جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫ولسوالي(شهرستان) ارزگان يکي از نقاط مهم، حاصل‌خيز، استراتژيک و داراي سابقه درخشان تاريخي در کشور افغانستان است. اين شهر تا قبل از حاکميت عبدالرحمان، مرکز قدرت و اقتدار منطقه شيعه‌نشين هزارستان شمرده مي‌شد، و ساکنان آن را مردم هزاره تشکيل مي‌دادند. پس از به‌قدرت رسيدن عبدالرحمان، وي به خاطر برخي عوامل داخلي و خارجي، راه ستيز با شيعيان را در پيش گرفت. نيروهاي زيادي را براي تسخير ارزگان مهيا نموده و آن‌گاه تهاجم گسترده‌اي را به‌سوي آن آغاز کرد، و بي‌سابقه‌ترين نسل‌کشي قومي را انجام داد، به‌طوري که بر اثر اين نسل‌کشي و قتل عام، بسياري از اقوام ساکن ازرگان به انقراض و شبه انقراض دچار گرديدند. پس از اين جنايت هولناک، تمام زمين‌هاي ارزگان را به پشتون‌هاي فرامرزي واگذار کرد. بعد از عبدالرحمان، در دوران حبيب‌الله و امان‌الله، چند گام مثبت در مورد هزاره‌ها برداشته شد، و حبيب‌الله به عده‌اي از مردم ارزگان که زمين‌هاي خود را از دست داده بودند، در بخش‌هاي شمالي افغانستان زمين واگذار نمود. امان‌الله نيز قانون جواز بردگي را که در زمان جدش به تصويب رسيده بود، لغو کرد و تا حدودي آزادي‌هاي فردي و مذهبي را به شيعيان ارزگان بازگرداند. اما اين دو نفر، سياست عبدالرحمان درباره تصرف اراضي ساکنان ارزگان را ادامه داده، و هيچ اقدامي براي جبران خسارات وارده به هزاره‌ها و استرداد زمين‌هاي آن‌ها در ارزگان انجام ندادند. در دوران طولاني حکومت ظاهرخان نيز تا اواسط حاکميت وي، هزاره‌ها تحت فشار سياست‌هاي تبعيض‌آميز سياسي، اقتصادي و فرهنگي قرار داشتند. در سال 1373 شمسي، گروه طالبان پس از پيش‌روي در مناطق مختلف افغانستان، با استفاده از احساسات مذهبي و قومي بدون جنگ در مناطق پشتون‌نشين ارزگان نفوذ کرده و تمام اقوام پشتون را با خود همراه نمودند. آن‌گاه در رابطه با هزاره‌ها همان سياست عبدالرحمان را در پيش گرفتند و شرايط دشواري را براي هزاره‌ها به وجود آوردند.

زبان سیاست مساَله‌ای پیچیده است شامل بسیاری از فنون زبانی که برای تأثیرگذاری بر گوینده در جهت دستیابی به فکر یا گرایش مورد نظر استفاده می‌شود. کاربرد فنون زبان به هدف گوینده بستگی دارد. یکی از این فنون، استعاره است. به‌کارگیری استعاره در گفتمان سیاسی سبب می‌شود که سخنران بتواند منظور خود را بهتر به مخاطبان القا نماید و به بازخوردی که از آن‌ها انتظار دارد برسد. لیکاف و جانسون اولین کسانی بوده‌اند که استعاره را از نگاهی نو بررسی و نظریه‌ی‌ استعاره مفهومی)(Conceptual Metaphorرا برای اولین بار در کتاب استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم (1980) (Metaphors We Live By) مطرح کردند. آن‌ها استعاره‌ی مفهومی را به سه دسته اصلی استعاره‌های جهتی (Orientational Metaphors)، استعاره‌های هستی‌شناختی (Ontological Metaphors) و استعاره‌های ساختاری (Stractural Metaphors) تقسیم می‌کنند. ‌هدف از انجام این پژوهش بررسی استعاره در گفتمان سیاسی دکتر احمدی‌نژاد بر اساس نظریه‌ی استعاره مفهومی لیکاف و جانسون (1980) است. برای این منظور، تعداد 38 سخنرانی‌ دکتر احمدی‌نژاد که بین سال‌های 1384 تا 1392 ایراد گردیده‌اند، انتخاب شدند و این نظریه بر روی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. سپس تمام نمونه همگن 27 تایی از این سخنرانی‌ها انتخاب شد و پس از استخراج استعاره‌های آن‌ها, جداول و نمودارهای آماری برای آن‌ها رسم گردیدند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که از بین سه نوع استعاره‌‌های یاد شده، استعاره‌های جهتی با 63.92 درصد، بیش‌ترین میزان کاربرد در سخنرانی‌ها را داشته‌اند. پس از آن، استعاره‌های هستی‌شناختی با 32.16 درصد قرار می‌گیرند و در نهایت استعاره‌ی ساختاری با 3.92 درصد، کمترین میزان بهره‌گیری را به خود اختصاص می‌دهند. در بین سخنرانی‌‌ها، سخنرانی‌ای که در جمع حامیان دولت اسلامی بوده است، با 16.47 درصد، بیش‌ترین میزان استعاره را به خود اختصاص داده است که دلیل آن می‌تواند احساس صمیمیت بیشتر دکتر احمدی‌نژاد در میان این گروه باشد. کمترین میزان بهره‌گیری از استعاره‌ها نیز به صورت برابر مربوط به سخنرانی‌های ایراد شده در سازمان ملل و اجلاس‌ خارجی و سخنرانی‌های خارج از کشور به اندازه‌ی 7.84 درصد بوده‌اند.

‫اسلام بر خلاف مکاتب سرمايه‌داري و سوسياليستي که تنها به بعد خاصي از وجود انسان توجه کرده‌اند، تمام ابعاد انسان را مورد توجه قرار داده، و بر اين اساس، مي‌توان سه نوع مالکيت شامل مالکيت خصوصي، دولتي و عمومي را از آموزه‌هاي اسلامي استخراج نمود، که هر کدام در خدمت تأمين بخشي از نيازهاي فردي و اجتماعي انسان قرار دارد. يکي از موضوعاتي که محل تلاقي هر سه نوع اين مالکيت‌ها قرار مي‌گيرد، موضوع زمين و مالکيت آن مي‌باشد. در اين زمينه، فقه اسلامي زمين را به چهار دسته تقسيم مي‌کند؛ زمين‌هايي که به‌طور طبيعي آباد بوده و بشر در آباداني آن‌ها نقشي نداشته است، بر اساس نظر مشهور ميان فقها، جزء انفال بوده و ملک امام به‌شمار مي‌رود. زمين‌هاي مانند مزارع، باغ‌ها و روستاهايي که با کوشش و تلاش انسان‌ها آباد گرديده اما اکنون صاحبان آن‌ها صرف‌نظر کرده يا از بين رفته‌اند، نيز جزء انفال بوده و ملک امام محسوب مي‌شود. همچنين زميني که سابقه احيا و مالکيت و يا حق تصرف از ناحيه کسي را ندارد، و آباداني هم بر آن صورت نگرفته، بر اساس نظر مشهور ميان فقهاي اماميه جزء انفال است. و اما زمين‌هاي مواتي که قبلاً آباد بوده و اکنون ويرانه و متروک شده‌اند، داراي انواع مختلف و احکام متفاوت است؛ اگر قبلاً به‌صورت طبيعي آباد بوده است، اکنون جزء انفال و ملک امام است. اگر قبلاً توسط مردم احيا شده و اکنون صاحبان آن اعراض کرده‌اند، به‌دليل آن‌که موات و بدون مالک محسوب مي‌شود، ملک امام خواهد بود. حتي اگر اعراض صاحبان زمين نيز مشخص نباشد باز هم ملک امام تلقي مي‌شود. اما اگر مشخص باشد که مالک آن اعراض نکرده ولي ناشناس باشد، ساير افراد براي احياي آن بايد از حاکم شرع اجازه بگيرند. ولي اگر مالک مشخص باشد، چنين زميني در حکم موات و انفال نبوده، و بدون اذن صاحب آن، کسي حق تصرف در آن‌جا را ندارد.