر رازى و ديگران. آلوسى ضمن نقل نظرات متفاوت مفسرين برخى از آنها را به نقادى پرداخته است. بيش از همه از تفسير فخر رازى بهره برده و احيانا بخش‌هايى از منقولات رازى به‌ويژه مسائل فقهى آن را نقد كرده است. اين تفسير، تفسيرى است عقلى و اجتهادى كه روش بلاغى، بيانى و ادبى را پيش مى‌گيرد. آلوسى در تفسيرش دربارۀ مسائل اصول و فروع، نسبت به مذهب سلف تعصّب ورزيده و آشكارا آن را بيان مى‌دارد، به همين علت در بسيارى از موارد، ادب نويسندگى را رعايت ننموده است، به معتزله و شيعه بسيار مى‌تازد از جمله ذيل آيۀ 15 سورۀ بقره ج1 ص148 كه به زمخشرى مى‌تازد. وى شيوۀ بدبينى به شيعه و تهمت‌هاى نارواى سلف خويش را دنبال كرده، در هر مناسبت، تهمتهايى بيان نموده كه در كلام گذشتگان نبوده است. مانند، سورۀ ساختگى «الولاية» كه نويسندۀ زردشتى «دبستان المذاهب» بى جهت آن را به شيعه نسبت داده و در هيچ‌يك از منابع شيعه يافت نشده است، آلوسى با كمال جسارت آن را به «ابن شهر آشوب» نسبت مى‌دهد و مى‌گويد: «آن را در كتاب «مثالب» آورده است» (ج 1 ص 23 فائده ششم از مقدمه). با بررسى دو نسخه خطى از كتاب «مثالب» در كتابخانه‌هاى هند اثرى از آن يافت نشد، بلكه در بخشى از كتاب، مسألۀ تحريف با انكار شديد، مطرح شده بود. وى مسائل فقهى نيز به طور گسترده بيان مى‌كند و آراى فقها و مناقشات و مجادلات آنان را يادآور مى‌شود، چنانكه از تفسير به كتاب فقه تبديل مى‌شود مانند آيه 236 سورۀ بقره. در مسائل كلامى هم سخن را به درازا مى‌كشاند و تعصب خود را نيز ابراز مى‌دارد. در تفسير آياتى كه متعلق به طبيعت و آسمانها و زمين مى‌باشد، با نقل كلام اهل حكمت و هيئت چنان كلام را بسط مى‌دهد كه از مدار تفسير خارج مى‌شود و نظر خود را به اثبات مى‌رساند، مانند آيات 38-39 و 40 از سورۀ يس، و آيه 12 سورۀ طلاق. اسرائيليات و روايات دروغ و جعلى، يكى از مشكلات برخى تفاسير پيشينيان بوده است، آلوسى در اين باب ضمن نقل آنها، به نقد و بحث مى‌پردازد و دروغ بودن آنها را آشكار مى‌سازد مانند آيه 12 سورۀ مائده و رواياتى كه بغوى در اين مورد نقل مى‌كند. آلوسى متعرض قراءات نيز مى‌گردد، امّا مقيد به متواتر بودن آنها نيست. همچنانكه مناسبات بين سور و آيات را نيز بيان مى‌دارد. در روح المعانى، اسباب النزول آيات، مورد توجه قرار مى‌گيرد. در بحث‌هاى نحوى نيز آلوسى سخن را به دراز مى‌كشاند و جاى جاى تفسير آشكار است. وى از تفسير رمزى و عرفانى نيز چشم نمى‌پوشد و پس از تفسير ظاهرى آيات، در حدّ توان به آن مى‌پردازد، در اين مورد از تفاسير نيشابورى، قشيرى، ابن عربى و مانند آن، بهره مى‌گيرد و گاهى نيز در وادى خيال و وهم سرگردان مى‌ماند. خلاصه اينكه، روح المعانى، دايرةالمعارف تفسيرى طولانى و مفصل است كه تقريبا از حجم و حدود تفسيرى خارج شده است. مى‌توان گفت: تفسير آلوسى، گسترده‌ترين تفسيرى است كه پس از فخر رازى به شيوۀ كهن ظهور يافته است، بلكه نسخۀ دوم تفسير رازى است ولى با اندكى تغيير. روش كلى وى در ورود به تفسير بدين‌گونه است كه: ابتدا به نام سوره، مكى، مدنى بودن و اقوال موجود در اين قسمت، مى‌پردازد، سپس به ذكر فضل سوره و خواص آن همت مى‌گمارد، بعد از آن تفسير سوره را آيه به آيه و كلمه به كلمه، بيان مى‌دارد، كه در آن به لغت، ادبيات، قرائت، مناسبت بين آيات و سور و اسباب نزول، مى‌پردازد و در مباحث لغوى و ادبى به اشعار عرب استشهاد فراوان دارد. جلد ششم به تفسیر سوره نساء از آیه 147 تا آخر و سوره مائده از آیه 1 تا 81 می‌پردازد.