جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نتایج تحلیل داده نشان داد: 1 - آزمودنیهای این پژوهش دارای پنج باور معرفت شناختی ، روش یادگیری آموختنی نیست ، یادگیری سریع است ، دانش قطعی است ، توانایی یادگیری ذاتی است و اتکا به مراجع هستند. 2 - بین باور های معرفت شناختی ، روش یادگیری آموختنی نیست ، دانش قطعی است و توانایی یادگیری ذاتی است و پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. 3 - بین باورهای معرفت شناختی دانش آموزان دارای پیشرفت بالا و پایین تفاوت معنادار وجود دارد. 4 - بین باورهای معرفت شناختی دختران و پسران تفاوت معنادار وجود دارد. 5 - بین باورهای معرفت شناختی دانش آموزان رشته های تحصیلی مختلف تفاوت معنادار وجود دارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

این تحقیق با هدف بررسی مبانی معرفت شناسی و انسان شناسی برنامه درسی صورت پذیرفت. در این راستا این مبانی به استناد آیات قرآن کریم و با استفاده از تفسیر المیزان مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس این مبانی استخراجی و بر اساس مبانی نظری و مطالعاتی که پژوهشگر با استفاده از منابع داخلی و خارجی انجام داد، به ارائه راهکارهایی در خصوص اسلامی کردن برنامه های درسی پرداخته است و در نهایت تلاش نموده است تا مدلی را بر اساس یافته های تحقیق برای طراحی مبانی معرفت شناسی و انسان شناسی برنامه درسی پیشنهاد نماید.

هدف از نگارش این رساله، تبیین معیارهای برنامه درسی براساس معرفت‌شناسی و ارزش‌شناسی دو دیدگاه فلسفی رئالیسم و رئالیسم اسلامی است . نخست نظریه معرفت و نظریه ارزش علامه طباطبایی و هری برودی به عنوان صاحب‌نظران معاصر مکاتب یاد شده مورد بررسی قرار گرفته و آنگاه معیارهای برنامه درسی از دیدگاه آنان استنباط شده است . در پایان آرای آنان در باب معرفت و ارزش و برنامه درسی مورد بررسی مقایسه‌ای قرار گرفته و وجوه تشابه و افتراق آنان مطرح گردیده است . در معرفت‌شناسی علامه از امکان دست‌یافتن به علم و دانش و توضیحاتی در باب مراتب ادراک ، انواع علم و معنای حقیقت و خطا و راههای پیشگیری از خطا سخن به میان آمده است . برودی نیز جهان خارج و واقعیت را منشاء دانش بشری دانسته احساس را سرآغاز ادراک آدمی می‌داند. او بر این اساس به بحث پیرامون جایگاه نظریه و انواع آن (نظریه‌های علمی و فلسفی) پرداخته است . علامه در مبحث ارزش‌شناسی به بحث پیرامون ادراکات اعتباری پرداخته و آنها را به اعتبارات ثابت و متغیر، قبل از اجتماع و بعد از اجتماع تقسیم کرده است . او ضمن بحث از انواع اعتباریات ، لغویت و عدم لغویت را معیار درستی آنها قلمداد می‌کند. در این نظریه فطرت مبنای ارزشهای دینی و اخلاقی است . در بحث از زیبایی‌شناسی بر سازگاری درونی و بیرونی تاکید شده است . برودی به نقد نظریه ارزشی تجربه‌گرایان و دیدگاه عاطفی ارزش پرداخته نسبیت کامل ارزشها را نفی می‌کند. او برای ارزشها جنبه ذات و ابزاری قایل است و نیت را جنبه درونی فعل اخلاقی و نتیجه را جنبه بیرونی آن می‌داند. از آرای علامه برای تدوین معیارهای برنامه درسی استفاده شده است . در بحث از معیارهای سازماندهی محتوا از عواملی شامل مراحل تحول ذهنی به زبان فلسفی و ضرورت استفاده از تحقیق‌های تجربی سخن به میان آمده است . به علاوه معیارهای دیگری در برنامه درسی پیشنهاد شده است ، مانند سبکهای سازماندهی، تشکیل عادت ، تناسب محتوا با فهم یادگیرنده و سودمندی و پیوستگی و انسجام محتوا. در بحث از روشهای یادگیری و تدریس به روشهای مشاهده و تجربه، استدلال، تحقیق و تفکر اشاره شده است . آرای برودی نیز برای تدوین معیارهای برنامه درسی مورد استفاده قرار گرفته است . او ضمن بحث درباره معیارهای سازماندهی محتوا، از مراحل تحول ذهنی، سبکهای سازماندهی شش‌گانه، ایجاد عادت (مطالعه، مهارتهای تحقیق و تفکر، مهارتهای کتابخانه‌ای، مشاهده و آزمایش ، کسب دانش ، تفکر تحلیلی، ارزشیابی، تخیل و ذوق) انعطاف‌پذیری محتوا و در بحث از روش بر روان‌شناسی تربیتی تاکید کرده، رابطه روش تدریس با معرفت‌شناسی را مورد بحث قرار داده است . در پایان نیز بررسی تطبیقی میان آرای معرفت‌شناختی ارزش‌شناختی و نظریات دو محقق در باب برنامه درسی صورت گرفته و وجوه تشابه و افتراق آنها به بحث گذاشته شده است .

چکیده ندارد.

هدف اصلی تحقیق روشن کردن این مطلب است که آیا چه همانندیها و تفاوتهائی بین نظرات فلسفی و تربیتی افلاطون و دیوئی وجود دارد ؟ و آیا از مقایسه این نظریات می‌توان به نکات جدیدی که راهنمای ما در مسائل تربیتی باشد دست یافت ؟ با جواب به این سوالات است که به بینش عمیق و شناخت واقعی اندیشه‌های دو مربی مذکور پی برده، و زمینه لازم برای گسترش اندیشه‌های تربیتی فراهم می‌گردد. البته در این راستا سوالات ویژه‌ای مطرح می‌گردد که برای رسیدن به هدف اصلی پاسخ دادن به آنها ضروریست . این سوالات عبارتند از : 1 - افلاطون و جان دیوئی چه کسانی هستند و از چه موقعیت و منزلت در تاریخ تعلیم و تربیت برخوردارند ؟ 2 - دیدگاه این دو مربی در مورد مبانی متافیزیکی، معرفت شناسی و ارزش شناسی چیست ؟ از واقعیت معرفت و ارزش چه تفسیری دارند ؟ 3 - افلاطون و دیوئی از چه دیدگاه تربیتی برخوردارند ؟ آیا در مورد هدف ، برنامه و روش تعلیم و تربیت چه نگرشی دارند ؟ 4 - افلاطون و دیوئی در اندیشه‌های فلسفی و تربیتی دارای چه دیدگاههای مشترک و متفاوتی هستند. و آیا با این بررسی به چه نکاتی می‌توان رسید ؟ با جواب به این سوالات است ، که محقق به هدف اصلی تحقیق که بررسی و مقایسه اندیشه‌های افلاطون و دیوئی است نزدیک شده، و امکان شناخت و دستیابی به اندیشه‌های جدید را فراهم می‌سازد.

چکیده ندارد.

هدف از این پژوهش ، دستیابی به مفهوم مطالعه و تحلیل هستی شناختی از دیدگاه امام علی ( علیه السلام ) بر مبنای نهج البلاغه است . بنابراین این پژوهش با هدف دستیابی به مفهوم ، اهداف و مبانی و روش های تربیتی هستی شناسی برخاسته از نهج البلاغه ، که نگارنده با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به گردآوری و تدوین آن پرداخته است . یافته های این پژوهش حاکی از آن است که هستی شناسی شاخه ای از فلسفه است که زیر مجموعه آن است و انسان نیز جز این هستی است و این هستی مخلوق آفریدگاری حکیم و دانا که همانا خداوند متعال است که با توجه به صفات الهی هدف خداوند متعال از خلقت هستی از جمله انسان و مسخر کردن طبیعت برای او عبادت و بندگی و در نهایت قرب الهی است .

چکیده ندارد.