جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه تلاش می شود تا نشان داده شود که مسئولیت اخلاقی - اینکه یک انسان در حالی که خوب یا بد عمل می کند شایسته ستایش یا سرزنش است - با ایده خدای قادر مطلق و جبر علّی سازگار است. علاوه بر این، مسئولیت انسان در قبال اعمال خود به این بستگی دارد که آنها اعمال او باشند. یعنی اراده دارد، در انتخاب آزاد است و داوطلبانه عمل می کند. فصل اول آنچه را که نویسنده بهترین تعاریف علیت، شانس، اراده، آزادی، جبر، عدم تعین گرایی و ضرورت می داند، بیان می کند که به نظر می رسد فلسفه نظام مند ارسطو عملی ترین است. مفاهیم مسیحی اراده و جبر اولین توضیح خود را در سنت آگوستین دریافت می کنند. در فصل‌های بعدی، رویکرد تاریخی برای بیان نگرش‌های فیلسوفان مختلف به مسائل مربوط به آن استفاده می‌شود. به نظر می رسد این باور رایج است که آزادی (که برای داشتن مسئولیت ضروری است) با جبرگرایی ناسازگار است. اما ارسطو و اسپینوزا نشان می‌دهند که چنین نیست. عدم قطعیت، به جای اجازه دادن به آزادی، آن را غیرممکن می کند، زیرا در این صورت، انسان در معرض شانس قرار می گیرد. اکثر فلسفه‌های بررسی‌شده، ناسازگاری‌هایی با یک الهیات نظام‌مند نشان می‌دهند و اگرچه ممکن است در هر کدام حقایق خاصی یافت شود، اما به‌عنوان بی‌ثمر یا ناتوان از توسعه در جهت مورد نظر رد می‌شوند. نویسنده نتیجه می گیرد که سازگارترین و پربارترین تفسیر از مسئولیت اخلاقی توسط ارسطو و سنت توماس آکویناس ارائه شده است. ارسطو یک نظام فلسفی ثابت به ما می دهد که سنت توماس آن را در پرتو آموزه های مسیحی تفسیر می کند، و به نظر می رسد این فلسفه است که بهترین همبستگی را با آموزه های کاتولیک دارد. از نظر قدیس توماس، این که اراده آزاد است و انسان داوطلبانه عمل می کند، با ایده وجود الهی و قادر مطلق منافاتی ندارد. و ضرورت و مشیت و جبر با اختیار در انسان منافاتی ندارد. هم شانس و هم جبرگرایی، آزادی را در انسان ممکن می‌سازد، به‌ویژه که انسان عقل و عقل دارد تا در مورد روش‌های عمل مشورت کند. از آنجایی که همه اعمال اراده داوطلبانه هستند، انسان ممکن است به دلیل خوب یا بد بودن آنها مورد تحسین یا انتقاد قرار گیرد. او انتخاب دارد و این انتخاب آزاد است تا نتیجه اعمالش به عهده خودش باشد. از آنجایی که این دیدگاه، علیرغم دشواری‌های فراوان، کامل‌ترین به نظر می‌رسد، به نظر می‌رسد بهترین دیدگاهی است که می‌توان در آینده بر آن بنا نهاد.

ترجمه ماشینی : در مورد تصاحب مجدد هایدگر از ارسطو مطالب زیادی نوشته شده است، اما در مورد اهمیت فلسفی و زمینه نظری این عنصر از آثار هایدگر کمتر گفته شده است. در این کتاب مهم جدید، مایکل بولر در آثار اولیه‌ی خود، نور جدیدی بر زمینه‌ی فلسفی بازگشت هایدگر به ارسطو می‌افکند و از این طریق تفسیری دوباره از پیش‌زمینه نقد قاطع هایدگر از تقدم عقل نظری و بازدریافت رادیکال او از ماهیت را پیش می‌برد. از تفکر فلسفی این کتاب تحلیل مفصلی از رشد اندیشه هایدگر از زمان درگیری اولیه او با نئوکانتییسم و پدیدارشناسی هوسرلی ارائه می دهد. از طریق این خوانش، نقدی بر مفهوم نظری فلسفه به عنوان علم ازلی، به ویژه در رابطه با زندگی و تجربه زیسته (ارلبنیس) پدیدار می شود. در این زمینه است که بولر تصاحب مجدد هایدگر از جنبه های کلیدی اندیشه ارسطو را بررسی می کند. در مفاهیم ارسطو از حرکت، زندگی و فعالیت خاص (پراکسیس)، هایدگر رویکرد جدیدی به معضلی که اکنون فلسفه با آن مواجه است، یعنی چگونگی قرار گرفتن فلسفه در زندگی و وجود انسان، درک می کند.

ترجمه ماشینی : ویلیام مک نیل پدیده اوگنبلیک یا «نگاه چشم» را در اندیشه هایدگر و به ویژه رابطه آن با تقدم دیدن و درک نظری (نظریه) را هم در ارسطو و هم در سنت فلسفی و علمی غرب بررسی می کند. فکر. مک نیل استدلال می کند که خوانش اولیه هایدگر از ارسطو، که تجربه Augenblick را در قلب دانش اخلاقی و عملی (phronesis) مشخص می کند، ثابت می کند که رویارویی تعیین کننده ای برای درک و نقد بعدی هایدگر از تاریخ فلسفه، علم و فناوری است. . منبعی انتقادی برای پرداختن به تسلط مشکل‌ساز دانش نظری در تمدن غرب برای او فراهم می‌کند. نویسنده نشان می‌دهد که چنین دانشی همیشه در تنشی خاص (که خود از نظر تاریخی تعیین شده و در حال تغییر است) با دانش اخلاقی یا «پیش‌اخلاقی» که به زمانمندی متناهی و «خلسه‌آمیز» لحظه‌ی زیسته و زنده وابسته است، باقی می‌ماند و ناگزیر در معرض آن قرار می‌گیرد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه خوانش جدیدی از گزارش ارسطو از خشم ارائه می کند. در بلاغت، ارسطو خشم را میل دردناکی برای انتقام می‌داند که ناشی از اندکی ناشایست درک شده است. من پیشنهاد می‌کنم که جزئی‌ها را نه، همانطور که در دانش‌آموزی رایج است، به معنای محدود توهین یا تحقیر اجتماعی، بلکه به عنوان بی‌عدالتی درک کنیم. به طور خاص، در این قرائت، اندکی عملی است که بیانگر عدم توجه به ارزش اخلاقی شخص دیگری است. بنابراین، نادیده گرفته شدن، موضوع بی عدالتی است که با نگرش خاصی مبنی بر بی توجهی یا تحقیر نسبت به بیابان های اخلاقی انجام می شود. و اندکی دردناک است، نه صرفاً زمانی که متضمن آسیب باشد، بلکه به این دلیل که دیدن بیابان های اخلاقی خود به این شکل دردناک است. منطبق با این تصور از جزئی، پیشنهاد می‌کنم که مفهوم انتقام ارسطو به بهترین وجه به عنوان معیاری برای عدالت اصلاح‌کننده درک می‌شود. هنگامی که ما خواهان انتقام هستیم، آرزو می کنیم که مجرم به خاطر تخلف خود رنج بکشد و به نسبت رنجی که برای ما ایجاد کرده است رنج بکشد. با این حال، این به شکلی ساده انگارانه از مجازات گرایی نیست. برعکس، نظریه ارسطو در مورد مجازات، هم به اهداف انتقام‌جویانه و هم به اهداف اصلاحی مجازات حساس است و حاوی موادی برای آشتی دادن این دو است. به طور خاص، من پیشنهاد می کنم که انتقام برای ارسطو مستلزم آن است که مجرم نوعی دردی را احساس کند که با درد ناشی از اندک مطابقت دارد. بنابراین از آنجایی که شخص خشمگین درد رنج بی عدالتی را احساس می کند، مجرم باید در نتیجه انتقام، درد بی عدالتی نویسنده بودن را احساس کند. از این رو، مجازات موفق مجرم، یعنی انتقام قربانی، حداقل اصلاح جزئی او را پیش‌فرض می‌گیرد. که اشتباه خود را چنین تشخیص دهد و از آن پشیمان شود.

رساله فن شعر ارسطو يا بوطيقا که ساختار تئاتر را تبيين مي‌کند، رساله‌اي معتبر پيرامون نقد شعر است که نظريه‌پردازان تئاتر غرب از ديرباز توجه بسياري به آن داشته‌اند. پس از اسلام با انتقال بوطيقا به حوزه اسلامي، حکماي بسياري ازجمله فارابي و ابن‌سينا به شرح و تلخيص آن پرداختند. شرح فن شعر فارابي در باب ورود امر خيال به فن شعر و ويژگي شعر است. خيال نزد فارابي قوه‌اي عهده‌دار حفظ صور محسوس، تجزيه و ترکيب آنها و محاکات از محسوس و معقول توسط صور محسوس است. پاسخ فارابي به اين پرسش است که شاعران چگونه امکان مي‌يابند حقيقت را از طريق ابزارهاي غيرمستقيم انتقال دهند؟ اين پژوهش در قامت تحقيقاتي بنيادي تلاش دارد با بررسي رسالات شعري فارابي و فن شعر ارسطو ضمن بيان کردن ديدگاه آنها تصوير روشن‌تري از نظريات آنان درباره شعر به‌ دست دهد. نهایتاً پژوهشگر به اين نتيجه دست‌يافته که تحرير و تلخيص فارابي بر بوطيقا، پيش از هرچيز متوجه تلاش او براي فهم بوطيقاي ارسطو و تطبيق آن با عناصر فرهنگ اسلامي است.

ترجمه ماشینی : آزادی تأمل - بازتاب آزادی: هر دو عبارت به معنای پیوند بین فلسفه نظری و عملی است. هگل نه تنها به فلسفه نظری اهمیت مرکزی داد، بلکه از آغاز متافیزیک، ساخت پیوندهای نظری از طریق تعینات بازتابی انجام شده است، یعنی آنهایی که حاوی ارجاع به خودشان هستند: هر مخفف حاوی یک پسرفت بی نهایت است. پوزیشن این ادعاست که این عنصر مفروض به خودی خود معتبر است، مگر اینکه فلسفه خود را سفسطه آمرانه بداند.

ترجمه ماشینی : دوره 1984/1985 اختصاص یافته به موضوع نامتناهی در ارسطو، اسپینوزا و هگل، متعلق به مجموعه سمینارهایی است که مفاهیم پایه اولین رساله هستی شناختی بزرگ آلن بدیو را می سازد و آماده می کند (هستی و رویداد، 1988). سختی تحلیل بدیو از ساخت فلسفی-ریاضی مفهوم بی نهایت، که فقط ظاهراً انتزاعی است، در واقع دیدگاه نظری خیره کننده ای را در مورد مسئله کاملاً سیاسی موضوع آزاد می کند. این بررسی طنین‌های اخلاقی یک ذهنیت بی‌نهایت است که مهر این صفحات بسیار پرانرژی است. تصادفی نیست که شیب موضوعی سمینار حاضر در این دو گزاره، مطمئناً ناگهانی، اما نه کمتر تسلط‌آمیز، پناه می‌گیرد: «تنها موضوع فلسفه، نظریه‌ای درباره موضوع است». «محدود بودن جوهر هر شکلی از ظلم است».

ترجمه ماشینی : چگونه با دریدا شروع می شود؟ شان گاستون در این کتاب مهیج و قابل دسترس، نوع جدیدی از معرفی ژاک دریدا را ارائه می‌کند که مسلماً مهم‌ترین و تأثیرگذارترین متفکر اروپایی قرن گذشته است. دریدا ادعا کرد که «هرچقدر هم که سنم باشد، در آستانه خواندن افلاطون و ارسطو هستم... باید آنها را بارها و بارها و بارها بخوانیم». خواندن (و بازخوانی) افلاطون، ارسطو و هگل در سراسر نوشته هایش. شروع با دریدا درباره اهمیت رابطه بین فلسفه، ادبیات و تاریخ در آثار دریدا استدلال می کند و به تمام مفاهیم کلیدی در اندیشه دریدا می پردازد، از جمله آثار او در مورد زمان و مکان، هستی و روح، احساس و اندیشه، تاریخ و ادبیات، مفهوم و نام این کتاب خواننده را تشویق می‌کند تا از طریق لحظاتی در آثار دریدا که به مسئله ریشه‌ها و آغازها مربوط می‌شود، به میراث متنوع و پیچیده دریدا وارد شود. گاستون با درگیر شدن فعالانه با ایده‌های دریدا از این طریق، خوانشی جدید و بسیار بدیع از آثار دریدا نشان می‌دهد و مقدمه‌ای مفید برای کل مجموعه او فراهم می‌کند. خواندن این کتاب جدید هیجان‌انگیز برای دانشجویان فلسفه و تئوری ادبی و در واقع، برای هر کسی که به کار این متفکر بسیار مهم علاقه دارد، ضروری است.

نظریۀ مسئولیت اخلاقی ارسطو بعنوان پیشگام نظریۀ اخلاق فضیلت، بدلیل توجه ویژه به منشهای اخلاقی، نگاهی نوین به مسئولیت دارد. آکوئیناس که از پیروان ارسطوست، با تأکید بر شخصیت و تمرکز بر اعمال عمدی کامل انسانی و نقش عنصر تأمل پیشینی دربارۀ عمل، خوانشی نو از مسئولیت اخلاقی ارائه داده است. در نگاه این‌دو فیلسوف، فاعل اخلاقی، فاعلی است که دارای فضیلت و رذیلت شخصیت و توانایی انجام عمل عمدی کامل باشد؛ از اینرو، کودکان و حیوانات، چون فاقد چنین ظرفیتها و شخصیت اخلاقی‌یی هستند، موضوع ارزیابیهای اخلاقی قرار نمیگیرند. به‌اعتقاد ارسطو و آکوئیناس، قلمرو فاعلان اخلاقی افزون بر فاعلان شرور و فضیلتمند، شامل فاعلان خویشتندار و غیرخویشتندار نیز میشود. مقالۀ حاضر با رویکرد توصیفی‌ـ‌تحلیلی، به این مسئله میپردازد که از منظر ارسطو و آکوئیناس، عمل فاعل اخلاقی در چه صورتی موضوع ارزیابیهای اخلاقی قرار میگیرد؟ بر اساس یافته‌های این مقاله، اعمالی که موضوع مسئولیت اخلاقی هستند، باید از روی عمد و در بستر شخصیت اخلاقی فاعل بعنوان محرکی غیرتصادفی برای عمل، انجام شوند، حتی اگر ناشی از تأمل و تصمیم نباشند، زیرا اعمال ناگهانی نیز بنوعی ناشی از منشها هستند و مصداق بارز اعمالی هستند که موضوع ارزیابیهای اخلاقی قرار میگیرند.