جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نقطه عزیمت این اثر این است که مسئله اخلاق هگل را می توان به عنوان تلاشی برای حل مسئله حیاتی عصر مدرن درک کرد، یعنی پاسخی به مسئله جدایی که نشان دهنده جوهره عصر مدرن است. و در زندگی مدرن به اشکال مختلف خود را نشان می دهد. شواهد این تز ابتدا از طریق بازسازی تکامل خود مسئله اخلاق در مهمترین نوشته های هگل استنباط می شود. نکات اصلی تکامل این مفهوم عبارتند از: درک هگل از دین عامه یونانی، انتقاد از مسیحیت مثبت و نهادهای آن، و تلاش برای یافتن رسانه ادغام در مفاهیم عشق. نوشته ها و زندگی هگل از دوره ینا تغییرات مهمی را در درک هگل از مسئله اخلاق نشان می دهد و برای اولین بار تمایز بین این مفاهیم را معرفی می کند. با این حال، بیان نظری و مفهومی کامل مسئله اخلاق را می توان در نوشته های سیستماتیک هگل یافت: پدیدارشناسی ذهن، دایره المعارف علوم فلسفی و فلسفه حق. در این بخش از اثر، بحث‌های مهمی از مسئله اخلاق هگل (نقد اخلاق از منظر اخلاق) که بر جنبه‌های مختلف دریافت فلسفه روح عینی هگل در قرن 19 و 20 تأثیر گذاشت، مورد بحث قرار می‌گیرد. . این اثر نشان می‌دهد که هگل در مواجهه با مسائل اساسی جامعه مدنی مدرن، بازسازی مفهوم اخلاق را ارائه کرده و ثابت کرده است که برخلاف تصور باستانی اخلاق، مفهوم بازتابی مدرن اخلاق باید شامل مفهوم ذهنیت باشد. که اخلاق باستانی را ویران کرد.

ترجمه ماشینی: این کتاب در مورد اخلاق نویسندگی است. به طور مستقیم، مفهوم‌سازی‌های متفاوتی از مسئولیت‌های نویسنده در قبال خواننده را بررسی می‌کند. اما این سؤال را نیز درگیر می کند که چه سبک های نویسندگی اجازه می دهد تا این مسئولیت ها برآورده شوند. سبک به خودی خود یک موضوع اخلاقی است، زیرا رابطه بین موضوع نوشتن و خواننده - و پویایی قدرت و نفوذ، هدیه دادن و دوستی در این رابطه - به همان اندازه با نحوه نوشتن و آنچه می‌گوید ارتباط دارد. دو نویسنده ای که سوژه اصلی این اثر هستند، فیلسوف ایده آلیست آلمانی G. W. F. Hegel و اگزیستانسیالیست مسیحی دانمارکی Sren Kierkegaard، ما را به رویارویی با سؤالات چالش برانگیز مخصوصاً در مورد اخلاق نویسندگی دعوت می کنند. هر کدام به روش خود سبک‌های نویسندگی را بررسی می‌کنند که از انواع استراتژی‌های اغواگری استفاده می‌کنند تا خواننده را به روایت‌های خود جذب کنند، استراتژی‌هایی که حداقل در ظاهر اساساً دستکاری و غیراخلاقی به نظر می‌رسند. علاوه بر این، هر دو به دنبال این هستند که مرگ خود را به عنوان نویسنده به نمایش بگذارند، و عملاً به عنوان راهنمای قابل اعتماد برای خواننده ناپدید می شوند. همچنین ممکن است از نظر اخلاقی غیرمسئولانه به نظر برسد، رها شدن خواننده ای که فقط به خاطر رها شدن فریفته شده است. این اولین اثری است که تمایز مرکزی کی یرکگور را بین سبک ارتباط غیرمستقیم خود و سبک مستقیم (به ظاهر) زیر سوال می برد. از فلسفه هگل هگل در واقع تمرین‌کننده سبکی بسیار ظریف‌تر از آن چیزی بود که کی‌یرکگور او را به‌عنوان تمرین‌کننده‌ای معرفی می‌کرد که سبکش در خدمت مفهوم‌سازی مجدد جاه‌طلبانه اخلاق نویسندگی است. در مورد کی یرکگور، سبک غیرمستقیم خود او یک سری سؤالات اخلاقی را در مورد چگونگی تصور خواننده در رابطه با نویسنده مطرح می کند. در نهایت بین هگل و کی یرکگور یک یا/یا وجود دارد، نه آن چیزی که کی یرکگور پیشنهاد می کند بین نویسنده ای فاقد اخلاق و نویسنده ای که اخلاق واقعی نویسندگی را ممکن می سازد. در عوض، یا/یا بین دو شیوه رقیب نویسندگی است، یکی با آهنگ‌های سبک بسیار فنی دلهره‌آور، دیگری برای ظرافت و بازیگوشی آن لذت‌بخش است - اما هر دو آزمایش‌های قدرتمندی در اخلاق سبک هستند.

ترجمه ماشینی: هگل و وایتهد کاوشی دقیق از شباهت‌های بین این دو نماینده برجسته فلسفه نظام‌مند ارائه می‌کنند. برخی از برجسته‌ترین دانشمندان در فلسفه اروپایی و آمریکایی در اینجا گرد هم می‌آیند تا شباهت‌های تأثیر معاصر هگل و وایتهد، و همچنین در محتوای نظام‌های مربوطه و سبک‌های فلسفی آنها را بررسی کنند. این جلد با ارزیابی‌های مهم انتقادی، تطبیقی ​​و تاریخی از مسائل معاصر در متافیزیک، فلسفه علم، فلسفه ذهن، اخلاق، اندیشه اجتماعی، و فلسفه دین، تاریخ و فرهنگ در زمینه مشارکت‌های مهم آغاز می‌شود. هگل و وایتهد به این بحث ها پرداختند. نتیجه مجموعه ای از مقالات جدید پرشور در فلسفه سیستماتیک است که نشان دهنده کمک های پایدار این دو فیلسوف به فضای فلسفی معاصر در دو قاره است.

ترجمه ماشینی: کتاب حاضر با معرفی متکلمان نظام‌مند و اخلاق‌گرایان مسیحی به هگل، از طریق تمرکز بر سه متن اصلی او: پدیدارشناسی روح، علم منطق، و سخنرانی‌هایی درباره فلسفه دین، بینش‌های اصلی را در مورد ریشه‌های الهیات مدرن ارائه می‌دهد. بینش های درخشان و بدیع را در مورد اهمیت هگل برای الهیات مدرن ارائه می دهد استدلال می کند که از نظر الهیاتی، هگل به اشتباه تعبیر شده است و با تمرکز بر منطقی که او از تعامل با دکترین های مسیحی ایجاد می کند، می توان چیزهای بیشتری به دست آورد. دارای ساختاری اصلی است که به عنوان مجموعه ای از تفسیرها بر متون فردی هگل سازماندهی شده است، و نه فقط نمای کلی از کل مجموعه او را ارائه می کند. به جای تکیه بر تعمیمات در مورد فلسفه هگل، تعامل دقیقی با متون هگل ارائه می دهد. شرحی روشن، در دسترس و روشن از تفکر شخصیت های اصلی در فلسفه و الهیات مدرن آلمانی ارائه می دهد.

چکیده ماشینی : این کتاب با مقایسه مواضع آوروس و هگل در مورد رابطه بین فلسفه و دین، رابطه بین ایمان و عقل را در یک بافت اسلامی قرون وسطایی و یک بافت مسیحی مدرن بررسی می کند. بلو از طریق تحلیل عمیق دیدگاه‌های آوروئس و هگل در مورد زبان و روش فلسفی و دینی، بینش‌های جدیدی را در مورد دیدگاه‌های آن‌ها درباره رابطه دانش فلسفی و معرفت دینی ارائه می‌کند. بلو علاوه بر بحث در مورد شباهت‌ها و تفاوت‌های مواضع آنها، آثار خاصی را بررسی می‌کند که هنوز توسط پژوهش‌های مدرن مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفته‌اند.

ترجمه ماشینی: در این کتاب، پروفسور Simuț نشان می دهد که چگونه الهیات مسیحی به عنوان یک فلسفه دین گنوسی در اندیشه محقق قرن نوزدهم F.C.Baur شروع به درک کرد. اگرچه به طور سنتی باور به عنوان یک الهی‌دان و مفسر کتاب مقدس تلقی می‌شد، سیموئز استدلال می‌کند که او در واقع یک فیلسوف دین بود، و این قرائت فلسفی او از الهیات مسیحی بود که به مشغله‌های کتاب مقدس او اطلاع داد. به طور خاص، دیدگاه باور در الهیات مسیحی به شدت تحت تأثیر نظریه باطنی یاکوب بومه و فلسفه دینی هگل در برخی موضوعات کلیدی مانند خلقت، لوسیفر، ثنویت و ارتباط بین روح و ماده همراه با پیوند بین فلسفه و دین قرار گرفت.

ترجمه ماشینی: رمانتیسم آلمانی و اشتیاق آن نسبت به هند تحقیقات، ترجمه ها و تحلیل های تطبیقی ​​قابل توجهی از متون ادبی، مذهبی و فلسفی هند باستان انجام داد. از میان فیلسوفان آلمانی که به تفسیر و تفسیر این مطالب پرداخته‌اند، این پایان‌نامه به بررسی تفسیر و ساختار دین و فلسفه هندو توسط G.W.F.هگل و آرتور شوپنهاور می‌پردازد. تحلیل تفاسیر آنها نشان می‌دهد که هگل و شوپنهاور ساختار مفهومی سه‌گانه‌ای را تحمیل کرده‌اند که درون آن به دین و فلسفه هندو نزدیک شده، تفسیر و ارائه شده‌اند. هگل و شوپنهاور سه جنبه را به عنوان مفاهیم اساسی و تعیین کننده دین و فلسفه هندو شناسایی و جدا کردند: 1- اصل جهانی متافیزیکی، 2- جهان و موجودات خاص آن، و 3- عدم دوگانگی امر جزئی با اصل جهانی. هر دوی آنها استدلال کردند که اندیشه دینی هندو بر مفهوم برهمن به عنوان یک اصل جهانی پایدار می اندیشد، جهان و موجودات خاص آن را موهوم، موقت و ثانویه می داند و خروج کامل به غیر دوگانگی را با برهمن به عنوان دین مذهبی توصیه می کند. هدف فلسفی این پایان‌نامه همچنین نشان می‌دهد که ساختار سه‌گانه ذاتاً مرتبط است و مستقیماً از فلسفه‌های خود هگل و شوپنهاور نشأت می‌گیرد. این ساختار سه گانه نتیجه تلاش آنها برای ادغام، قرار دادن و تناسب دین و فلسفه هندو در پیش فرض های نظام های خود است. هگل اندیشه دینی هندو را برحسب ساختار دیالکتیکی سه گانه خود تحلیل کرد و آن را بدوی و غیر پیچیده و متعلق به مراحل اولیه رشد روح نقد کرد. شوپنهاور تلاش کرد تا با جستجوی توضیحات مشابه در دین و فلسفه هندو برای مبحث فراگیر خود از نمایندگی، اراده و انکار اراده، خویشاوندی با آن برقرار کند. این تحلیل با مقایسه تفسیر آنها با اطلاعات ارائه شده در منابع خود، مشخص می کند که هگل و شوپنهاور ساختار مفهومی سه گانه را با خواندن گزینشی منابع خود، بازسازی مکاتب فلسفی هندی، جداسازی و باز بافتی کردن نقل قول ها و توضیحات هندو، و پیکربندی مجدد مفاهیم، ​​تحمیل کردند. معانی مفاهیم این پایان نامه بیشتر اختلافات و تنش های مفهومی را در تفاسیر آنها از مذهب و فلسفه هندو نشان می دهد که به طور بالقوه سازگاری سیستم های خود را به چالش می کشد.

ترجمه ماشینی: بنابراین، توالی مراحلی که در پدیدارشناسی مورد مطالعه قرار می‌گیرد، شامل آمیزه‌ای خوب از امر تاریخی و منطقی ضروری است. مراحل متوالی آن، آنچه را که منطقاً در مراحل اولیه آن، به معنای هگلی بازنمایی در یک نظر بینش‌آمیز و مرتبه بالاتر در مورد مطالب قبلی، مستتر است، آشکار می‌کند، اما آنها همچنین تنها مجموعه‌ای از دلالت‌هایی را که در واقع در تاریخ گذشته و در هگل تجسم یافته‌اند، نشان می‌دهند. تاریخ فکری خود