جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: چرا تصور می کنیم که ادراک حسی منبع دقیق اطلاعات در مورد محیط فیزیکی است؟ به طور کلی تر، آیا می توان نشان داد که روش های اساسی شکل گیری باورها قابل اعتماد هستند؟ در این کتاب، یک فیلسوف تحلیلی برجسته با این مشکل کلاسیک از طریق بررسی دقیق ادراک حسی، که منبع باورهایی است که بیشترین اطمینان را به آن داریم، مواجه می‌شود. ویلیام پی آلستون با ارزیابی دقیق استدلال‌های موجود به این نتیجه می‌رسد که نشان دادن این که ادراک حسی منبع قابل اعتمادی از باورها است، به هیچ طریق غیر دایره‌ای ممکن نیست. آلستون به طور کامل استدلال های اصلی را که برای پایایی ادراک حسی ارائه شده است، بررسی می کند، از جمله استدلال هایی از انواع مختلفی از موفقیت هایی که با تکیه بر ادراک حسی به دست می آوریم، استدلال هایی که برخی از ویژگی های تجربه حسی ما به بهترین شکل با این فرض توضیح داده می شوند. یک راهنمای دقیق، و استدلال هایی مبنی بر اینکه چیزی از لحاظ مفهومی نامنسجم در مورد این ایده وجود دارد که ادراک حسی قابل اعتماد نیست. او نتیجه می‌گیرد که همه این استدلال‌ها که به طرق دیگر رد صلاحیت نشده‌اند، از نظر معرفتی دایره‌ای هستند، زیرا از مقدماتی مبتنی بر منبع مورد بحث استفاده می‌کنند. آلستون سپس پیشنهاد می‌کند که مناسب‌ترین پاسخ به عدم امکان نشان دادن قابل اعتماد بودن منابع اساسی باورهای ما، توسل به عقلانیت عملی درگیر شدن در برخی از شیوه‌های شکل‌دهنده اعتقاد اجتماعی است. قابلیت اطمینان ادراک حسی مورد استقبال معرفت شناسان، دانشمندان علوم شناختی و فیلسوفان علم قرار خواهد گرفت.

ترجمه ماشینی: یکی از مهم ترین فیلسوفان انگلیسی-آمریکایی زمان ما در اینجا به بحث فلسفی جاری درباره ماهیت حقیقت می پیوندد. ویلیام پی آلستون برداشتی واقع گرایانه از حقیقت را فرموله می کند و از آن دفاع می کند که آن را رئالیسم آلتیک می نامد (از "aletheia" یونانی به معنای "حقیقت"). این ایده معتقد است که ارزش صدق یک گزاره (باور یا گزاره) به این بستگی دارد که آیا آنچه در مورد آن گزاره است همانگونه است که گزاره می گوید. مایکل دامت و هیلاری پاتنم دو تن از فیلسوفان برجسته و تأثیرگذار معاصر هستند که آلستون به ایده های ضد رئالیستی آنها حمله می کند.

ترجمه ماشینی: این مجموعه مقالات (شامل سه مقاله کاملاً جدید) توسط یکی از برجسته‌ترین فیلسوفان معرفت‌شناسی فراتر از دو مورد از سوءتفاهم‌شده‌ترین موضع‌گیری‌ها در فلسفه - مبناگرایی و انسجام‌گرایی است. آئودی یک مبانی گرایی درونگرایانه و معتدل را پیشنهاد می کند که برخی از فضایل انسجام گرایی و قابلیت اطمینان را در بر می گیرد. او تمایزات مهمی را بین وابستگی معرفتی مثبت و منفی، نظریه‌های ماهوی و مفهومی طبیعت‌گرایانه، باورها و گرایش‌های اعتقادی، باورهای استنتاجی از نظر اپیزودیک و ساختاری، درون‌گرایی مرتبه اول و دوم، و رد کردن در مقابل رد شک‌گرایی ایجاد می‌کند. این تضادها نه تنها در مورد باور عقلانی، بلکه در مورد عمل عقلانی و عقلانیت امیال و نیات نیز اعمال می شود. موضع کلی، نظریه‌ای کثرت‌گرایانه، نسبتاً عقل‌گرایانه، درونگرایانه از توجیه و برداشتی تا حدی برون‌گرایانه از دانش است. با این حال، به واسطه ارائه نظریه عقلانیت و نیز گزارشی از دانش و باور موجه، فیلسوفان اخلاق، علم، و علوم اجتماعی و معلمان و دانشجویان معرفت شناسی را مورد توجه قرار خواهد داد.

ترجمه ماشینی: هدف این کتاب بررسی احتمالات و شکاکیت استقرایی دیوید هیوم است. هیوم برای دیدگاه شکاکانه ای که از استنتاج استقرایی داشت، تنها یک استدلال ارائه کرد. این استدلال تنها موضوع این کتاب است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. بخش اول نکاتی را در مورد احتمال ارائه می کند. بخش دوم استدلال هیوم برای شکاکیت استقرایی را مشخص می کند. در نهایت، بخش سوم استدلال هیوم برای شکاکیت استقرایی را ارزیابی می کند.

علم فیزیک سه مقطع پیشانیوتنی، نیوتنی، و نسبیّت و کوانتوم را پشت سر گذاشته است. هر مقطع دارای لوازم فکری فلسفی خاص به خود بوده است. فیزیک پیشانیوتنی به ذات‌گرایی قدیم و واقع‌گرایی خام و به فلسفه متقدمین و فلسفه اسلامی، فیزیک نیوتنی به ضدّذات‌گرایی و ضدّواقع‌گرایی و به غالب فلسفه‌های معاصری که در ایران رواج دارند، و فیزیک نسبیّت و کوانتوم به ذات‌گرایی و واقع‌گرایی جدیدی که عمدتاً در ایران ناشناخته است رهنمون شده‌اند. فلسفه اسلامی که در بستر فیزیک پیشانیوتنی به بار نشسته و به ذات‌گرایی قدیم و واقع‌گرایی خام رهنمون شده است با ظهور فیزیک نیوتنی و لوازم ضدّذات‌گرایانه و ضدّواقع‌گرایانه آن، توان پیشروی خود را از دست داد و دست بسته در کناری نظاره‌گر ماند. فلسفه اسلامی برای اینکه بازسازی گشته و امروزین شود به یاری جریان ذات‌گرایی و واقع‌گرایی جدید نیازمند است. فلسفه اسلامی با بازسازی خود می‌تواند، از منظری ذات‌گرایانه و واقع‌گرایانه، به بازسازی فلسفه عمومی، معرفت شناسی و فلسفه علم مبادرت ورزیده و به تبع آن‌ها در پیشبرد واقع‌بینانه سایر علوم و امور، و به تبع آن‌ها در حلّ و فصل واقع‌بینانه مسائل و مشکلات، سهم به سزائی داشته باشد.

ترجمه ماشینی: آغازی در آثار تاریخی خود به صراحت به بررسی برخی دیدگاه های روش شناختی می پردازد. در واقع، به گفته وی، تاریخ علم برای روشن شدن مطالب خود نیازمند دیدگاه های روش شناختی است. به همین ترتیب، معرفت شناسی به تاریخ علم نیاز دارد تا خود را واقع بینانه بیابد. اینها به ترتیب جنبه ای از بالا به پایین و پایین به بالا از رابطه تاریخ و معرفت شناسی هستند. بنابراین، تاریخ علم را می‌توان نه به‌عنوان یک تمرین علم آموزی صرف، و معرفت‌شناسی می‌تواند به طور ملموس هر گونه استدلال درباره علم را بهبود بخشد. در نتیجه این ملاحظات آگازی، حداقل دو روش متفاوت برای تمرین تاریخ علم تعیین می شود. از یک سو، تاریخ تاریخی علم. از سوی دیگر، تاریخ معرفتی علم. اما همان‌طور که می‌دانیم، روش‌شناسی تاریخ سؤال ظریفی است: رویدادهای تاریخی ممکن و اغلب منحصربه‌فرد هستند. آنها عللی دارند که امکان مطالعه علمی آنها را فراهم می کند، اما نمی توان آنها را نه از نظر قطعی و نه آماری پیش بینی کرد، زیرا علل آنها بسیار زیاد و پیچیده است. بسیاری از پرسش‌های فلسفی باز می‌شوند: برای مثال، آیا تاریخ علم فقط گالری از تصاویر در مورد علم و واقعیت را گزارش می‌دهد، یا اطلاعاتی درباره هستی‌شناسی اشیاء علمی گزارش می‌کند. این مقاله با بررسی این که از چه نظر حتی تاریخ را دارای فضای اونتیکی می‌داند، دیدگاه اخیر را پشتیبانی می‌کند.