جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: تصوف به دلیل رویکردی درون نگر به دین پدید آمد که به دنبال انگیزه عاطفی قوی در رابطه بین خدا و انسان بود. با چنین نگاهی، صوفیان بر اساس تجربه دینی خود به تفسیر قرآن پرداختند و گفتمان خاصی را پدید آوردند که وضعیت روحی آنها را در ارتباط با خدا آشکار ساخت. این گفتمان تفسیری که «زبان حقیقت» نامیده می‌شود، عمدتاً مبتنی بر جنبه‌های فردی و ذهنی بود که حتی می‌توانست برای بسیاری از روحانیون رسمی تحریک‌آمیز به نظر برسد. با این حال، روش‌های ذهنی خاص صوفیان در تفسیر قرآن، از بسیاری جهات با علم هرمنوتیک عصر جدید سازگاری دارد. کشف ابزارهای آزادسازی زبان از ویژگی‌های مشترک استادان بزرگ دوران قدیم، حلاج و ترمذی و غیره و شخصیت‌های برجسته عصر ما، ریکور و هوسرل است. کلیدواژه ها: قرآن، تفسیر صوفیانه قرآن، هرمنوتیک