مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

این درسگفتار درباب دین پژوهی، منشاء و خاستگاه دین، تعارض علم و دین، اعتقاد به روح، جاودانگی، نظریات یونگ، فروید، داروین، مارکس و... است.

مدخل ورود به مباحث استدلالی در باب گزاره های دینی سخن رسید به نقطه مشترک بین نظریه دورکیم و فروید وفروم ویونگ. گفتیم که ما وقتی به دنبال انگیزه های روانی و اجتماعی اعتقاد به وجود یک شیئ می رویم که وجود آن چیز قابل اثبات عقلانی نباشد. آیا واقعا اعتقادات دینی را نمی توان عقلانی کرد ؟ عمده ترین و مهمترین اصل اعتقادی، قضیه «خدا وجود دارد» می باشد. بحث دوم: اثبات وجود خدا از اینجا وارد بحث دیگری بنام اثبات وجود خدا می شویم. اقوال درباره ی وجود خدا درباره وجود خدا فیلسوفان دین به سه دسته تقسیم می شوند : ۱-وجود خدا اثبات شده است. ۲-وجود خدا اثبات نشده است. ۳-وجود خدا اثبات نشدنی است. سخن درباره قضیه «خدا وجود ندارد» نیست بلکه «خدا وجود دارد» محل کلام است. طریق استدلال بر هریک از اقوال سه گانه قول اول: بیان حداقل یک دلیل بر وجود خدا اجمالا، اگر کسی قائل شود به قول اول، این شخص باید لااقل یک دلیل عقلانی عرضه کند که نه به لحاظ منطق صوری و نه منطق مادی اشکال نداشته باشد. قول دوم: خدشه در تمام استدلالات بر وجود خدا و اما قائل به قول دوم باید تمام استدلالات بر وجود خدا از ناحیه ادیان و فیلسوفان را خدشه کند. و اما قائل به قول سوم باید راه دیگری را طی کند. قول سوم: کسانی که می گویند وجود خدا قابل اثبات نیست دو راه طی کرده اند : طریق اول: محدودیت قوای ادراکی ما چگونه عقلی که محدود است می تواند احاطه علمی پیدا کند بر خدایی که علی الفرض نا محدود است. تا وقتی که عقل بشر محدود است و خدا نا محدود فرض می شود، وجود خدا ثابت نشدنی است. این راه در فرهنگ بشری بسیار سابقه دار است. کما اینکه بعضی از عرفا چنین سخنی گفته اند. طریق دوم: متنافی الاجزا (Paradoxical) بودن مفهوم خدا مفهوم متنافی الاجزاء، مفهومی است که در دل خودش بعضی از اجزاء با یکدیگر تناقض دارند. مثل مفهوم یخ مایع. باید توجه کرد که اثبات وجود یک چیز یعنی اثبات مصداق داشتن یک مفهوم. بنابراین راه اثبات وجود یخ مایع بسته است. چون یخ آن است که جامد باشد و مایع آن است که جامد نباشد. پس وجود چیزی را باید ثابت کنیم که، هم جامد است و هم جامد نیست. و این مستلزم تحقق تناقض است. این راه دوم سابقه چندانی ندارد. طرفداران طریق دوم: بعضی از فیلسوفان در باب خدا چنین ادعایی دارند. اینها می گویند خدای ادیان و مذاهب ویژگیهایی دارد. مثلاً عالم مطلق است، قادر مطلق است، خیر خواه علی الاطلاق است. یا مفاهیم دیگری که در متون مقدس نیامده است. ولی متدینان به آن معتقد هستند. مثلا خدا واجب الوجود است، لایتناهی است و بدون زمان و مکان است. بعضی گفته اند که علم مطلق متنافی الاجزاء است و بعضی قدرت مطلق را و به همین ترتیب. از میان شش صفت مذکور، بیشتر از همه روی قدرت مطلق اشکال شده است. برخی لوازم منطقی قول سوم ۱-عدم تلازم میان قول به عدم اثبات یا عدم توانایی اثبات خدا با قول به عدم وجود خداوند نکته : اگر کسی قائل شد وجود خدا اثبات نشده است و یا اثبات نشدنی است، معنایش این نیست که خدا وجود ندارد. بلکه بسیارند کسانی که می گویند خدا وجود دارد، ولی وجود خدا تاکنون اثبات نشده است و یا اثبات نخواهد شد. پس ملازمه ای بین این دو معنا نیست. ممکن است کسی از راه فطرت و دل یا … به وجود خدا قائل شود ولی آن را عقلاً اثبات نشده بداند. مثلا کیرکگور فیلسوف و عارف بزرگ مسیحی می گوید وجود خدا عقلاً ثابت نشده است. ۲-تلازم میان قول به متنافی الاجزاء بودن خداوند و نفی خداوند بله، اگر کسی بگوید وجود خدا اثبات نا شدنی است، چرا که خدا مفهومی است متنافی الاجزاء، در این صورت بین این سخن و انکار وجود خدا ملازمه می باشد. این سه قول، هر کدام قائلین متعددی دارد. قبل از پرداختن به اقوال، ذکر چند مقدمه لازم است. بحثی منطقی و معرفت شناسانه در مدخل مباحث استدلالی در باب وجود خداوند راه های اثبات یک قضیه مقدمه اول : « xوجود دارد» این قضیه چه وقت اثبات می شود ؟ راه اول: محسوس بودن متعلق گزاره(x) راه اول برای اثبات این قضیه این است که بگویم : « xمحسوس من است» در این صورت می توانم بگویم که : «x وجود دارد» «چون اگر معدوم باشد، قابل حس نیست. حس و محسوس در اینجا به معنای اعم از حس ظاهر و باطن است. محسوس به حس ظاهر مثل رنگها، بوها، طعم ها، و محسوس به حس باطن مثل : خشم، امید، محبت، حسد و …» منکر این راه فقط شکاکان افراطی هستند که ما فعلا از رای آنان صرف نظر می کنیم. اما آیا راه دومی هم وجود دارد یا نه ؟ اگر راه دیگری در کار نباشد، ما باید اولاً دست از قول به وجود جواهر برداریم. یعنی جوهری بنام صندلی، در، دیوار، گربه، انسان و … وجود ندارد. ماده و صورت و جسم و عقل و حتی احتمالا نفس وجود ندارد، اعراض نسبی هم وجود ندارند. اعراض نفس یعنی کم و کیف هم محدود می شوند. راه دوم راه دوم را به دو تعبیر بیان می کنیم : طریق اول: لااقل یکی از آثار و خواص Xمحسوس باشد. اول اینکه – لااقل یکی از آثار و خواص Xمحسوس من باشد. طبق راه اول می گویم Aوجود دارد چون محسوس من است. و چون Aاثر و خاصیت Xاست، پس Xهم وجود دارد. طریق دوم: امری که در ارتباط با xاست، محسوس باشد. تعبیر دوم اینکه : گاهی چیزی محسوس من واقع می شود، لذا می گوییم وجود دارد، و بعد می بینیم وجود او قابل توجیه نیست، مگر اینکه به وجود شیئی دیگر قائل شوم، پس به وجود شیئی دیگر هم قائل می شوم. مثال : فرض کنید که شما دفعتا در بیابانی لم یزرع و خالی فرود آیید. بعد از قدم زدن ناگهان کاسه آش داغی در وسط بیان ببینید. فرض می کنیم محسوس شما وجود کاسه آش است. اما قول به وجود کاسه آش متوقف است بر اینکه قائل شوید در این حوالی، انسانی وجود دارد، آن شخص آشپزی بلد است، آب داشته است،نمک داشته است، نخود و لوبیا داشته است، نیازی به پختن آش داشته است. وسیله پختن داشته است، این ظرف تا چند دقیقه قبل روی آتش بوده است و … اما هیچکدام از این امور محسوس شما نبوده است، اما شما از راه دوم قائل به این امور می شوید. در اینجا امری محسوس است که جز با فرض وجود Z,Y,Xوجود او قابل توجیه نیست. حال آیا راه سومی هم وجود دارد یا نه ؟ خیر. تیغ اکام و نفی راه سوم یکی از فلاسفه و اسقف های قرون وسطای مسیحی در اینجا کلامی دارد. ویلیام اهل اکام یکی از شهرهای اروپا می گوید : اگر انسان ادعای وجود Xرا کند و بعد نه خود او و نه اثری از او را حس نکرده باشد، این شخص از دایره انسانیت خارج است. ما راه سومی برای قائل شدن به وجود Xنداریم. اگر کسی این حرف را منکر شود، باید هرامر لاطائلی را قبول کند. مثلا باید بپذیرد که اسب دو سر و شش دم وجود دارد. فلان و بهمان چیز هم وجود دارد. یعنی وجود هر شیئی دیگری در بیابانها زیر هر بوته ای، غولی خوابیده است. در حمام ها و انباری ها جن وجود دارد. در بیابنها آدم ربا وجود دارد. در دریاها نسناس وجود دارد و … اما اگر کسی این قاعده دو لبه را بکار برد، جهان خلوت و سترده می شود. لذا به این قاعده دو لبه، تیغ اکام یا استره اکام می گویند. تفاوت عارفان و فیلسوفان در قول به وجود خداوند تنها گروهی که از راه اول، می گویند خدا وجود دارد، عرفا هستند. آنان می گویند که با علم حضوری و حس باطنی خدا را می یابند. اما غیر عرفا از راه دوم قائل به وجود خدا می شوند. یا از راه حرکت و یا نظم و یا امر و نهی اخلاقی که مثبت آمر و ناهی است است و یا …

"این کتاب یکی از اهم مباحث مستحدث فلسفة دین یعنی مسأله تنوع ادیان و مخصوصاً کثرت‌گرایی را بررسی می‌کند که نویسندة این اثر که خود یکی از نظریه‌پردازان بزرگ در این زمینه می‌باشد. در طی فصول کتاب به تبیین و اثبات این نظریه ـ کثرت‌گرایی ـ می‌پردازد. این کتاب شامل نه فصل و یک ضمیمه نوشتة دکتر محمد لگنهاوزن با نام «پلورالیسم، بررسی دیدگاه متفکران اسلام» می‌باشد. " فلسفۀ دین در مغرب‌زمین تا این اواخر کاملا در بینش‌های سنت یهودی مسیحی عمل کرده است. مسائل دینی به معنای مسائل توحید و یکتاپرستی بوده‌اند: این که چگونه، از مجرای امکان و احتمال ثابت کنیم که باور به وجود خداوند امری منطقی است، یا این که چگونه با معارضاتی که از ناحیۀ فلسفۀ زبان‌شناختی جدید و علم در مقابل خداباوری مطرح شده، برخورد کنیم و... فلسفۀ دین در اصل عبارت است از فلسفه (یا فلسفی‌اندیشی در باب) همۀ اشکال دین؛ و نه فقط دینی که خود انسان به آن عمل می‌کند و یا این که بر ضد آن موضع دارد. از این رو، در غرب انفجار اطلاعات دربارۀ تاریخچه‌ و پدیده‌شناختی ادیان بعد از جنگ جهانی دوم، اندک‌اندک موجب وسوسه و یا به چالش کشیدن فلسفۀ دین شد. مطالب کتاب حاضر، برای یک فیلسوف در این دنیای فکری جدید، بیش‌تر جنبۀ راهیابی دارد. نویسنده در کتاب، در مسیر پلورالیسم دینی مضمونی را پایه‌ریزی می‌کند که پیش از آن در قالب اصطلاحات سنت دینی یهودی مسیحی مطرح و آن مفهوم "معرفت دینی" ویتگنشتاین در تحلیل تجربه و ایمان دینی است.

از آخرین تلاشهای فلسفی هیک پیش از مرگش، رفع تعارضات جدیدی بود که در حوزه علم و دین مطرح شده است. از این جهت وی به عنوان یک فیلسوف دینِ متأله سعی میکند چالشهایی را که یافته- های علم عصبشناسی در برابر تجربه دینی قرار داده است، مرتفع کند. هدف اصلی نوشتار حاضر بررسی نظر هیک در این باب است. این بررسی در دو محور کلی انجام گرفته است: در ابتدا دیدگاه هیک درباره تجربه دینی تبیین و بررسی شده، سپس نحوه پاسخ او به مناقشات برآمده از عصب شناسی ارزیابی و بررسی شده است. با بررسی دیدگاه هیک و با توجه به نقدهایی که در دو بخش جداگانه بر دیدگاه وی مطرح کردیم، روشن شد که اگر هم چالشی میان مباحث عصبشناختی و بحث تجربه دینی وجود داشته باشد- که این خود محل مناقشه است- به نظر نمیرسد اراده علمی- فلسفی هیک برای حل این چالش کافی باشد.

این کتاب با مقدمه‌ای بر مسیر تحول فکر دینی در غرب و عصر نو زایی (رنسانس) و نهضت اصلاح دینی آغاز می‌گردد و با بررسی انقلاب علمی، نهضت توین فلسفی، انقلاب صنعتی و رویارویی غرب مسیحی با شرق اسلامی ادامه می‌یابد .نگارنده در باب نو اندیشی در جهان غرب می‌گوید" :غرب در پی رخدادهای بزرگ تاریخی با بهره‌گیری از تمدن‌های گوناگون و به ویژه تمدن پرشکوه اسلامی توانست تمدن خود را بازسازی کند و قدرتمندانه فرهنگ‌ها و تمدن‌های دیگر را مورد تهاجم قرار دهد، به ویژه آن که نیاز تمدن صنعتی به مواد اولیه، بدان ماهیت استعماری بخشید .به هر حال جاذبه و هجوم و سیطره تمدن مجدید غرب، مبانی فکری و معرفتی شرق مسلمان را به چالش فرا خواند و موجب پیدایش پرسش‌ها، پاسخ‌ها و مباحث جدیدی در عرصه فرهنگ، علوم و معارف دینی گردید که برای شناخت این رویکردها، ناگزیر می‌بایست سیر تحولات فکری در غرب را مورد مطالعه قرار داد ." نگارنده پس از مباحث مذکور به تبیین نو اندیشی در جهان غرب برآمده، آرا و اندیشه‌های اصلاح‌گرانی چون :طهطاوی، شبلی شمیل، فرح آنطون، محمد عبده، محمد رشید رضا، عبدالرزاق و قاسم امین را شرح و تبیین کرده است .در پی آن با طرح آرا و اندیشه‌های سید احمد خان، و امیر علی و اقبال، به تبیین نو اندیشی در شبه قاره هند همت گمارده است .بخش پایانی کتاب به بررسی نو اندیشی دینی در ایران اختصاص یافته، مولف سر چشمه‌های نو اندیشی ایران عصر جدید را ذیل هفت دسته عمده تقسیم نموده، آن را شرح داده است .دسته‌بندی مذکور بدین قرار است : 1ـ جریان فکری احیاگران و اصلاح طلبان دینی که طلایه‌دار آنان سید جمال اسدآبادی است2 .ـ روحانیون نو اندیش ایرانی مقیم عراق و تهران مانند اسدآبادی، آخوند خراسانی، عبدالله مازندرانی3 .ـ جریان روشنفکری الحادی، که نماینده آن فتح‌علی آخوندزاده بود4 .ـ جریان‌های لائیک و سکولار . 5ـ جریان روشنفکری دینی متاثر از فرهنگ و تمدن غربی که منادی آن عبدالرحیم طالب‌اوف بود6 .ـ جریان سیاست‌مدار غربگرا مانند حسین خان سپهسالار، میرزا ابوالحسن خان ایلچی و میرزا ملکم خان . 7ـ جریان روشنفکری التقاطی که آمیزه‌ای از همه طیف‌های موجود بود و بارزترین آنها میرزا آقا خان کرمانی بود . این اثر به ارائه تاریخ نو اندیشی دینی، سرچشمه‌ها و عوامل ایجاد آن در غرب، جهان عرب، شبه‌قاره هند و ایران می‌پردازد. مطالب این اثر در ده فصل ارائه شده است که پنج فصل اول آن مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

در این کتاب که به صورت گفت‌و‌گو تنظیم شده است، ژان گیتون، ایگور و گریشکا بوگدانف خواسته‌اند تعارض میان انسان معتقد و عالم علوم مادی را به صورت مباحثه‌ای بنیادی عرضه دارند. از خلال استدلال‌ها و پرسش‌های آن‌ها، موضوع، موقع و مقام انسان در کائنات در مرکز بحث قرار می‌گیرد، و مصداق‌های فراوانی برای برخی براهین اثبات وجود خدا چون برهان اتقان صنع ارائه می‌شود. این کتاب شامل نُه فصل می‌باشد.

این اثر شامل سه مقاله در باب برخی از مباحث کلام جدید و فلسفه دین می‌باشد.