جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تشکیل خانواده از طریق ازدواج، در همه جوامع و ادیان آسمانی و بشری، نقش بسزایی در سلامت و بهداشت افراد و جامعه داشته، منشأ زاد، ولد و بقاء و تداوم نسل می باشد. با تحولات صورت گرفته در جوامع گوناگون، خانواده نیز دچار تحول و به معامله ای تجاری تبدیل و از فلسفه واقعی خود فاصله گرفته است. افزایش سن ازدواج، و عدم تمایل به فرزندآوری در زوج های جوان، از جمله این تحولات و معضلات کنونی جامعه اسلامی ماست. به نظر می رسد، ناهمزمانی وقوع بلوغ جنسی و عاطفی و بلوغ اجتماعی و اقتصادی، که خود متأثر از مدرینته است، عامل اصلی این مهم است. افزون بر، اضافه شدن شرط هایی همچون داشتن شغل، درآمد مناسب و برخورداری از تحصیلات عالی برای ازدواج و... دامنه سن ازدواج را در جامعه ما افزایش داده است. این مقاله، با رویکرد تحلیلی و اسنادی، به تحلیل جامعه شناختی عوامل فرهنگی افزایش سن ازدواج می پردازد.

جوامع اسلامی دچار التقاط شدید فکری و رفتاری هستند. پس از چند سده پیشرفت تمدنی در جوامع اسلامی، هجوم دشمنان مختلف و جنگ‌های پیاپی و درگیری‌های داخلی و نیز تکفیر مسلمانان از سوی برخی از مذاهب اسلامی، جامعه اسلامی عقب گردی به سمت و سوی جاهلیتی جدید داشت. این عقب گرد همراه با پذیرش فرهنگ‌های مسلطی بود که در سده‌های اخیر توان علمی خود را در فن آوری‌های مادی نشان داده و در این عرصه‌ها پیشرفت‌های چشم‌گیری داشته‌اند. این گونه است که نوعی سبک زندگی التقاط در فکر و رفتار در جوامع اسلامی شکل گرفت که نه تنها عامل پیشرفت نشد، بلکه موجبات افزایش عقب افتادگی جوامع اسلامی و تسلط دشمنان دین و ملت شد. نویسنده در این مطلب بر آن است تا با بررسی سبک زیستی در جوامع اسلامی و علل مشکلات کنونی جهان اسلام، راه کار برونرفت را تبیین کرده و اثبات نماید که تنها راه همانا بازگشت به سبک زندگی اسلامی با بازخوانی و به کارگیری آموزه‌های قرآنی، اسلامی و عرفانی است. چرا که فرازمندترین و جامع‌ترین سبک زندگی، برنامه‌ای است که از تعالیم الهی و آموزه‌های وحیانی استخراج شده باشد. در این راستا دانشوران مسلمان نیزمتناسب با رویکرد علمی- فلسفی و آموخته‌های خود از اسلام و یافته‌های خود به ارائه برنامه زندگی اقدام کرده‌اند. در این میان عرفا نیز طبق آموخته‌های خود از اسلام و یافته‌های شهودی و باطنی، دستورالعمل‌هایی را برای رسیدن به حیات معنوی و زندگی مطلوب بیان کرده‌اند.

هدف: از این تحقیق بررسی تطبیقی سبک زندگی دینی بر مبنای آموزه های زرتشتی و اسلامی می باشد. روش: تحقیق دراین مطالعه از نوع کیفی و روش آن توصیفی، تحلیلی است.جامعه آماری: تحقیق همه منابع مرتبط و در دسترس بوده استکه برای جمع آوری داده ها مناسب تشخیص داده شد.یافته: هر مجموعه منسجمی از الگو های رفتاری بر آمده از آموزه هایدینی را می توان، نوعی سبک زندگی دینی به شمار آورد. از مهمترین اعتقادات اسلامی، اعتقاد به توحید و یگانگی خداوندمتعال می باشد. همچنین، خدا باوری و اعتقاد به خدای یگانه در تعالیم زرتشت بر سبک زندگی ایرانیان در اعصار تاریخ تاثیرگذاشته است. از مطالعه تطبیقی سبک زندگی دینی اسلامی و زرتشتی برمی آید که، علاوه بر توحید، در شاخص هایدیگری همچون اعتقاد به معاد و روز واپسین، عبادت و نیایش، توکل و تسلیم امر الهی بودن هر دو دین دارای اشتراکاتی میباشند. در شاخص اعتقاد به معاد، در همه ادیان الهی و توحیدی سخن از مبدا و معاد بوده است. در دین زرتشت نیز بهوضوح سخن از معاد ، بهشت و جهنم مطرح بوده است.

یکی از بارزترین ویژگی های شخصیتی امام رضا(ع) ارتباط عمیق معنوی ایشان با خداست که در کثرت عبادت و خویشتن داری حضرت تجلی کرده است. آن حضرت، در زندگی، اصول معنوی خاصی را رعایت کرده اند که به یقین با پیروی از سبک زندگی معنوی آن بزرگوار، انسانبه آرامش روحی و روانی خاصی می رسد. در این مقاله با بررسی زندگی امام رضا(ع) سعی شده است، به این سوال پاسخ داده شود که چگونه امام هشتم(ع) در نهایت آرامش روانی به سر می بردند؟ یافته های این نوشتار نشان می دهد که انسان با پیروی از سبک زندگی معنوی امام هشتم(ع) به خدا توکل خواهد کرد و با صبر در برابر مشکلات از آنچه خداوند به او داده است، راضی خواهد بود، زندگی را بر خود آسان خواهد گرفت و به آرامش روانیمی رسد. روش پژوهش در این نوشتار، کیفی مبتنی بر رویکرد توصیفی و تحلیلی است.

یکی از مهم ترین وظایف ائمه اطهار(ع) ترویج معارف دین اسلام، بسترسازی برای تعمیق این معارف و تربیت جامعه اسلامی برای نیل به کمال و سعادت است. بی شک این راهبرد از طریق اقدام های متعددی انجام می شده که یکی از آنها، آموزش دعا و ترویج آن به مناسبت های مختلف در راستای ایجاد سبک زندگی اسلامی در میان افراد جامعه است. در این مقاله تلاش بر این است تا با مطالعه روشمند و تحلیلی گزاره های بیان شده در ادعیه امام رضا(ع)، نقش و کارکردهای این ابزار دینی و فطری در راستای تربیت افراد جامعه اسلامی، بازشناسی و استخراج شده و مدل کلی و شیوه های تربیتی مدنظر آن امام(ع)، برای چگونگی هدایت افراد و جامعه اسلامی، که همان تحقق سبک زندگی اسلامی است، تبیین شود. بدین منظور با استفاده از روش تحلیل محتوا، در ابتدا قالب های بیانی و جهت گیری های هر یک از ادعیه رضویه استخراج و طبقه بندی موضوعی شده و سپس به تجزیه و تحلیل آنها پرداخته ایم تا نظام حاکم بر این ادعیه را شناسایی کرده و به کشف راهکارهای تربیتی و بومی سازی آنها در نظام آموزشی جامعه و ترویج سبک زندگی اسلامی نائل شویم.

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی فلسفه مرگ از دیدگاه قرآن و تجارب زیسته معلمان و یافتن شباهتها و تفاوتهای بین دو دیدگاه، در مورد مرگ و دلالتهای تربیتی آن بر سبک زندگی است. با استفاده از روش تحلیل مفهومی، فلسفه مرگ از دیدگاه قرآن مورد تحلیل قرار گرفته و سپس دلالتهای تربیتی آن از آیات مرتبط با مرگ، مورد استنتاج قرار گرفته است. برای دستیابی به تجارب زیسته معلمان پیرامون مرگ، از روش پدیدارشناسی بهره گرفته شده،و سپس با استفاده از روش تطبیقی، این دو دیدگاه از نظر شباهتها و تفاوتها، مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج این پژوهش،شباهتهای کلی بین فلسفه مرگ از دیدگاه قرآن و معلمان مورد مصاحبه قرار گرفته شده، وجود دارد، اما این شباهتها بیشتر به صورت نظریات و یا باورهایی حاکم بر نگرشهای کلی، بر سبک زندگی است و تا رسیدن به مرحله یقین فاصله دارد.

از آغاز تاکنون، تاریخ شاهد ظهور وجدان‌های پاک و بیدار انسان‌های برگزیده بوده که بیدار کردن وجدان‌های خفته از بستر جهل و نادانی را بر عهده داشته‌اند تا از این رهگذر آنان را به سوی خداوند یکتا رهنمون سازند. بدون تردید شناخت سبک زندگی و صفات برجست? این انسان‌های برگزیده، زمینه را برای رشد و تعالی انسانیت هموار می‌سازد.حضرت نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و محمد علیهم السلام، از مصادیق بارز و آشکار برگزیدگان الهی هستند که بیشتر از سایر وجدان‌های پاک در قرآن معرفی شده‌اند. دست? دیگری از این برگزیدگان الهی در عین جلالت و عظمتی که دارند در قرآن کریم از آنان به صراحت نام برده نشده ولی به صورت نشانی و یا بیان مشخصات و گاه در لفافه عبارات به عظمت یاد شده‌اند؛ این گروه دوم همان اهل بیت عصمت و طهارت هستند.