جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«کَشْفُ الاِرْتیاب فی أَتْباعِ مُحمّد بْن عَبْدالْوَهّاب» کتابی در نقد و رد عقاید وهابیت نوشته عالم دینی شیعه سید محسن امین عاملی است. وی در این کتاب به تاریخ و چگونگی شکل‌ گیری فرقه وهابیت پرداخته و به تفصیل، ادله معتقدات آنان در موضوعاتی مانند: توسل، نذر کردن برای غیر خدا، شفاعت و زیارت قبور ائمه را نقد و رد کرده است. این کتاب، شامل سه مقدمه، سه باب و یک خاتمه است. مقدمه اول: تاریخ وهابیت که در چهار فصل بررسی شده است. (مؤسس وهابیت، جنگ‌ های امیر مکه با وهابیون، جنگ والی مصر با وهابیون، اعمال و رفتار وهابیون در حجاز، عراق و شام) مقدمه دوم: امور مهمی که در رد شبهات وهابی هاست. (۱۹ مورد) مقدمه سوم: تشبیه وهابیون به خوارج (۱۹ شباهت) باب اول: بیان اعتقادات وهابیون و انتساب فقهی آن‌ ها به مذهب احمد بن حنبل. باب دوم: بیان اعتقادات وهابیت در انتساب دیگر مسلمانان به کفر و شرک و ادله آن ها و رد بر آن‌ ها به طور عموم. باب سوم: ادله تفصیلی اعتقادات وهابی‌ ها و پاسخ تفصیلی به آ‌ن‌ ها که در ۱۷ فصل ارائه می‌ شود. خاتمه: خاتمه کتاب در بعضی فتاوی و معتقدات دیگر وهابیون که در متن کتاب ذکر نشده است.

سرآغاز اصلاح عزاداری: ترجمه رسالة التنزيه لأعمال الشبيه: اَلتّنْزیه لِاَعْمالِ الشّبیه رساله‌ای مختصر از سید محسن امین در نقد رفتارهای غیردینی در سوگواری سید الشهداء. در این رساله برخی از شیوه‌های سوگواری مانند قمه‌زنی نقد شده و سید محسن امین آن‌ها را غیرشرعی و حرام می‌داند. چاپ این رساله با واکنش‌های فراوانی مواجه شد و تأییدیه و ردّیه‌‎هایی بر آن نوشته شد. جلال آل احمد این رساله را به زبان فارسی ترجمه و با عنوان «عزاداری‌های نامشروع» در ایران منتشر کرد. سید محسن امین برای اصلاح شعائر حسینی، کتب مختلفی تألیف کرد و اقدامات عملی به‌کار برد؛ از لواعج الاشجان، تاریخ توابین، اشعاری در رثای سیدالشهدا، اقناع اللائم. او همچنین المجالس السنیه را در پنج جلد در مصائب و مناقب اهل بیت نوشت. با فتوای او بسیاری از سوگواری‌های نادرست در دمشق جمع شد. پس از اعتراض‌هایی که به او شد، کتاب التنزیه لأعمال الشبیه را نگاشت. این رساله مختصر که حجم آن، در حدود بیست صفحه است، در سال ۱۹۲۷م نگاشته شده اما تا پایان سال ۱۹۲۸م منتشر نشد. علّت این تأخیر، تردید مؤلّف درباره پیامدهای انتشار آن یا بیم ناشر از عکس‌العمل‎ها بوده است. مجله العرفان از نشر آن استقبال کرد و نوشت که این رساله، ردّیه استواری است بر ضدّ بدعتهایی که برخی از عالمان در نبطیه و جبع لبنان منتشر ساخته و موجب ریشخند شیعه شده‌اند و مستند به دلایل استوار دینی و عقلی. رساله التنزیه دفاعیه سید محسن امین از دیدگاه خود است. این رساله واکنشی به مباحث مطرح در باب سوگواری در آن زمان و پاسخ و نقدی بر رساله سیماء الصلحاء است. نقطه آغاز این مباحث نوشته‌ای در سال ۱۳۴۵ق در «صحیفة الاوقات العراقیة» است. این نوشته خلاصه‎ای از گفتگو با سید محمدمهدی موسوی قزوینی (۱۲۷۲ - ۱۳۵۸ق) است و بدون اجازه وی منتشر شده است. در این مقاله، او قمه‌زنی را رفتاری خشن و وحشی می‌شمرد و آن را حرام می‌داند. پس از آن اعتراض‌هایی به او می‌شود. قزوینی مقاله «صولة الحق علی جولة الباطل» را در توضیح و تفصیل آن نوشته منتشر می‌کند. همزمان با یادداشت موسوی قزوینی، سید محسن امین در نشریه «العهد الجدید» لبنان، درباره اصلاح سوگواری سیدالشهدا می‌نویسد. پس از چاپ مقاله قزوینی، اهالی بصره استفتائاتی از علمای نجف کردند. بیشتر این استفتائات، مخالف نظر قزوینی بود. برخی از علما مانند عبدالله مامقانی، محمدحسین کاشف الغطاء، حسن مظفر، مرتضی آل یاسین، محمدجواد حچامی رسائلی در پاسخ به قزوینی نوشتند. پس از این مباحثات، سید محسن امین، رساله التنزیه را در محرم ۱۳۴۶ق نگاشت. او در این رساله اشکالاتی بر سوگواری محرم طرح می‌کند و پس از آن به انتقادات رساله سیماء الصلحاء پاسخ می‌گوید. رساله التنزیه دفاعیه سید محسن امین از دیدگاه خود است. این رساله واکنشی به مباحث مطرح در باب سوگواری در آن زمان و پاسخ و نقدی بر رساله سیماء الصلحاء است. نقطه آغاز این مباحث نوشته‌ای در سال ۱۳۴۵ق در «صحیفة الاوقات العراقیة» است. این نوشته خلاصه‎ای از گفتگو با سید محمدمهدی موسوی قزوینی (۱۲۷۲ - ۱۳۵۸ق) است و بدون اجازه وی منتشر شده است. در این مقاله، او قمه‌زنی را رفتاری خشن و وحشی می‌شمرد و آن را حرام می‌داند. پس از آن اعتراض‌هایی به او می‌شود. قزوینی مقاله «صولة الحق علی جولة الباطل» را در توضیح و تفصیل آن نوشته منتشر می‌کند. همزمان با یادداشت موسوی قزوینی، سید محسن امین در نشریه «العهد الجدید» لبنان، درباره اصلاح سوگواری سیدالشهدا می‌نویسد. پس از چاپ مقاله قزوینی، اهالی بصره استفتائاتی از علمای نجف کردند. بیشتر این استفتائات، مخالف نظر قزوینی بود. برخی از علما مانند عبدالله مامقانی، محمدحسین کاشف الغطاء، حسن مظفر، مرتضی آل یاسین، محمدجواد حچامی رسائلی در پاسخ به قزوینی نوشتند. پس از این مباحثات، سید محسن امین، رساله التنزیه را در محرم ۱۳۴۶ق نگاشت. او در این رساله اشکالاتی بر سوگواری محرم طرح می‌کند و پس از آن به انتقادات رساله سیماء الصلحاء پاسخ می‌گوید. واکنش‌های بسیاری به رساله التنزیه صورت گرفت. این واکنش‌ها منحصر به گفتگوی علمی و مباحثات طلبگی نبود. گاهی او را به استغفار دعوت کردند و گاه علیه او شعر سرودند و حتی به او تهمت‌هایی زدند و در برخی محافل او را سب و لعن می‌کردند. جلال آل احمد این کتاب را در سال ۱۳۲۲ش به فارسی ترجمه و بدون نام مترجم منتشر کرد. این ترجمه اولین اثر منتشر شده آل احمد بود و به گفته او مخالفان کتاب، که عمدتاً بازاریان مذهبی بودند، همه نسخه‌های کتاب را یکجا خریدند و سوزاندند. در رد و تأیید این کتاب رسائل دیگری نوشته شد. محمد حسون در سه جلد با عنوان رسائل الشعائر الحسینیه رساله‌هایی را که پیرامون التنزیه و مقاله سید مهدی قزوینی نوشته شد، جمع کرده و خود مقدمه‌ای مفصل بر آن نوشته است. این رساله‌ها بدین شرح است: صولة الحق علی جولة الباطل، سید محمدمهدی موسوی قزوینی (ت ۱۳۵۸ق) المواکب الحسینیة، عبدالله مامقانی (ت ۱۳۵۱ق) ردیه بر صولة الحق نظرة دامعة حول مظاهرات عاشوراء، مرتضی آل یاسین (ت ۱۳۹۸ ق) ردیه بر صولة الحق کلمة حول التذکار الحسینی، محمدجواد حچامی (ت ۱۳۷۶ق) ردیه بر صولة الحق نصرة المظلوم، حسن بن شیخ عبدالمهدی مظفر (ت ۱۳۸۸ق) ردیه بر صولة الحق الآیات البینات فی قمع البدع و الضلالات «المواکب الحسینیه»، محمدحسین کاشف الغطاء (ت ۱۳۷۳ق) ردیه بر صولة الحق قطعة من کتاب الفردوس الاعلی، محمدحسین کاشف الغطاء (ت ۱۳۷۳ق) سیماء الصلحاء، عبدالحسین صادق عاملی (ت۱۳۶۱ق) ردیه بر نوشته سید محسن امین در نشریه العهد الجدید و نیز ردیه بر صولة الحق التنزیه لاعمال الشبیه، سید محسن امین؛ پاسخ به ردیه سیماء الصلحاء رنة الأسی نظرة فی رسالة التنزیه لأعمال الشبیه، عبدالله سبیتی عاملی (ت ۱۳۹۷ق)؛ ردیه بر التنزیه کلمات جامعة حول المظاهر العزائیة، محمدعلی غروی اردوبادی نجفی (ت ۱۳۸۱ق) ردیه بر التنزیه الشعار الحسینی، محمدحسین مظفر (ت ۱۳۸۱ق) ردیه بر التنزیه النقد النزیه لرسالة التنزیه، عبدالحسین قاسم حلی (ت۱۳۷۵ق) ردیه بر صولة الحق و التنزیه کشف التمویه عن رسالة التنزیه، محمد گنجی، (ت ۱۳۶۰ق) تأییدیه بر التنزیه اقالة العاثر فی اقامة الشعائر، سید علی‌نقی لکهنوی (ت ۱۴۰۸ق) ردیه بر کشف التمویه و التنزیه رسالة فی الشعائر الحسینیه، سید محمدهادی بحستانی حائری (ت ۱۳۶۸ق) ردیه بر التنزیه ثورة التنزیه، محمدقاسم حسینی نجفی؛ تأییدیه التنزیه

عزاداری‌های نامشروع: ترجمه رسالة التنزيه لأعمال الشبيه: اَلتّنْزیه لِاَعْمالِ الشّبیه رساله‌ای مختصر از سید محسن امین در نقد رفتارهای غیردینی در سوگواری سید الشهداء. در این رساله برخی از شیوه‌های سوگواری مانند قمه‌زنی نقد شده و سید محسن امین آن‌ها را غیرشرعی و حرام می‌داند. چاپ این رساله با واکنش‌های فراوانی مواجه شد و تأییدیه و ردّیه‌‎هایی بر آن نوشته شد. جلال آل احمد این رساله را به زبان فارسی ترجمه و با عنوان «عزاداری‌های نامشروع» در ایران منتشر کرد. سید محسن امین برای اصلاح شعائر حسینی، کتب مختلفی تألیف کرد و اقدامات عملی به‌کار برد؛ از لواعج الاشجان، تاریخ توابین، اشعاری در رثای سیدالشهدا، اقناع اللائم. او همچنین المجالس السنیه را در پنج جلد در مصائب و مناقب اهل بیت نوشت. با فتوای او بسیاری از سوگواری‌های نادرست در دمشق جمع شد. پس از اعتراض‌هایی که به او شد، کتاب التنزیه لأعمال الشبیه را نگاشت. این رساله مختصر که حجم آن، در حدود بیست صفحه است، در سال ۱۹۲۷م نگاشته شده اما تا پایان سال ۱۹۲۸م منتشر نشد. علّت این تأخیر، تردید مؤلّف درباره پیامدهای انتشار آن یا بیم ناشر از عکس‌العمل‎ها بوده است. مجله العرفان از نشر آن استقبال کرد و نوشت که این رساله، ردّیه استواری است بر ضدّ بدعتهایی که برخی از عالمان در نبطیه و جبع لبنان منتشر ساخته و موجب ریشخند شیعه شده‌اند و مستند به دلایل استوار دینی و عقلی. رساله التنزیه دفاعیه سید محسن امین از دیدگاه خود است. این رساله واکنشی به مباحث مطرح در باب سوگواری در آن زمان و پاسخ و نقدی بر رساله سیماء الصلحاء است. نقطه آغاز این مباحث نوشته‌ای در سال ۱۳۴۵ق در «صحیفة الاوقات العراقیة» است. این نوشته خلاصه‎ای از گفتگو با سید محمدمهدی موسوی قزوینی (۱۲۷۲ - ۱۳۵۸ق) است و بدون اجازه وی منتشر شده است. در این مقاله، او قمه‌زنی را رفتاری خشن و وحشی می‌شمرد و آن را حرام می‌داند. پس از آن اعتراض‌هایی به او می‌شود. قزوینی مقاله «صولة الحق علی جولة الباطل» را در توضیح و تفصیل آن نوشته منتشر می‌کند. همزمان با یادداشت موسوی قزوینی، سید محسن امین در نشریه «العهد الجدید» لبنان، درباره اصلاح سوگواری سیدالشهدا می‌نویسد. پس از چاپ مقاله قزوینی، اهالی بصره استفتائاتی از علمای نجف کردند. بیشتر این استفتائات، مخالف نظر قزوینی بود. برخی از علما مانند عبدالله مامقانی، محمدحسین کاشف الغطاء، حسن مظفر، مرتضی آل یاسین، محمدجواد حچامی رسائلی در پاسخ به قزوینی نوشتند. پس از این مباحثات، سید محسن امین، رساله التنزیه را در محرم ۱۳۴۶ق نگاشت. او در این رساله اشکالاتی بر سوگواری محرم طرح می‌کند و پس از آن به انتقادات رساله سیماء الصلحاء پاسخ می‌گوید. رساله التنزیه دفاعیه سید محسن امین از دیدگاه خود است. این رساله واکنشی به مباحث مطرح در باب سوگواری در آن زمان و پاسخ و نقدی بر رساله سیماء الصلحاء است. نقطه آغاز این مباحث نوشته‌ای در سال ۱۳۴۵ق در «صحیفة الاوقات العراقیة» است. این نوشته خلاصه‎ای از گفتگو با سید محمدمهدی موسوی قزوینی (۱۲۷۲ - ۱۳۵۸ق) است و بدون اجازه وی منتشر شده است. در این مقاله، او قمه‌زنی را رفتاری خشن و وحشی می‌شمرد و آن را حرام می‌داند. پس از آن اعتراض‌هایی به او می‌شود. قزوینی مقاله «صولة الحق علی جولة الباطل» را در توضیح و تفصیل آن نوشته منتشر می‌کند. همزمان با یادداشت موسوی قزوینی، سید محسن امین در نشریه «العهد الجدید» لبنان، درباره اصلاح سوگواری سیدالشهدا می‌نویسد. پس از چاپ مقاله قزوینی، اهالی بصره استفتائاتی از علمای نجف کردند. بیشتر این استفتائات، مخالف نظر قزوینی بود. برخی از علما مانند عبدالله مامقانی، محمدحسین کاشف الغطاء، حسن مظفر، مرتضی آل یاسین، محمدجواد حچامی رسائلی در پاسخ به قزوینی نوشتند. پس از این مباحثات، سید محسن امین، رساله التنزیه را در محرم ۱۳۴۶ق نگاشت. او در این رساله اشکالاتی بر سوگواری محرم طرح می‌کند و پس از آن به انتقادات رساله سیماء الصلحاء پاسخ می‌گوید. واکنش‌های بسیاری به رساله التنزیه صورت گرفت. این واکنش‌ها منحصر به گفتگوی علمی و مباحثات طلبگی نبود. گاهی او را به استغفار دعوت کردند و گاه علیه او شعر سرودند و حتی به او تهمت‌هایی زدند و در برخی محافل او را سب و لعن می‌کردند. جلال آل احمد این کتاب را در سال ۱۳۲۲ش به فارسی ترجمه و بدون نام مترجم منتشر کرد. این ترجمه اولین اثر منتشر شده آل احمد بود و به گفته او مخالفان کتاب، که عمدتاً بازاریان مذهبی بودند، همه نسخه‌های کتاب را یکجا خریدند و سوزاندند. در رد و تأیید این کتاب رسائل دیگری نوشته شد. محمد حسون در سه جلد با عنوان رسائل الشعائر الحسینیه رساله‌هایی را که پیرامون التنزیه و مقاله سید مهدی قزوینی نوشته شد، جمع کرده و خود مقدمه‌ای مفصل بر آن نوشته است. این رساله‌ها بدین شرح است: صولة الحق علی جولة الباطل، سید محمدمهدی موسوی قزوینی (ت ۱۳۵۸ق) المواکب الحسینیة، عبدالله مامقانی (ت ۱۳۵۱ق) ردیه بر صولة الحق نظرة دامعة حول مظاهرات عاشوراء، مرتضی آل یاسین (ت ۱۳۹۸ ق) ردیه بر صولة الحق کلمة حول التذکار الحسینی، محمدجواد حچامی (ت ۱۳۷۶ق) ردیه بر صولة الحق نصرة المظلوم، حسن بن شیخ عبدالمهدی مظفر (ت ۱۳۸۸ق) ردیه بر صولة الحق الآیات البینات فی قمع البدع و الضلالات «المواکب الحسینیه»، محمدحسین کاشف الغطاء (ت ۱۳۷۳ق) ردیه بر صولة الحق قطعة من کتاب الفردوس الاعلی، محمدحسین کاشف الغطاء (ت ۱۳۷۳ق) سیماء الصلحاء، عبدالحسین صادق عاملی (ت۱۳۶۱ق) ردیه بر نوشته سید محسن امین در نشریه العهد الجدید و نیز ردیه بر صولة الحق التنزیه لاعمال الشبیه، سید محسن امین؛ پاسخ به ردیه سیماء الصلحاء رنة الأسی نظرة فی رسالة التنزیه لأعمال الشبیه، عبدالله سبیتی عاملی (ت ۱۳۹۷ق)؛ ردیه بر التنزیه کلمات جامعة حول المظاهر العزائیة، محمدعلی غروی اردوبادی نجفی (ت ۱۳۸۱ق) ردیه بر التنزیه الشعار الحسینی، محمدحسین مظفر (ت ۱۳۸۱ق) ردیه بر التنزیه النقد النزیه لرسالة التنزیه، عبدالحسین قاسم حلی (ت۱۳۷۵ق) ردیه بر صولة الحق و التنزیه کشف التمویه عن رسالة التنزیه، محمد گنجی، (ت ۱۳۶۰ق) تأییدیه بر التنزیه اقالة العاثر فی اقامة الشعائر، سید علی‌نقی لکهنوی (ت ۱۴۰۸ق) ردیه بر کشف التمویه و التنزیه رسالة فی الشعائر الحسینیه، سید محمدهادی بحستانی حائری (ت ۱۳۶۸ق) ردیه بر التنزیه ثورة التنزیه، محمدقاسم حسینی نجفی؛ تأییدیه التنزیه

اَلتّنْزیه لِاَعْمالِ الشّبیه رساله‌ای مختصر از سید محسن امین در نقد رفتارهای غیردینی در سوگواری سید الشهداء. در این رساله برخی از شیوه‌های سوگواری مانند قمه‌زنی نقد شده و سید محسن امین آن‌ها را غیرشرعی و حرام می‌داند. چاپ این رساله با واکنش‌های فراوانی مواجه شد و تأییدیه و ردّیه‌‎هایی بر آن نوشته شد. جلال آل احمد این رساله را به زبان فارسی ترجمه و با عنوان «عزاداری‌های نامشروع» در ایران منتشر کرد. سید محسن امین برای اصلاح شعائر حسینی، کتب مختلفی تألیف کرد و اقدامات عملی به‌کار برد؛ از لواعج الاشجان، تاریخ توابین، اشعاری در رثای سیدالشهدا، اقناع اللائم. او همچنین المجالس السنیه را در پنج جلد در مصائب و مناقب اهل بیت نوشت. با فتوای او بسیاری از سوگواری‌های نادرست در دمشق جمع شد. پس از اعتراض‌هایی که به او شد، کتاب التنزیه لأعمال الشبیه را نگاشت. این رساله مختصر که حجم آن، در حدود بیست صفحه است، در سال ۱۹۲۷م نگاشته شده اما تا پایان سال ۱۹۲۸م منتشر نشد. علّت این تأخیر، تردید مؤلّف درباره پیامدهای انتشار آن یا بیم ناشر از عکس‌العمل‎ها بوده است. مجله العرفان از نشر آن استقبال کرد و نوشت که این رساله، ردّیه استواری است بر ضدّ بدعتهایی که برخی از عالمان در نبطیه و جبع لبنان منتشر ساخته و موجب ریشخند شیعه شده‌اند و مستند به دلایل استوار دینی و عقلی. رساله التنزیه دفاعیه سید محسن امین از دیدگاه خود است. این رساله واکنشی به مباحث مطرح در باب سوگواری در آن زمان و پاسخ و نقدی بر رساله سیماء الصلحاء است. نقطه آغاز این مباحث نوشته‌ای در سال ۱۳۴۵ق در «صحیفة الاوقات العراقیة» است. این نوشته خلاصه‎ای از گفتگو با سید محمدمهدی موسوی قزوینی (۱۲۷۲ - ۱۳۵۸ق) است و بدون اجازه وی منتشر شده است. در این مقاله، او قمه‌زنی را رفتاری خشن و وحشی می‌شمرد و آن را حرام می‌داند. پس از آن اعتراض‌هایی به او می‌شود. قزوینی مقاله «صولة الحق علی جولة الباطل» را در توضیح و تفصیل آن نوشته منتشر می‌کند. همزمان با یادداشت موسوی قزوینی، سید محسن امین در نشریه «العهد الجدید» لبنان، درباره اصلاح سوگواری سیدالشهدا می‌نویسد. پس از چاپ مقاله قزوینی، اهالی بصره استفتائاتی از علمای نجف کردند. بیشتر این استفتائات، مخالف نظر قزوینی بود. برخی از علما مانند عبدالله مامقانی، محمدحسین کاشف الغطاء، حسن مظفر، مرتضی آل یاسین، محمدجواد حچامی رسائلی در پاسخ به قزوینی نوشتند. پس از این مباحثات، سید محسن امین، رساله التنزیه را در محرم ۱۳۴۶ق نگاشت. او در این رساله اشکالاتی بر سوگواری محرم طرح می‌کند و پس از آن به انتقادات رساله سیماء الصلحاء پاسخ می‌گوید. رساله التنزیه دفاعیه سید محسن امین از دیدگاه خود است. این رساله واکنشی به مباحث مطرح در باب سوگواری در آن زمان و پاسخ و نقدی بر رساله سیماء الصلحاء است. نقطه آغاز این مباحث نوشته‌ای در سال ۱۳۴۵ق در «صحیفة الاوقات العراقیة» است. این نوشته خلاصه‎ای از گفتگو با سید محمدمهدی موسوی قزوینی (۱۲۷۲ - ۱۳۵۸ق) است و بدون اجازه وی منتشر شده است. در این مقاله، او قمه‌زنی را رفتاری خشن و وحشی می‌شمرد و آن را حرام می‌داند. پس از آن اعتراض‌هایی به او می‌شود. قزوینی مقاله «صولة الحق علی جولة الباطل» را در توضیح و تفصیل آن نوشته منتشر می‌کند. همزمان با یادداشت موسوی قزوینی، سید محسن امین در نشریه «العهد الجدید» لبنان، درباره اصلاح سوگواری سیدالشهدا می‌نویسد. پس از چاپ مقاله قزوینی، اهالی بصره استفتائاتی از علمای نجف کردند. بیشتر این استفتائات، مخالف نظر قزوینی بود. برخی از علما مانند عبدالله مامقانی، محمدحسین کاشف الغطاء، حسن مظفر، مرتضی آل یاسین، محمدجواد حچامی رسائلی در پاسخ به قزوینی نوشتند. پس از این مباحثات، سید محسن امین، رساله التنزیه را در محرم ۱۳۴۶ق نگاشت. او در این رساله اشکالاتی بر سوگواری محرم طرح می‌کند و پس از آن به انتقادات رساله سیماء الصلحاء پاسخ می‌گوید. واکنش‌های بسیاری به رساله التنزیه صورت گرفت. این واکنش‌ها منحصر به گفتگوی علمی و مباحثات طلبگی نبود. گاهی او را به استغفار دعوت کردند و گاه علیه او شعر سرودند و حتی به او تهمت‌هایی زدند و در برخی محافل او را سب و لعن می‌کردند. جلال آل احمد این کتاب را در سال ۱۳۲۲ش به فارسی ترجمه و بدون نام مترجم منتشر کرد. این ترجمه اولین اثر منتشر شده آل احمد بود و به گفته او مخالفان کتاب، که عمدتاً بازاریان مذهبی بودند، همه نسخه‌های کتاب را یکجا خریدند و سوزاندند. در رد و تأیید این کتاب رسائل دیگری نوشته شد. محمد حسون در سه جلد با عنوان رسائل الشعائر الحسینیه رساله‌هایی را که پیرامون التنزیه و مقاله سید مهدی قزوینی نوشته شد، جمع کرده و خود مقدمه‌ای مفصل بر آن نوشته است. این رساله‌ها بدین شرح است: صولة الحق علی جولة الباطل، سید محمدمهدی موسوی قزوینی (ت ۱۳۵۸ق) المواکب الحسینیة، عبدالله مامقانی (ت ۱۳۵۱ق) ردیه بر صولة الحق نظرة دامعة حول مظاهرات عاشوراء، مرتضی آل یاسین (ت ۱۳۹۸ ق) ردیه بر صولة الحق کلمة حول التذکار الحسینی، محمدجواد حچامی (ت ۱۳۷۶ق) ردیه بر صولة الحق نصرة المظلوم، حسن بن شیخ عبدالمهدی مظفر (ت ۱۳۸۸ق) ردیه بر صولة الحق الآیات البینات فی قمع البدع و الضلالات «المواکب الحسینیه»، محمدحسین کاشف الغطاء (ت ۱۳۷۳ق) ردیه بر صولة الحق قطعة من کتاب الفردوس الاعلی، محمدحسین کاشف الغطاء (ت ۱۳۷۳ق) سیماء الصلحاء، عبدالحسین صادق عاملی (ت۱۳۶۱ق) ردیه بر نوشته سید محسن امین در نشریه العهد الجدید و نیز ردیه بر صولة الحق التنزیه لاعمال الشبیه، سید محسن امین؛ پاسخ به ردیه سیماء الصلحاء رنة الأسی نظرة فی رسالة التنزیه لأعمال الشبیه، عبدالله سبیتی عاملی (ت ۱۳۹۷ق)؛ ردیه بر التنزیه کلمات جامعة حول المظاهر العزائیة، محمدعلی غروی اردوبادی نجفی (ت ۱۳۸۱ق) ردیه بر التنزیه الشعار الحسینی، محمدحسین مظفر (ت ۱۳۸۱ق) ردیه بر التنزیه النقد النزیه لرسالة التنزیه، عبدالحسین قاسم حلی (ت۱۳۷۵ق) ردیه بر صولة الحق و التنزیه کشف التمویه عن رسالة التنزیه، محمد گنجی، (ت ۱۳۶۰ق) تأییدیه بر التنزیه اقالة العاثر فی اقامة الشعائر، سید علی‌نقی لکهنوی (ت ۱۴۰۸ق) ردیه بر کشف التمویه و التنزیه رسالة فی الشعائر الحسینیه، سید محمدهادی بحستانی حائری (ت ۱۳۶۸ق) ردیه بر التنزیه ثورة التنزیه، محمدقاسم حسینی نجفی؛ تأییدیه التنزیه

موسوعة العلامة البلاغى مشتمل بر آثار محمدجواد بن حسن بلاغى نجفى (1280- 1352ق)، اثر سيد منذر حكيم و محمد الحسّون و جمعى از محققین است كه در نه جلد منتشر شده است. كتاب اول اين مجموعه شامل زندگانى علامه شيخ محمد جواد بلاغى كه تحت عنوان مدخل نوشته شده است. در مدخل كتاب طى سه باب به معرفى شخصيت علامه بلاغى پرداخته است. در باب اول كه شامل شش فصل مى‌شود به سيره شخصى و اجتماعى علامه بلاغى اشاره شده، در باب دوم نيز در شش فصل حيات علمى او اعم از تدريس، شاگردان، اساتيد و موقعيت علمى و تأليفات وى مورد مطالعه قرار گرفته است. باب سوم از مدخل در ضمن شش فصل، وفات، آثار او بر حوزه‌هاى علميه و عالم اسلامى بيان شده است. دو قسم ديگر به آخر اين جلد از كتاب اضافه شده كه حيات سياسى و انقلابى عصر علامه را بررسى نموده است. قسم بعدى اين بخش در معرفى كامل مصادر و مراجعى است كه به معرفى پرداخته‌اند.