جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف این پژوهش بررسی تاثیر روایت درمانی زوجی بر عملکرد خانوادگی زوجین شهر اصفهان بوده است. روش پژوهش نیمه تجربی با استفاده از پیش آزمون پس آزمون و گروه آزمایش و کنترل بود. 30 زوج از زوجین مراجعه کننده به بخش گفتار درمانی بیمارستان کاشانی شهر اصفهان در سال 86 به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 زوج) و گواه (15 زوج) جایگزین شدند. متغیر وابسته در این پژوهش عملکرد خانوادگی بود که توسط آزمون عملکرد خانوادگی بلوم ارزیابی شد.گروه آزمایش در 9 جلسه روایت درمانی زوجی شرکت نمودند. فرضیه های تحقیق آن بود که روایت درمانی زوجی بر بهبود عملکرد خانوادگی زوجین و ابعاد آن موثر است و تاثیر آن بر عملکرد خانوادگی زوجین و ابعاد آن برحسب جنسیت متفاوت است و عملکرد خانوادگی در زنان و مردان متفاوت می باشد. نتایج نشان داد که روایت درمانی زوجی عملکرد خانوادگی را بهبود می بخشد (P<0.01) و بر ابعاد آن به جز تاکیدات مذهبی و به هم تنیدگی موثر است (P<0.05). تاثیر این رویکرد بر عملکرد خانوادگی و ابعاد آن برحسب جنسیت تفاوت نداشته است (P<0.05). همچنین بین عملکرد خانوادگی زنان و مردان تفاوتی وجود نداشت (P<0.05).

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه و صمیمیت زناشویی در زوجین عادی است. در این پژوهش حوزه های طرحواره های اولیه متغیرهای پیش بین و ابعاد صمیمیت زناشویی متغیرهای ملاک بودند.70 نفر (35 زوج) از بین کارکنان شرکت فولاد مبارکه اصفهان و همسرانشان به صورت نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. نوع پژوهش توصیفی (همبستگی) است. زوجین به طور جداگانه پرسشنامه صمیمیت زناشویی و پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ فرم بلند) را تکمیل کردند. در پژوهش حاضر روش آماری همبستگی، تحلیل رگرسیون با شیوه ورود و گام به گام و تحلیل واریانس چندمتغیره به کار برده شد.نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان می دهد که بین طرحواره های ناسازگار اولیه با ابعاد صمیمیت زناشویی همبستگی منفی و معناداری وجود دارد، یعنی هرچه طرحواره ها ناسازگارتر می شوند صمیمیت زناشویی کاهش می یابد. هم چنین یافته های رگرسیون چندمتغیری بیانگر این نکته بوده اند که حوزه «محدودیت های مختل» مهم ترین پیش بینی کننده صمیمیت زناشویی می باشد و به غیر از بعد «صمیمیت جنسی» برای سایر ابعاد صمیمیت زناشویی پیش بینی کننده معتبری است. از سوی دیگر قابل اشاره است که بین زنان و مردان از نظر طرحواره ها تفاوت معناداری وجود نداشته است و فقط در بعد صمیمیت بدنی نمرات مردان بیش از زنان بوده است. این بررسی نشان داد که طرحواره های مربوط به «محدودیت های مختل» که شامل استحقاق، بزرگ منشی و خویشتن داری ناکافی می باشد؛ بیشترین نقش را در عدم صمیمیت زناشویی ایفا می کنند.

اعتقادات و باورهای مذهبی از عوامل مهم رضایت و سازگاری زناشویی است. مذهب از موثرترین تکیه گاه های روانی است که به زندگی معنا می بخشد و با فراهم ساختن تکیه گاه تبیینی، فرد را از تعلیق و بی معنایی نجات دهد. هدف این پژوهش بررسی رابطه و مقایسه جهت گیری مذهبی با رضایت و سازگاری زناشویی در زوجین شهر قم است. این مطالعه به صورت مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری آن زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر قم بودند. تعداد افراد نمونه 150 نفر از زوجین مذکور بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با «مقیاس پرسشنامه جهت گیری مذهبی آذربایجانی» و «رضایت زناشویی والتر» جمع آوری شد. داده های به دست آمده با کمک نرم افزار SPSS از روش های آماری همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که همبستگی مثبتی بین جهت گیری مذهبی و رضایت زناشویی (p=0.0001) وجود دارد؛ یعنی جهت گیری مذهبی می تواند رضایت زناشویی را p=0.006 با ضریب رگرسیون 0.771 پیش بینی کند. همچنین همبستگی مثبتی بین جهت گیری مذهبی و سازگاری زناشویی (p>0.001) وجود دارد؛ یعنی جهت گیری مذهبی می تواند سازگاری زناشویی را پیش بینی کند و جهت گیری مذهبی با ابعاد رضایت زناشویی (p>0.001)، همبستگی دو نفری (p>0.001)، توافق دونفری (p>0.001) و ابراز محبت (p>0.001) رابطه مستقیم و معنادار دارد. با توجه به اهمیت باورها و جهت گیری های مذهبی در خانواده که باعث افزایش تعهد و در نهایت رضایت زناشویی می شود، پیشنهاد گردید این دو موضوع در برنامه های پیشگیری و درمان مشکلات زوجین مورد توجه قرار گیرد.