جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ندارد.

پرسشو پرسشگری قدمتی به بلندای حیاتبشر دارد.هر پرسشی مقداری از روشنائی و معارفرا در خود دارد.از این رو کسانی که بیشتر میدانند، بهتر می‌پرسند.بنابر این هیچ گاه از جهل مطلق که در پیرامون آن هیچ گاه روشنائی وجود ندارد، پرسشی را نمی‌تواند طرح کند.از کارکردهای اساسی پرسشو پرسشگری در قرآن کریم این استکه تالی قرآن همواره ارتباط خود را با کلام خداوند حفظ میکند گویی که در برابر متکلم وحی حاضر ایستاده است .قرآن او را مورد خطابقرار میدهد و مخاطبملزم به تامل و تدبیر در محتوا پرسشیا حتی جوابمناسبدر برابر آنست .پرسشها را با توجه به انگیزه سائل به سه دسته عمده تقسیم میتوان کرد: -1 پرسشهای معصومانه (واقعی) که قرآن کریم به طرح آن امر کرده است . -2 پرسشهای بیجا و غیر منطقی که در آیاتی از طرح آن نهی فرموده است . -3 پرسشهای غیر معصومانه که در کتابو سنتشدید مورد مذمتقرار گرفته است .استفهامها با سه مقوله مهم "تعقل" "اختیار" و "شناخت " پیوند ناگسستنی دارند که فقدان این سه مهم برابر خط بطلان کشیدن بر ارسال رسل و از بین رفتن نقشاساسی تعلیم و تربیتاست ، سه منبع عمده شناخت"انسان، تاریخ، طبیعت " در استفهامهای قرآن نمود بیشتری دارد.قرآن کریم در بحثشناسایی به دو مقوله "اختیار" و "خردورزی" توجه شایانی داشته است .اساسا هر استفهامی که در قرآن کریم طرح شده استدر ضمن گفتگوی عقلانی انسانها را مورد خطابقرار داده تا با تدبیر و تامل در محتوای سوال بر فوز عظیم ایمان نائل شوند.در مبحث"خردورزی" خداوند با استفهامهای انسان‌ها را به خاطر عدم "تدبیر" و "تعقل" و "تذکر" مورد توبیخ و سرزنشقرار داده است .با انواع استفهامهای انکاری اصل "اختیار" را میتوان اثباتکرد.زیرا خداوند هیچگاه انسان مجبور و بی‌اختیار را به خاطر انجام عملی و یا ترکآن مورد سرزنشو توبیخ قرار نخواهد داد و ارائه منابع جامعی از شناختکه منجر به افزایشقدرتانتخابنشود کاری بیهوده و عبثخواهد بود.موضوع و محور اساسی استفهامها قرآن کریم بر پنج مبحثاستوار است : -1 توحید -2 معاد -3 نبوت-4 احکام -5 اخلاق خداوند پرسشو پاسخ‌هایی را در قالبگفتگو بین گروه‌های مختلفبه شیوه هنرمندانه‌ای به تصویر کشیده استکه به زیبائی هر چه تمامتر شخصیتافراد دو سویه گفتگو را متبلور میسازد.خداوند در کلام شریفشپرسشی را بدون پاسخ رها نساخته است .طرح استفهامهای مکرر در قرآن کریم گویای آنستکه این کتابآسمانی دعوتخود را بر گفتگو و قول‌لین بنا نهاده است .

مسلمانان پس از رحلت جانگدار پیامبر (ص) دچار تشتت و افتراق شده و فرقه‌ها و نحله‌های مختلفی در حوزه اسلام پدیدار گردید که هر کدام از این گروهها در خصوص مباحث کلامی صاحب آرا گوناگون بودند. علت عمده این افتراق و گوناگونی بروز اختلافات سیاسی و به تبع آن دوری از کتاب خدا و عترت رسول (ص) بود. یکی از اولین گروهها "خوارج" بود که با برداشتهای انحرافی خود از تعالیم الهی، چهره‌ای خشن و نفرت آور از دین را به تصویر کشیدند. "عملگرایی افراطی" مشخصه بارز این فرقه منحرف بود. تکفیر و به دنبال آن حکم اعدام، تنها موضع آنها در قبال مخالفین خود و مرتکبین معاصی بود. در پی واکنش مسلمین در قبال این دیدگاه افراطی، گروهی دیگر پدید آمدند که "مرجئه" نام گرفتند. اساس اندیشه کلامی مرجئه را "به تاخیر انداختن عمل از ایمان" تشکیل می‌داد که براساس این تئوری ایمان جدای از عمل بوده و با وجود ایمان، گناه ضرری نخواهد داشت ، همانطوری که با وجود کفر، طاعت ، سودی ندارد. براساس این تئوری، قضاوت در مورد خوبی و بدی افراد را هم باید تا روز قیامت به تاخیر انداخت . این تئوری به خاطر ماهیت عافیت‌آور خود مورد استقبال عامه واقع شد و سواد اعظم مسلمین را به دنبال خود کشید و از طرفی به خاطر تامین مطامع حکام جور در پرتو این اندیشه، مورد استقبال امویان قرار گرفت و اصولا به عنوان مذهب امویان قلمداد می‌شد. این مقاله اساس تئوری را که عبادت از جدایی ایمان از عمل باشد، نشانه رفته و سعی کرده است با الهام از آیات الهی و بهره جستن از روایات اثبات کند که عمل، عنصری اساسی در کشب ایمان محسوب می‌شود. هدف از تخریب این اساس ، برگشت به اندیشه افراطی خوارج نیست بلکه بیان طریق معتدل و به دور از افراط و تفریط است ، همان راهی که ائمه معصومین (ص) پیروان خود را به آن راهنمایی کرده‌اند. همچنین سعی شده است که مرز بین امیدواری به بخشش الهی و عمل گریزی و لاابالیگری که از ناحیه اندیشه ارجا وارد جوامع مسلمین شده و صورتهای جدید در تمامی اعصار نمایان شده، مشخص شود.

در این نوشتار برآنیم که نخست ائمه معصومین(ع) را که ابن‌خلکان از آنها نام برده است مطرح سازیم، و از آن پس شرح حال اجمالی اشخاصی که تشیع آنها قطعی و مسلم است یا آنها که تمایل به شیعه داشته‌اند را بر حسب حروف تهجی، همانطور که ابن‌خلکان در کتاب خود آورده، معرفی نمائیم. در اینجا برای تامین این منظور بهتر دانستیم که نوشته خود را براساس دو فصل قرار دهیم : فصل اول : ائمه طاهرین علیهم‌السلام فصل دوم : علما و شخصیتهای دیگر شیعه.

آنچه در این پایان نامه بدان پرداخته شده است نگرشی دین پزوهانه به شاهنامه است . شاهنامه صحنه نبرد نیکی و پلیدی است و معیار تشخیص طریق صحیح ؛ دین می باشد. نیروی محرکه قهرمانان حماسه ملی و آرامش روحی و صفای درونی چهره های برجسته شاهنامه در نمودهای دینی تبلور می یابد . دین در شاهنامه تنها در گزاره های ثابت دینی خلاصه نمی شود بلکه تجربه دینی در حیات اجتماعی نمود می یابد . منظر دینی شاهنامه در برخورد با ادیان مختلف روشنگرانه و منطقی است وضمن احترام نهادن بر ساحت قدسی ادیان دیگر بر تحریف زدایی دینی تاکید می ورزد . در بخش اسطوره ای شاهنامه با روایات دینی در ادبیات دینی ایرانیان باستان روبرو می شویم؛ در بخش پهلوانی با ارزشهای برجسته آیینی و در بخش تاریخی شاهنامه با مقابله دینی ؛ارزیابی های حکیمانه وبافت شناسی دین در انطباق با زندگی واقعی توده های انسانی مواجه می گردیم. بطور کلی نگاه دینی شاهنامه نگاهی معرفت شناسانه است کهدر پدیدار های دینی معنا می یابد .علاوه بر نگرشهای ناب دینی و رویکردهای خرد مندانه ای که با زیور دین آراسته شده ؛ در شاهنامه می توانیم به گنجینه پر رمز و راز عرفان نیز دست یابیم که همانند بسیاری از جنبه های دیگر شاهنامه بر کردار تاکید دارد. در حقیقت عرفان عملی مورد توجه قرار گرفته است که در این رساله با بر رسی تطبیقی هفت خوان ها ورویدادهای عرفانی دیگربه این درونمایه غنی در حیات بشر پرداخته می شود .

چکیده ندارد.

آیات فراوانی از قرآن کریم، انسان‌ها را به تفکر و تعقل فرا می‌خواند و در سخنان پیشوایان معصوم (ع) نیز، مسئله، فراخوانی به خردورزی کاملا مشهود است . از این رو، می‌تون گفت که اسلام آیین خودورزی است . و هدف بنیادین آن، شکوفا ساختن عقول انسانها است . چنین می‌نماید که در گسترده وسیع معارف و آموزه‌های دینی، دعوت به تفکر هنوز جایگاهی را که می‌باید، نیافته است و در صورت توجه بدان، اغلب تفکر در مباحث اعتقادی، نظیر توحید، نبوت و ... جلوه دعوت به اندیشه بوده است . بدین سان، پرداختن به بحث خردورزی، آن هم با تکیه بر منابع اسلامی، بایسته می‌نماید. در این میان نهج‌البلاغه، جایگاه بسیار رفیعی را به خود اختصاص می‌دهد. جای جای ین کتاب ارزشمند، راه خردمندانه زیستن را به انسان‌ها می‌آموزد و راه نیل به حیات معقول را نمایان میسازد. بدین ترتیب ، در این پژوهش شناسایی زمینه‌های خردورزی و توضیح و بسط آن محور اساسی بحث است . پژوهش حاضر، علاوه بر بحث درباره کارآیی عقل در شناخت خدا-به عنوان یکی از محوری‌ترین اعتقادات دینی-به بررسی دیدگاه نهج‌البلاغه در زمینه همسویی و همسازی تعقل و تدین می‌پردازد و در واقع تلاشی است برای اثبات این سخن که دین پیروانی می‌خواهد خرد مدار و اندیشمند، از مهمترین مباحث مطرح شده بررسی تحلیل برخوردهای خردگرایه در نهج‌البلاغه و تاکید بر کاربری و استفاده بهینه از نیروی عقل در نیل به یک زندگی سعادمند و خردمندانه است . در این زمینه مباحثی نظیر: نقش عقل در بهبود زندگی، استقلال اندیشه، اعتدال در زندگی، عبرت و اعتبار از پیشنیان، بهره‌وری از تجربه‌ها و... نقش اساسی دارند. اما رد نیل به حیات معقول، باید موانع راه نیز به دقت شناسایی شوند و بدین‌سان آسیب‌شناسی تعقل، گم بعدی است که در آن به بررسی موانعی مانند: تعصبات کور، خرافات ، حب و بغض‌ها خود محوری و ... پرداخته میشود.

در برخورد با مسائل زندگی، "فقه" و "اخلاق"، رهنما و پشتوانه انسان هستند. ارزش و چگونگی رفتار و عملکرد هر فرد، بسته به میزان بهره‌مندی او از این دو دانش گرانقدر است . اخلاق و فقه شیعه، پایاپای یکدیگر، در کوچکترین و جزئی‌ترین مسائل حیات ، از بدو تولد تا پس از مرگ ، صاحبنظر و پاسخگو می‌باشند. بین این دو علم شریف ، رابطه‌ای استوار برقرار است ، بطوریکه در بعضی مسائل‌انگار فقه و اخلاق، مصداق واحدی پیدا می‌کنند. کتب فقهی شیعه سرشار از نکات اخلاقی است ، لذا عناوینی مانند "اخلاق در فقه شیعه" یا "رابطه فقه و اخلاق" کاملا" قابل طرح و بررسی است . رساله حاضر ممزوجی است از "فقه اخلاقی" و مسائل "علم اخلاق".

شرکیکی از گناهان کبیره‌ای استکه خدای تعالی در قرآن کریم صریحا بخشنده نشدن آنرا بغیر از راه توبه بیان کرده است .از طرفدیگر شرکاز آن جمله گناهانی استکه با وجود اعتقاد به خالقیتتعالی موجبخروج فرد از دین میشود.این نکته مهمی درباره این گناه استکه میتواند هشداردهنده به این مطلبباشد که صرفاعتقاد به وجود آفریننده برای عالم هستی برای نجاتو رستگاری کافی نیست .از نظر قرآن کریم شرکتنهاترین گناهی استکه همه پیامبران الهی علیه آن قیام کرده تمام سعی و تلاشخود را برای ریشه کن کردن آن بکار گرفته‌اند.پیامبر اسلام (ص ) نیز نفوذ این گناه به دلها را به راه رفتن مورچه سنگصافدر شبظلمانی تشبیه کرده استاین تشبیه پیامبر (ص ) وقتی در کنار آن همه آیاتبر حذرکننده قرآن کریم از شرکقرار میگیرد اهمیتبررسی این موضوع را دوچندان میکند.علتهمه این تاکید بخاطر این استکه شرکنقض‌کننده توحیدی استکه حقیقتعالم هستی بدان استوار استدر جهان‌بینی توحیدی همه مخلوقاتبدون استثناء در ذاتخود هیچ استقلالی ندارد و در همه شئون خود وابسته به خدا هستند و هر قدرتو سبیتآنها در طول سبیتخداستنه در عرضآن، ولی مشرکین زمانهای مختلفاز روی عواملی چون جهل و پندار، غرق شدن در زندان تفکراتمادی و حس‌گرایی، تقلید کورکورانه، فریبسودجویان جوامع و امثال این در مقابل خدای تعالی خدایان، اربابو شفیعان مستقلی تصور کرده آنها را شریکخدا در گردشامور و سبیتپنداشته‌اند از نظر قرآن کریم چنین نگاه مستقلانه‌ای به هر مخلوقی در هر کاری شرکمحسوبمیشود.از طرفدیگر برخی از مسلمانان بخاطر عدم توانایی تشخیصحد و مرز توحید و شرکگروهی از مسلمانان را بخاطر شفاعتخواهی توسل و استغاثه به پیامبر (ص ) و اولیاء خدا بعد از وفاتشان مشرکخوانده‌اند.دلیل عمده آنها در این ادعاهایشان مرده و بی‌جان بودن پیامبر (ص ) و اولیاء الهی استاین گروه که بزعم خود درصدد نهی مردم از شرکبود با سخنانیکه زده خودشبه شرکدچار شده است .چرا که اگر ما فاعلیتو سبیتهر موجودی را مشروط به اذن و اراده خدا بدانیم در اینصورتمرده و زنده بودن فرق نخواهد کرد.ولی ما اگر چنین تصور کنیم که شخصدر حین حیاتخود از بیشخود توانایی بر امری دارد و لیکن بعد از مردن بخاطر مردن به کاری توانایی ندارد این قابل شدن به قدرتذاتی به مخلوقی استکه شرکمحسوبمیشود.

شخصیتهای برجسته قرآنی در طول حیات تبلیغی خویش بهترین و نافذترین روشهای تربیت ، هدایت و شیوه‌های تبلیغ و دعوت را به جامعه انسانی ارائه کرده‌اند. این چهره‌ها همان اسوه‌ها و نمونه‌های برتر انسانیت‌اند که همه آدمیان را پیروی مطلق ایشان و شیوه‌های تبلیغشان شایسته بل بایسته است . فرستادگان بزرگی چون ابراهیم، نوح، موسی، عیسی و بالاتر از همه محمد، پیامبر خاتم(ص) و نیز پیامبرانی همچون یوسف ، شعیب ، داود، سلیمان، هود، صالح و زکریا، از یک سو و چهره‌های انسانی برجسته‌ای نظیر لقمان، مریم، طالوت ، مومن‌آل فرعون آسیه و ذوالقرنین، از سوی دیگر، در طول زندگانی افتخارآمیز خود به منظور دعوت الی‌الله و سوق دادن انسانها به صفات و رفتارهای نیکو، شیوه‌های متنوعی را به کار گرفته‌اند که هر یک در جای خود تاثیر بسزایی بر شخصیت و رفتار انسانها بر جای نهاد است . به طوری که بیش از یک چهارم آیات قرآن که زندگی درس‌آموز و دعوت انبیاء و اولیاء را شرح می‌دهد، در این بررسی نزدیک به 250 شیوه تبلیغی استخراج و تبیین گردیده است ، از شیوه‌های مستقیم و گفتاری تا شیوه‌های غیرمستقیم و علمی، و از شیوه‌های تبلیغ فردی تا جمعی. در این پژوهش ، پس از بحثهای مقدماتی، روش تبلیغ اسوه‌نمایی و ارائه الگوها به ویژه در عرصه قرآن مورد بررسی قرار گرفته و سپس پیامبران اسوه و شیوه‌های تبلیغی هر یک معرفی شده‌اند. آنگاه به بررسی شیوه‌های تبلیغی دیگر شخصیتهای برتر قرآن پرداخته‌ایم و در پایان، طی پژوهشی تطبیقی شیوه‌های تبلیغی اسوه‌های قرآنی نظیر تاثیر عمیق و پایدار و پایبندی به حقیقت از این رهگذر آشکار گردیده است . از جمله نتایج این تحقیق، اثبات توانائی قرآن در پاسخگویی به نیاز انسان به اسوه در تمام زمینه‌ها، ضرورت پایبندی تبلیغ دینی به حقانیت و قداست انگیزه، عمل و روشها و تاکید قرآن بر اتخاذ شیوه‌های غیرمستقیم و عملی در کنار شیوه‌های گفتاری و انشایی می‌باشد.