جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«نهج الحق و کشف الصدق» کتابی کلامی تألیف علامه حلی است. این کتاب از کتاب‌ های استدلالی اعتقادی شیعه است. نویسنده در این کتاب تلاش کرده تا موارد اختلاف اهل سنت با قرآن و سنت در اصول و فروع دین را بیان کند و حقانیت تشیع را با بیان ادله اثبات نماید. این کتاب علاوه بر مباحث اعتقادی، به بخشی از مباحث فقهی و اصول فقه هم پرداخته است. فضل بن روزبهان اصفهانی از اهل سنت بر این کتاب نقدی نگاشته و آن را «ابطال الباطل و اهمال کشف العاطل» نام نهاده؛ قاضی سید نوراللَّه شوشتری نیز کتاب او را نقض نموده و اثر خویش را «احقاق الحق» نامیده است. محمد حسن مظفر نیز در اثبات عقاید شیعیِ نهج الحق و نقد و رد دیدگاه‌ های فضل بن روزبهان کتاب دلائل الصدق لنهج الحق را نگاشته است.

«نظرة في كتاب السنة و الشيعة» اثر علامه شيخ عبدالحسين اميني متوفاي سال 1390 ق تأليف قرن 14 هجري به زبان عربي مي‌ باشد كه با تحقيق و آماده‌ سازي احمد كناني و با انگيزه پاسخ به شبهات طرح شده از سوي محمد رشيد رضا صاحب مجله المنار عليه سيد محسن امين در موضوعات مختلف به چاپ رسيده است. مطالبي كه در حقيقت فهرستي از مطالبي است كه قبل از او نيز بارها از سوي برخي ديگر از مخالفان مذهب شيعه طرح گرديده و هر كدام در جاي خود پاسخ داده شده است. علامه اميني از ميان شبهات و مطالب متعددي كه در كتاب السنة و الشيعه مطرح گرديده است به صورت گذرا پاسخ‌ هاي اجمالي داده و عبور كرده اما در موضوع اتهام شيعه به بغض نسبت به اهل بيت توقف نموده و به تفصيل بيشتري به پاسخ پرداخته است. برخي از اتهاماتي كه در كتاب محمد رشيد رضا مطرح گرديده و علامه اميني به ترتيب به آنها پاسخ داده است بدين شرح است: 1 - اتهام به بنيان‌ گذاري مذهب شيعه توسط عبدالله بن سبأ. 2 - ادعا مبني بر علت بدبختي سرزمين عراق شيعه بودن آنها است. 3 - اتهام به شيعيان نسبت به بغض و كينه به برخي از اهل بيت؛ و تشبيه شيعيان به يهود چرا كه برخي از قرآن را قبول و برخي ديگر از آن را قبول ندارند؛ از اين‌ رو گفته است: شيعيان نيز نسبت به برخي از اهل بيت محبت داشته و نسبت به برخي ديگر همچون زيد بن علي و فرزندش يحيي، حسن مثنّا و فرزندش محمد ملقب به نفس زكيه؛ ابراهيم و جعفر دو فرزندان [امام] موسي كاظم و... بغض و كينه مي‌ ورزند. 4 - اتهام به اين كه شيعيان كتب اربعه را اصح كتب خود دانسته و عمل به آن را واجب مي‌ دانند. 5 - اتهام به تعبد شيعه به نوشته‌ هاي صادر شده از ناحيه مهدي منتظر كه هيچ عاقلي شك در دروغ و افتراء بستن به خدا ندارد. 6 - اتهام به كذب بودن اعتقاد شيعه مبني بر اعتقاد به مرتد شدن اكثريت صحابه پيامبر اكرم مگر عده‌ كمي از آنها، اعتقاد به رسيدن وحي و الهام به اهل بيت؛ در اختيار بودن زمان موت اهل بيت به دست خودشان؛ اتهام به اعتقاد شيعه به تحريف قرآن؛ اعتقاد به توانايي حاضر شدن مهدي منتظر در مجلسي كه به خاطر او برگزار مي‌ شود و انكار بسياري از ضروريات دين. 7 - زير سؤال بردن ازدواج موقت. و با پاسخ‌ هايي كه علامه اميني در هر بخش به طور جداگانه ارائه نموده است كتاب به پايان رسيده است.

کتاب حاضر که به دفاع از تشیع می پردازد، دربردارنده مطالبی از شیعه جعفریه تا مصادر و منابع تشریع حکم در شیعه می باشد. بحث از تشیع، مذهب جعفری ، تعریف آن، قرآن و سنت نبوی از مهمترین مصادر شیعه و... از مباحث مطرح شده در کتاب می باشد.

کتاب ارزشمند حاضر از مرکز ابحاث عقایدیه ، یک کتاب رد شبهات و دفاع از ساحت مقدس تشیع می باشد. دفاع از احقیت امام علی ع برای خلافت، جواب به شبهات سلفیه ها و... درباره تشیع، رد اقوال سلفیه درباره عبدالله بن سبا و... از موضوعات مطرح شده در کتاب می باشد.

دين، ماندگارترين میراث فرھنگى ما است كه از سوى پیامبران الھى به ويژه پیامبر خاتم (ص) و جانشینانان به حق ايشان، ائمه اطھار (ع) به دست ما رسیده است تا ما بتوانیم با پیاده كردن دستور العملھا و آموزهھاى انسان ساز آن، خوشبختى و رستگارى خود را رقم زنیم. ھمچنین بايد از حريم آن به خوبى پاسدارى نموده، به نشر و تبیین آن بپردازيم و زمینه را براى رشد و تعالى نسل جوان، مھیا سازيم. از اين رو، پاسدارى و حفظ اين میراث عظیم و آشنايى و آگاھى لازم از معارف اصیل و ناب اسلام بر ما واجب است؛ چرا كه پاسدارى ھوشمندانه از دين و نیز پايبندى عملى به آن براى نیل به رستگارى و سعادتمندى، در گرو اين آشنايى و آگاھى لازم و كافى (: دين پژوھى) است. به عنوان « انقلاب اسلامى ايران » زمانى دو چندان مىشود كه بدانیم از يك سو ،« پاسدارى از آن » و نیز « پايبندى عملى به دين » و « دين پژوھى » حساسیت و ضرورت و خون « قدس سره » پاداش بزرگ الھى به امت مسلمان ايران (و بلكه كلیه مسلمانان جھان) به خاطر جانفشانىھاى اين مردم جان بر كف تحت رھبرىھاى امام راحل بھاى شھیدان ارزانى شد و حفظ و پاسدارى از آن بر دوش ما به عنوان پاسداران راستین اين انقلاب و نظام اسلامى، نھاده شد؛ و از سوى ديگر، تھاجم ھمه جانبه سیاسى، فرھنگى- بعد از ناكامى در تھاجم نظامى- براى فروپاشى و اضمحلال آن از درون، از راه القاى شبھات دينى در میان مردم به ويژه نسل جوان، به چالش بردن مبانى فكرى اسلامى و قداست زدايى از آن، سالھاى سال است كه با شدّت و جدّيت ھر چه بیشتر از سوى رسانهھاى استكبارى و وابستگان فكرى آنان در داخل ادامه دارد و ھر روز ھم فزونى مىيابد. كه عمدتاً از مسائل جديد كلامى مىباشد)، گامى عملى و مؤثر در راه انجام آن رسالت دينى و انقلابى است كه ) « دين پژوھى » تھیّه و تدوين متن حاضر به نام امیدواريم مورد استفاده مطلوب قرار گیرد. در اين كتاب به آرا و نظريات جديد در حوزه دين پژوھى با استفاده از دلايل عقلى و نقلى و ديدگاهھاى انديشمندان بزرگ اسلامى معاصر پرداخته شده و ديدگاهھاى مخالفان و شبھات و چالشھاى ايجاد شده مورد نقد قرار گرفته و پاسخھاى لازم ارائه گرديده است.

مع الدكتور ناصر القفاري في أصول مذهبه، تألیف ابوالفضل اسلامی در پاسخ به اتهامات ناصر قفاری در کتاب «أصول مذهب الشيعة الاثنی عشرية» نوشته شده است. در این اثر یک جلدی به زبان عربی شبهات مطرح‌شده با استناد به آیات و روایات و اقوال علما مورد نقد قرار گرفته است. کتاب، مشتمل بر مقدمه نویسنده و متن اثر است که بدون دسته‌بندی خاصی شبهات قفاری را پاسخ گفته است. اساس بحث نویسنده در نقد عبارات «الشيعة قائلون بالتحريف» یا «الشيعة تعتقد بتحريف القرآن» است؛ یعنی شیعه قائل به تحریف قرآن کریم است. نویسنده، کتابش را با این داستان آغاز کرده است. حکایت شده که مردی خبر مرگ دوستی قدیمی را شنید. یک روز او را زنده ملاقات کرد، پس تعجب کرد و به او گفت: ای رفیق به من گفته شد که تو مرده‌ای! دوستش به او گفت: ولی حالا می‌بینی که من زنده‌ام و روزی می‌خورم و پیش از این نمرده بودم! پس تعجب مرد بیشتر شد و با اصرار بر انکار حیات او می‌گفت: چگونه تو نمرده بودی، درحالی‌که کسی که از تو موثق‌تر است مرگ تو را به من خبر داد؟! حکایت ما پیروان اهل‌بیت پیامبر(ص) با برخی از محققین اهل سنت همین است. می‌گویند: ما شنیده‌ایم که شما قائل به تحریف قرآن هستید. به آنها می‌گوییم: ما شیعیان و پیروان اهل‌بیت(ع) معتقد به تحریف قرآن نیستیم، بلکه معتقدیم که این قرآن که در دست مسلمین است بدون کم و زیاد همان است که بر رسول اکرم(ص) نازل شده است؛ باطل در آن راه نیافته و خداوند متعال آن را از هر تغییر و تحریفی حفظ کرده است. محقق سنی می‌گوید: کسی که خبر داده ابن تیمیه است که از شما موثق‌تر است! در جوابش می‌گوییم: آیا این خبر از ماست؟! چگونه از ماست و حال آنکه ما از آن بی‌خبریم؟! وی در ادامه با اشاره به نام چند تن دیگر از علمای اهل سنت، توجه به کلام این افراد و نادیده گرفتن سخن دیگر موثقین مانند صاحب «إظهار الحق» شیخ رحمت‌الله هندی را تعجب‌آور دانسته است. اسلامی، اتهامات کسانی چون قفاری مؤلف کتاب «اصول مذهب شیعه امامیه» را غیر قابل پذیرش می‌داند؛ چراکه او نه یک بار، بلکه بارها در امانت علمی خیانت کرده و متأثر از افکار وهابیت و اتهامات ابن تیمیه است که برخی علمای اهل سنت، او را کافر می‌دانند. قفاری در نقل عقائد شیعه به قول ابن تیمیه استناد می‌کند که نزد علمای مذهبش مردود است، چه برسد به علمای امامیه. وی در ابتدای متن کتاب به 15 مورد از سخنان ناصر قفاری که در آنها شیعه را در موضوعات مختلف مورد اتهام قرار داده، اشاره کرده است. سپس از موارد فوق 10 اتهام او را استخراج و لیست کرده است. سپس تأکید می‌کند که مهم‌ترین موضوعی که همه کتاب‌هایی از این دست آن را نوشته و در پخش و انتشار آن اصرار دارند، این است که «شیعه قائل به تحریف قرآن کریم است». سپس در مقام تبیین عظمت قرآن و جایگاه رفیع آن در مذهب تشیع برآمده و می‌نویسد: شیعیان از جنبه‌های مختلف اعتقادی، فکری، رفتاری و... از اهل‌بیت(ع) که عدل (هم‌سنگ) قرآن کریم هستند تبعیت می‌کنند. اهل‌بیت(ع) بر اهتمام به قرآن تأکید کرده و امت را به آن ارجاع داده‌اند پس از آن، از هریک از چهارده معصوم(ع) روایتی را در رابطه با قرآن کریم نقل کرده است. نویسنده، عبارت «شیعه قائل به تحریف است» را از دو وجه مورد بررسی قرار داده است. اول اینکه مقصود، مذهب شیعیان باشد؛ یعنی دینی که پیروان اهل‌بیت از آن تبعیت می‌کنند، قرآن را تحریف‌شده می‌داند. این وجه به‌اجمال و تفصیل در کتاب پاسخ داده و رد شده است. سپس می‌گوید: اگر منظور از شیعه، افراد و اشخاص شیعه است که قائل به تحریف هستند، باید احوال شیعه را از ابتدا تا زمان حاضر بررسی کنیم. آیا از اولین فرد یا افراد شیعه تا شیعیان معاصر کسی معتقد به تحریف و تغییر و نقصان قرآن کریم شده است؟ نویسنده برای پاسخ به این سؤال لازم می‌داند ابتدا معنای شیعه و تکون تاریخی آن را در آیات و روایت مورد بررسی قرار دهد؛ لذا با اشاره به روایات ذکرشده در منابع اهل سنت، اثبات می‌کند که شیعه در عهد نبی اکرم(ص) و از بین اصحابی چون سلمان و مقداد و... پدید آمده است. در ادامه این موضوع به اسامی 110 نفر از صحابه و 82 تن از تابعین که حدیث غدیر را نقل کرده‌اند، در پاورقی‌های کتاب اشاره می‌کند. نویسنده در آخرین مبحث کتاب این سؤال را مطرح می‌کند که آیا دکتر قفاری دلیلی و مدرکی بر اینکه شیعه و به‌ویژه اصحاب رسول اکرم(ص) مانند ابوذر، سلمان، مقداد و... قائل به تحریف بوده‌اند، دارد؟ سپس پاسخ می‌دهد که دکتر هیچ دلیل و برهانی بر اینکه همه افراد شیعه، که از آن جمله‌اند این اصحاب نیکوکار، قائل به تحریف کتاب خدا بوده‌اند، ندارد. وی سپس شایسته می‌داند برخی از فضایل آن اصحاب بزرگ شیعی را ذکر نماید تا برای خواننده محترم مشخص شود که این افرادی که ناصر قفاری آنها را مورد اتهام قرار داده چه کسانی هستند و جایگاه آنها نزد رسول‌الله(ص) چیست؟ در این رابطه روایاتی در فضیلت سه صحابی بزرگ رسول‌الله(ص) سلمان فارسی، مقداد بن اسود و ابوذر غفاری، نقل می‌کند، سپس به جهت رعایت اختصار، اسامی 173 تن از اعاظم شیعه و در آخر فضیلت حجر بن عدی، مالک اشتر، یعقوب بن اسحاق سکیت و ابان بن تغلب را با تفصیل بیشتری ذکر می‌نماید. در انتهای کتاب، کلینی و اثرش کافی معرفی و انتساب تحریف به وی مورد نقد و رد قرار گرفته است. درباره مصحف امیرالمؤمنین علی(ع) نیز چنین می‌خوانیم که این مصحف، آن‌گونه که اتهام زده‌اند، بدیل قرآن کریم نیست و ماهیت اصلی همان است، ولی در ترتیب سوره‌ها به‌حسب نزول و مکی و مدنی بودن و نیز اشتمال بر مجموعه‌ای از تفاسیر و توضیحات و ذکر مصادیق و تأویلات متفاوت است.

کتاب «مذهب» آیت الله محمدعلی گرامی که در سال های مقارن پیروزی انقلاب اسلامی نگارش یافته به دنبال ظهور شبهات و الحادگری بوده که نویسنده در داخل زندان با آن مواجه بوده به همین جهت تلاش می ‏کند به زبانی ساده و با براهین بدیهی به دفع شبهات مربوط به نیاز به مذهب و وجود خدا بپردازد و نشان دهد مذهب فقط در تفکر مارکسیستی و غربی ناتوان است اما در نگرش اسلامی مذهب از پویایی، تحرک و انقلابی گری برخوردار است و با ظالمان و ستمگران مخالف است. بر این اساس نویسنده به دلیل نظم، هدف داری آفرینش، برهان امکان، برهان صدیقین، وابستگی فطری و حرکت جوهری استناد کرده و از تجرد علم و حافظه به این نتیجه رسیده که دنیا فقط منحصر در امور مادی نیست.

«الاضواء على عقائد الشیعۀ الامامیۀ»، کتابى است از آیت االله سبحانی به زبان عربى در معرفى شیعه امامیه و عقاید این گروه. این کتاب به انگیزه تقریب بین مذاهب اسلامى نگاشته شده است. مولف در ابتدای کتاب خود مباحثی را در رابطه با تاریخ تشیع مطرح می سازد و موقعیت این مکتب را در دو عصر اموی و عباسی مورد تحقیق و بررسی قرار می دهد. وی در فصلی دیگر به معرفی ائمه دوازده گانه مکتب تشیع پرداخته و سپس به موضوعاتی مانند: عقاید شیعه مثل عصمت، تقیه، بدا، متعه، سجده بر تربت، مسئله رویت و دیگر مباحث اعتقادی و نقش و توجه شیعه به علوم مختلف و دیگر مباحث مرتبط با بحث می پردازد. مولف در این اثر کوشیده است، از یک سو عقاید مشترك شیعه و اهل سنت را بیان نموده و از سوى دیگر عقاید خاص شیعه را با دلیل و برهان به اثبات رساند.