جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫تبيين نقش دين در دنياي جديد، تنها با شناخت حقيقت دين و دنياي جديد ميسور است و تا زماني که شناخت کافي از دين پيدا نکنيم و تحولات فکري دنياي امروز را نشناسيم، نمي‌توانيم نقش دين را در اين دنيا ترسيم کنيم. از اين رو نويسنده به کالبدشکافي تفکرات دنياي مدرن و ابعاد گوناگون دين از ديدگاه متفکر شيعي آيت‌الله مرتضي مطهري و اصلاحگر ديني و شخصيت برجسته شبه قاره هند، ابوالاعلي مودودي، پرداخته است. وي ابتدا تحول فکري غرب و رويدادهاي سرنوشت‌ساز و تأثيرگذار آن ديار مانند جنبش رنسانس، نهضت اصلاح ديني، انقلاب علمي، انقلاب صنعتي و نهضت فلسفي را بررسي کرده و انديشه‌هاي مادي‌گرايي، اومانيسم، سکولاريسم و آزادي‌خواهي و در نهايت بازگشت به معنويت در غرب را بازخواني مي‌کند. پس از آن، به بررسي انديشه دو شخصيت مذکور در باره اين سير تحول بشر مي پردازد. ايشان معتقدند که سقوط و فساد بشر به اندازه انحراف و انحطاط اخلاقي مؤثر نيست؛ چرا که جوهر انسان اخلاق است؛ بنابر اين، نسبيت اخلاق را مردود مي‌دانند. شهيد مطهري معتقد است: نسبيت اخلاق، به نفي جاودان تعاليم ديني مي‌انجامد؛ لذا جاودانگي اسلام به جاودانگي اخلاق است. ابوالاعلي مودودي نيز اخلاق را مطلق مي‌داند و معتقد است که تمام دردهاي بشر از بي‌ثباتي اخلاق است. در باره چالشي که دين با انحرافات اجتماعي و سياسي دنياي جديد دارد، هر دو، نيازهاي بشر جهان امروز را به نيازهاي ثابت و متغير تقسيم مي‌کنند و معتقدند: اسلام، به ويژه با راهکار اجتهاد، پاسخگوي همه نيازهاي انسان است. هر دو متفکر، اصل حکومت را براي برقراري نظم و حفظ امنيت لازم مي‌شمارند و تأکيد مي‌کنند که دين و سياست مکمل يکديگرند و اگر دين از سياست، چه به لحاظ نظري و چه به لحاظ عملي جدا شود، زندگي بي‌معني مي‌شود. البته مطهري مشروعيت حکومت ديني را از آن خدا مي‌داند و مقبوليت آن را از مردم؛ ولي مودودي هم مشروعيت و هم مقبوليت حکومت ديني را از مردم مي‌داند. آنان عدالت را از بنيادي‌ترين مسائل سياسي و اجتماعي مي‌دانند و رابطه عقل و علم و دين را لازم مي‌دانند.

---

‫چکيده : نوشتار حاضر، ترجمه کتاب سيري در نهج‌البلاغه تأليف استاد مرتضي مطهري به زبان ترکي آذري است، که ابعاد مختلف کتاب نهج‌البلاغه و معارف ناب اين کتاب را معرفي مي‌کند. نويسنده در هفت بخش مفاد نهج‌البلاغه و آموزه‌هاي مندرج در آن را وصف کرده است.‌در بخش اول از پژوهش محتواي شگفت‌انگيز نهج‌البلاغه از لحاظ کميت، کيفيت، بلاغت، فصاحت، عقلانيت، چند جانبه بودن کلمات، تأثير و نفوذ آن همراه با اعتراف‌هاي مخالفان در وصف عظمت اين کتاب بيان مي‌گردد. بخش دوم به تشريح مباحث الهيات و ماوراي طبيعي، مانند مسايل مربوط به توحيد و معرفت، خلقت، جهان هستي و بحث‌هاي عقلي و فلسفي مندرج در خطبه‌ها در زمينه جهان آخرت و جهان آفرينش و مقايسه نهج‌البلاغه از اين جهت با ساير مکتب‌هاي فکري مي‌پردازد. در بخش سوم مسايل مربوط به سير و سلوک اخلاقي و عبادات از منظر نهج‌البلاغه، اعم از مراتب و درجات عبادات و ترسيم چهره واقعي عابدان از ديدگاه امام علي( ذکر شده است. در بخش چهارم حکومت و عدالت از منظر اميرالمؤمنين( در نهج‌البلاغه و حساسيت آن حضرت در اين زمينه منعکس و رسيدگي به حقوق مردم، وظايف متقابل مردم و حاکمان و تأکيد امام علي( بر اجراي عدالت و امانت‌داري حاکمان بررسي مي‌شود. در بخش پنجم اولويت و احقيت اهل بيت عليهم السلام در امر امامت و خلافت و انتقاد‌هاي امام علي( از خلفا و فلسفه سکوت آن حضرت در قبال غصب خلافت شرح داده شده است. بخش ششم به موعظه‌ها و حکمت‌هاي صادر شده از اميرالمؤمنين علي( در نهج‌البلاغه مانند مباحث مربوط به زهد، تقوا، پارسايي، بي‌اعتمادي به دنيا و مذمت دنياپرستي اختصاص دارد. در بخش هفتم نيز مباحث اخلاقي نهج‌البلاغه به ويژه مقوله ترک دنيا، رابطه انسان با جهان، ارزش دنيا از نظر قرآن و نهج‌البلاغه، وابستگي‌ها و آزادگي‌ها نسبت به دنيا، خود فراموشي و تضاد دنيا و آخرت از منظر امام علي( ذکر مي‌گردد. نويسنده همچنين در پايان نوشتار خويش به جمع‌بندي نهايي از محتواي کتاب مزبور و نيز نهج‌البلاغه اشاره کرده است.